Pavel Filonov: Biografia artysty

Filonov Paweł Nikołajewicz – wybitny malarz rosyjski, grafik, poeta, teoretyk sztuki. Urodził się w ubogiej rodzinie w Moskwie w 1883 roku. Od dzieciństwa, musiał stawić czoła trudnościom i trudności. Osierocony wcześnie, zarabiał na życie przez retusz fotografii, haftowane obrusy i serwetki, malowane plakaty i pakowania towarów. Talent do rysowania, chłopiec pojawił się w wieku od trzech do czterech lat.

W 1897 roku przeniósł się do Petersburga, gdzie zaczął brać lekcje malarstwa. W 1908 roku, w wieku 25 lat Filonov wszedł Petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych, ale w 1910 roku został wydalony z nim, bo odważył się zbuntować przeciwko dyktatowi profesorów Akademii narzucić Jego uczniom klasyczne standardy. Od tego czasu, próbował osiedlić się jako niezależny artysta, tolerują konwencjonalnych tradycji estetycznych. W prawdzie, Pavel Filonov działał przeciwko zarówno klasycznego realizmu i wobec awangardy XX wieku, a mianowicie kubizmu i futuryzmu. Oburzony o geometrycznych i mechanicznych zasadami sztuki, uważa się, że przedstawiciele tych kierunków interpretacji charakter zbyt proste, skupiając się tylko na dwóch aspektach: kolor i kształt.

Będąc praktycznie samoukiem człowiekiem znacznej zdolności intelektualnych, nigdy artysta sprzedał swoje obrazy i nie pisać na zamówienie. Lekcje prywatne w obszarze rysunku Pavel Filonov zabrał Leo Evgrafovich Dmitrieva Kaukaz, grawer na miedzi, rytownik i malarz, odwiedzając jego „warsztat dla studentów.” W 1911 roku artysta idzie na pielgrzymkę. W ciągu sześciu miesięcy, on jedzie na piechotę dzięki Rosji, Bliskiego Wschodu, Włoch i Francji. Aby płacić za jedzenie i schronienie, malował ściany w tych domach, gdzie znajduje się schronisko.

W czasie pierwszej wojny światowej, Pavel Filonov Walczył na rumuńskim przodu. Bezwarunkowo zaakceptował Rewolucja Październikowa, został wybrany na przewodniczącego zarządu regionu Dunaju. Kiedy wrócił do Piotrogrodu, założył pracownię malarską, który stworzył scenografię do wielu spektakli teatralnych, ilustracje do fińskiego eposu „Kalevala”.

Te dwie prace, napisane w 1910 roku, przewiduje się opracowanie metody analitycznej artysty. Ten „Stronnictwo Rodzina” i „głowa”, z powodu której Pavel Filonov został wydalony z uczelni. Jego rówieśnicy ich nie rozumieją.

„Świat kwitnące” – nazwę nadaną przez artystkę własnego systemu sztuki analitycznej, która jest efektem eksperymentów kubofuturisticheskogo podejmowane przez niego w 1913-1915, odpowiednio. Charakteryzuje się to bardzo uniwersalny sposób i detalizovannye – obraz tworzony jest z punktu we wspólny obraz ( „jak kiełkowania ziarna”) w najcieńszym szczotek i ostrym ołówka o stosunkowo płaskiej powierzchni. Obrazy mają wiele punktów widzenia (jak w kubizmu), ale w oparciu o zasadę jednoczesności, typowe futuryzmu. filozofia artysty została wyrażona w pracy „na świecie kwitnących kwiatów” w 1915 roku. Następnie został on zmieniony i opublikowany w formie „Deklaracji” w 1923 roku, kiedy Filonov Paweł Nikołajewicz został mianowany wykładowcą w Piotrogrodzie Akademii Sztuki. „Ideologia sztuki analitycznej” został opublikowany w 1930 roku.

Pomimo faktu, że jego niesamowity talent został uznany w 1920 roku, artysta później znajdzie zrozumienie wśród krytyków. Jego wystawa w Muzeum Rosyjskim w rzeczywistości zakazane, a uczniowie i przyjaciele opuszczony go. Michaił Larionov i Natalia Gonczarowa wyemigrował Velimir Khlebnikov zmarł. On sam nie zrobił, próbując znaleźć drogę wyjścia, bo był nietolerancyjny jakiegokolwiek kompromisu. Odmówił udziału w wystawach w Paryżu, Dreźnie, Wenecji, USA. Filonov chciał zobaczyć swoje prace po raz pierwszy w kraju, marzył o stworzeniu muzeum techniki analitycznej. Trzy razy odrzucił ofertę profesora w Akademii Sztuki, motywując swoją decyzję mówiąc bał niespójności ze stanowiska. W 1930 roku, życie zmieniło się na gorsze. Mimo trudnej sytuacji, kontynuował do twórczych poszukiwań. Jednak głód zimno i wygrał. 03 grudnia 1941, na początku oblężenia Leningradu, Pavel Filonov został znaleziony martwy w swoim mieszkaniu.