„Okkervil River”: podsumowanie prac Tatjana Tołstoj

Nieznośna szarość życia. Gdzie można uruchomić? Jak uciec z nim? A może rozwiać za pomocą kolorowych snów? Każdy ma swój własny przepis, który jednak nie gwarantuje pełnego odzyskania i towarzyszy wiele efektów ubocznych, takich jak bardziej lepki, głębokie rozczarowanie. Jak mówią, traktujemy jedno, ale jest inny, nie mniej poważny. Na takim traktowaniu i górskich w historii w nowoczesny pisarz pytanie Tatiany Tołstoj „rzeki Okkervil” (podsumowanie produktu następuje poniżej).

książeczka

1999. Wydawnictwo „Podkowa” przychodzi nowy zbiór opowiadań Tatyany Tołstoja dość niezwykłe imię „Okkervil River”, której streszczenie jest podane w tym artykule. Nie trzeba dodawać, że książka odniosła wielki sukces w wielu czytelników. Dlaczego? Jak mówią, powód nie lubi chodzić samotnie, i zajmuje mnóstwo przyjaciół. Dlatego też powody, dla których książka tak szybko znalazła swój czytnik i zakochała się w nim od wielu lat wiele, a jednym z nich – niewątpliwy talent autora, Tatjana Tołstoj, jego poetycki styl, nieco samowolny, pełne epitetów, metafor i nieoczekiwanych porównań, to rodzaj humoru, jego tajemnicze, romantyczne i smutny, magiczny świat, który przychodzi do najpoważniejszego starcia z tym śmiertelnym świecie, gdzieś bezsensowne, wyciek melancholię, potem wsiada z nim dość polubownie i spokojnie, co sugeruje, refleksje filozoficzne.

Podsumowanie: "Okkervil River", Tołstoj Tatiana

Kolekcja obejmuje historię zatytułowaną „Okkervil River”. W skrócie, historia historia jest prosta. Obecnie mieszka w dużym „mokrym, płynących, bicie wiatrowej w oknach,” miasto Petersburg, jedną z nazw Simeonov – nosie starzenia, łysiejący kawalerem. Życie jest proste i samotny: małe mieszkanie, nudne książki z tłumaczeniami jakiegoś rzadkiego języka, a na kolację – vyuzhenny jednostek kominku serów topionych i słodkiej herbaty. Ale czy tak była samotna i ponure jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka? Wcale nie. Po tym wszystkim, że ma … Vera V ..

W opowiadaniu „The River Okkervil”, której streszczenie nie może przekazać piękno produktu, jego Shining, spychając na pół nieba głos pochodzących ze starego gramofonu, każdej nocy opowiadać mu słowa miłości, czy raczej nie do niego, nie jest to, że tak żarliwie kochał, ale w rzeczywistości tylko on, tylko jego i jej uczucia były odwzajemnione. Simeon samotność Vera Vasilievna był najbardziej błogi, długo oczekiwana, najbardziej późno. Wraz z nim nic i nikt nie mógł dopasować ani rodziny, ani komfort domu, czy czekać na niego tu i tam, Tamara ze swoich małżeńskich sidła. Potrzebował tylko eteryczna Vera V., piękny, młody, ciągnie się długi rękawicę, w małym kapeluszu z welonem, tajemnicza i powoli szedł wzdłuż nabrzeża Okkervil River.

Okkervil River (podsumowanie produktu aktualnie czyta) – jest to pętla tramwaju. Imię zachęcający, ale Simeons nigdy tam, nie znam jej okolica, krajobrazy i nie chce wiedzieć. Może to był „spokojny, malowniczy powolny jak w świecie marzeń”, a może … To jest dokładnie to, co „może”, prawdopodobnie szary, „marginalny, wulgarny”, raz widać, stwardnieje i będzie zatruwać ich beznadziejności.

