Charakterystyka Aleksandra Newskiego: krótka biografia

Alexander Yaroslavovich Nevsky jest księciem, który zajmuje specjalne miejsce w historii Rosji. W starożytnej historii Rosji jest on najbardziej popularnym bohaterem. Opis Aleksandra Newskiego mówi, że był obrońcą Ojczyzny, nieustraszonym rycerzem, który poświęcił swoje życie ojczyźnie.

Alexander urodził się 30 maja 1219 w Perejasławie. Jego ojciec, Jarosław Wladiwodowicz, był słusznym i wiernym księciem. O księżniczka Feodosia Mstislavne – jego matka – praktycznie nic nie jest znane. Według niektórych kronik można powiedzieć, że była cichą i uległą kobietą. W tych kronikach podano charakterystykę Aleksandra Newskiego: był zręczny, silny i trwały, bardzo wcześnie nauczył nauk. Jego cechy charakterystyczne są również wspomniane w powieści Życie Aleksandra Newskiego.

W książce Borisowa N.S. "rosyjskich dowódców" charakterystyka Aleksandra Newskiego pochodzi od wczesnego dzieciństwa. Autor wykorzystał wiele cytatów z najstarszych źródeł historycznych, co pozwala poczuć ducha tamtej epoki.

W 1228 r. Pojawiły się pierwsze informacje o Aleksandrze. Władysław Wladiwodowicz był księciem w Nowgorodzie. Miał konflikt z mieszkańcami miasta i zmuszony był przenieść się do swojego Perejasławina. Ale w Nowgorodzie zostawił dwóch synów, Fedora i Aleksandra, pod opieką zaufanych bojarzy. Syn Aleksandra umarł, Aleksander w 1236 roku stał się książę Nowogrodu, aw 1239 poślubił Alexandrę Bryachislavnę – księżniczkę Polotska.

Krótki opis Aleksandra Newskiego

W pierwszych latach swego panowania Newski ufortyfikował Nowogrodzka, ponieważ był ze wschodu zagrożony Mongolskimi Tatrami. Kilka fortec zostało wzniesione na rzece Sheloni.

Wielkie zwycięstwo sprowadzono do Aleksandra nad brzegiem rzeki Newy u ujścia rzeki Izhora 15 lipca 1240 r. Nad szwedzkim oddziałem. Osobiście uczestniczył w tej bitwie. Uważa się, że to właśnie z powodu tego zwycięstwa wielkiego księcia, że zaczęli nazywać Nevsky.

Kiedy Alexander Nevsky wrócił z brzegów Neva z powodu konfliktu, musiał opuścić Nowogród i wrócić do Perejasławla-Zalesskiego. W tym czasie Novgorod był zagrożony z zachodu. Zakon Livoński zgromadził niemieckich krzyżowców z regionu nadbałtyckiego, a także z Revel, duńskich rycerzy i zaatakował ziemie Nowogrodu.

Yaroslav Vsevolodovich otrzymał od Nowogrodu ambasadę z prośbą o pomoc. Wysłał do Nowogrodu oddział uzbrojony prowadzony przez jego syna, Andriego Jarosławskiego, który później został zastąpiony przez Aleksandra. Wyzwolił ziemię Koporye i Vodskaya, zajęty przez rycerzy, a następnie wyrzucił z Pskov niemiecki garnizon. Nowogrodzki, zainspirowani tymi sukcesami, włamali się na terytorium Zakonu w Livonii i zniszczyli osadę estończyków i trybunałów krzyżowych. Później rycerze wyszli z Rygi, którzy zniszczyli rosyjski pułk Doman Tverdoslavich i zmusili Aleksandra Newskiego do kierowania oddziałami na granicy Zakonu Livońskiego. Obie strony zaczęły przygotowywać się do decydującej bitwy.

5 kwietnia 1242 r. Rozpoczęła się decydująca bitwa, która nastąpiła w pobliżu Kruka na lodzie jeziora Peipsi. Ta bitwa w historii nazywana jest bitwą lodu. W wyniku bitwy pokonał niemieckich rycerzy. Zakon Livonii miał zakończyć pokój: krzyżowcy opuścili ziemię rosyjską i przekazali część Latgale.

W 1246 roku Alexander wraz ze swym bratem Andrey odwiedza Hordę z uporem Batu. Potem udali się do Mongolii, gdzie nowa Khansha Ogul Gamish ogłosiła Andreja Wielkiego Księcia, a Aleksander dał Rosji Południowej, ale odmówił i udał się do Nowogrodu.

W 1252 roku odwiedził Mong Mong w Mongolii i otrzymał zgodę na wielką władzę. W następnych latach walczy o utrzymanie pojednania z Hordą.

W 1262 roku Aleksander zajął czwartą podróż do Hordy, podczas której udało mu się "prosić" Rosjan, aby nie uczestniczyły w mongolskich podbojach. Ale w drodze powrotnej zachorował i 14 listopada 1268 r. Zmarł w Gorodets.

Na cześć Aleksandra Newskiego, w roku 1724 założyłem klasztor w Sankt Petersburgu (dziś jest to Alexander Nevsky Lavra). W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej powstał sowiecki porządek Aleksandra Newskiego: otrzymali oni odważnych dowódców.

Genialny lider militarny, utalentowany dyplomata i umiejętny polityk jest charakterystyczny dla Aleksandra Newskiego, który na zawsze pozostanie nieśmiertelny w sercach Rosjan.