jeden jesień

Podsumowanie produkt „Okkervil River” nie kończy. Jeden dzień jesieni, kupując kolejną rzadką płytę z uroczym romansów Vera Vasilyevna mają spekulyanta- „krokodyl”, Symeon rozpoznaje, że piosenkarka jest żywy i dobrze, mimo podeszłego wieku, a mieszka gdzieś w Leningradzie, chociaż w ubóstwie. Jasność jej talentu, jak to często bywa, szybko zniknął i wyszedł szybko, a wraz z nim odleciał do diamentów zapomnienia, mąż, syn i dwie płaskie kochanka. Po tym rozdzierającym serce opowieść o dwóch demonów rozpoczęła się w głowie Simeon poważnego sporu. Jeden wolał zostawić staruszkę w spokoju, zamknij drzwi, czasami lekko otwierając go Tamara i nadal żyć „bez kosztów”: miłość w umiarkowanych ilościach, tęsknotę do pomiaru zakresu pracy. Kolejnym, wręcz przeciwnie, domagał natychmiast znaleźć biedny i obdarzyć go z miłości, uwagi, opieki, ale nie za darmo – zamiast w końcu bierze spojrzeć w jej oczy pełne łez, i widzi w nich tylko niezmierną radość i długo oczekiwana miłość.

Długo oczekiwane spotkanie

Powiedział – zrobić. Ulica Booth poproszony żądany adres, jednak mimochodem, a nawet coś za obraźliwe – zaledwie pięć centów. Rynek pomógł z kwiatów – małych, żółtych chryzantem, owinięte w celofan. Piekarnia placek oferowane owoce, przyzwoity, aczkolwiek z odcisku kciuka na powierzchni galaretki: Nie martw się, stary kobieta widzi źle, a na pewno nie zauważy … Nazwał. Drzwi otworzyły się. Hałas, śpiew, śmiech, stół zawalone sałata, ogórek, ryby, butelek, piętnaście śmiech i bieli, niesamowite, rouged Vera V. opowiadać anegdoty. Ma dzisiaj urodziny. Simeon bezceremonialnie wyciśnięty przy stole, podniósł kwiaty, tort i toast wykonane dla zdrowia urodziny dziewczynki. Jadł, pił, automatycznie uśmiechnął: jego życie zostało zgniecione, jego „magia diwa” skradziony, a raczej ona chętnie oddała do kradzieży. Na kogo chodzi, piękny, smutny, choć łysy, ale książę został wymieniony? Piętnaście zgonów.

życie toczy się dalej

Okazuje się, że pierwszy dzień każdego miesiąca przez amatorów fanów Vera Vasilyevna będzie na nią we wspólnym słuchaniu starych zapisów i pomoc, oni mogą. Zapytany, czy Simeonova on łazienkę, a jeśli tak, to przyniesie to „magiczne diva” pływać, ponieważ nie jest powszechne, ale jest to pasja miłość do kąpieli. Simeonov siedział i myślał: Faith V. umarł, musiał wrócić do domu, aby poślubić Tamar i mają codziennie gorące.

Następnego dnia wieczorem do domu Symeona przyniósł Vera V. – kąpać. Po długich ablucji poszła cała czerwona, parzona, boso w szlafroku i Simeonov, uśmiechając się i zahamował, poszedł do płukania kąpiel, mycie szare granulki i wyciągnąć spustowy zapchany siwe włosy …

wniosek

Czytaj podsumowanie „Okkervil rzeki” (Gruby T)? Dobrze. A teraz zalecamy, aby otworzyć pierwszą stronę tej historii i zacząć czytać sam tekst rzeczywistego. O ciemny, zimny miasto, o święto licencjat rozłożył gazetę, o kutra szynką, o szlachetnych rozmowie z Vera Vasilyevna, który tak bezczelnie i bezceremonialnie próbuje zniszczyć … Tamara. Autor nie szczędzi barw, co pikantne uderzeń, czasem nawet zbyt wiele, prorisovyvaya każdy szczegół, przechwytywanie najdrobniejsze szczegóły, pełny i wypukłe. Nie sposób nie podziwiać!