Aleksander Karelin: życiorys, osiągnięcia w sporcie. Zapasach w stylu klasycznym

Jak wiecie, od czasów starożytnych były bardzo silne zapaśników w Rosji. Szczególnie szybko zaczęła się rozwijać szkołę zapasach w stylu klasycznym w okresie radzieckim, przywiązuje się do sportu i wychowania fizycznego nacisk. Jedna z tych osób, które mogą być bezpiecznie zaliczany do „złotego” pokolenia rosyjskiego sportu jest Aleksander Karelin. Biografia tego zawodnika zostaną szczegółowo sposób omówiony w niniejszym artykule.

Narodziny i początek sportu

Wybitny światowej klasy fighter urodził się 19 września 1967 w mieście Nowosybirsk. Alexander zainteresował się zapasach w stylu klasycznym w wieku czternastu lat. Jej pierwszy odcinek był „Petrel”. Po trzech latach studiów, był w stanie wykonać mistrza sportu ZSRR, a rok później został mistrzem sportu klasy międzynarodowej.

Wykształcenie i praca naukowa

W 1985 roku Aleksander Karelin, którego biografia – dobrym przykładem dla młodszego pokolenia, ukończył w rodzinnym transportu samochodowego szkoły technicznej i postanowił zostać studentem Nowosybirsku Wyższej Szkoły Dowodzenia Wojskowego Spraw Wewnętrznych ZSRR. W tym samym roku, rekrut został wysłany, aby służyć w firmie sportowej Syberyjskiego Okręgu Wojskowego. Również przyszły mistrz olimpijski ukończył Petersburgu Akademii Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Rosji.

Jego wkład do sportu Karelin wykonane nie tylko wydobywa medale, ale także napisał pracę, której temat brzmiał: „Metodologia kontrpriemov przez rolek zwrotnych” Chroń to miało miejsce w Akademii Lesgaft. Ta praca naukowa i do dnia dzisiejszego jest doskonałym praktycznym narzędziem dla wielu rosyjskich myśliwców.

W roku 2002, Karelin obronił pracę doktorską na temat „System zintegrowanego przygotowania wysoko wykwalifikowanych wojowników”. Nazywa wyjątkowy Opracowanie zawiera w swojej podstawowej pracy analitycznej, który został przedłużony do ponad 400 sportowców. Podczas jej taktyka badano psychologię i zwłaszcza bojowników. Zgodnie z wynikami prac naukowych Aleksandra stwierdził: sportowiec, którzy nie potrafią się kontrolować, wykazujące brak stabilności emocjonalnej, to pokazuje słabe wyniki w zawodach. Niektórzy współcześni eksperci ze świata sportu uważa, że teza Karelin może pomóc wnieść „Formuła” idealnego żołnierza.

Tak więc nasz bohater rosyjski silny nie tylko fizycznie, ale również bardzo mądry. W skrócie, San Sanych – godność intelektualnej bronić barw flagi ojczyzny.

Pierwszy sukces sportowy

Aleksander Karelin (nakazuje jego biografia szacunek nawet przeciwników), a jego osiągnięcia pierwszych sportowych można nazwać zwycięstwo w Mistrzostwach Świata Młodzieży w 1985 roku. To osiągnięcie było możliwe dzięki jego wytrwałości, pracowitości i determinacji. W dużej mierze za zasługę i jego trener Wiktor Kuzniecow, który, nawiasem mówiąc, pozostał mu tylko mentorem dla całego życia sportowego.

Już w następnym roku Karelin wygrał zawody takie jak:

• Mistrzostwa Związku Radzieckiego wśród juniorów.
• Letnie Igrzyska narodów RFSRR.
• Międzynarodowy turniej w pamięci Ivana Poddubnogo.
• Gry ZSRR.
• Junior European Championship.
• Prymat RFSRR.

Postępy w 1987 roku

W wieku 20 lat Aleksander był w stanie podjąć pierwsze miejsce na Mistrzostwach Europy, aby wygrać Puchar Świata, aby być najlepszym w mistrzostwach RFSRR. Na mistrzostwach ZSRR zdobył drugie miejsce, tracąc do lidera bojowników kraju Igor Rostorotskomu walk wydatków (0: 1).

Najlepiej w ZSRR

Po raz pierwszy Unia aby stać się mistrzem Aleksander Karelin (biografia fighter dzisiaj jest dostępna dla wszystkich) była w stanie w 1988 roku. I to pomimo faktu, że w czasie turnieju zapaśnik miał wstrząs mózgu, a jego temperatura została podniesiona. To właśnie wtedy po raz pierwszy pokonał uznanego lidera drużyny narodowej, Igor Rostorotskogo. Jednak trenerzy zespołu nie był zachwycony z wyniku i lato przeprowadzono kolejny test – niezwykły zbiór, który zdobył go Karelin. W tym samym roku, młody sportowiec zdobył Grand Prix Niemiec i Grand Prix amatorskie, która odbyła się w Budapeszcie.

pierwsze Igrzyska Olimpijskie

W 1988 roku Aleksandr Aleksandrowicz Karelin po raz pierwszy udał się do turnieju olimpijskiego. W tym czasie ważył 112 kg. W ostatnim meczu Rosjanie spotkali się z przedstawicielem Bułgaria Rangel Gerovskij. W pierwszym okresie, nasz bohater stracił z wynikiem 2: 3, ale był w stanie utrzymać swoją ulubioną metodę „reverse strefie” i wygrać swój pierwszy złoty medal olimpijski na piętnaście sekund przed końcem meczu.

Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie

W 1992 roku Aleksandr Aleksandrowicz Karelin ponownie udał się do mistrzostwa olimpijskiego. I tak jak losy złotego medalu zdecydował w ciągu kilku chwil. Jednak tym razem stało się to na początku turnieju głównego. Pod koniec San Sanych spotkał się z legendarnym szwedzkim lekkoatleta Thomas Johansson. Skandynawski wojownik nie mógł utrzymać się na dwie minuty. Zatem Karelin stał się dwukrotny mistrz olimpijski.

Mistrzostwa Świata 1993

Patrząc w przyszłość, możemy zauważyć, że turniej wygrał Aleksander Karelin. Walka z pierwszym przeciwnikiem powinien być opisany oddzielnie.

W pierwszej rundzie zawodów Rosjanie spotkali się z obywatelem USA Matt Ghaffari. Według większości Karelin, po wygraniu pierwszych punktów próbował skręcić swojego przeciwnika i raniąc dwóch żeber. A dno dosłownie zerwana, a drugi, położony w pobliżu, jest zepsuty. Te dwa małe kości w walce wciśnięty na wątrobę, a więc cały czas, Aleksander poczuł ostry smak żółci. Ale w końcu udało mi się wygrać z wynikiem 3: 0. Ale doświadczenie było jeszcze przed nami …

W 20 minucie, po spotkaniu z amerykańską rosyjski myśliwiec wszedł na matę przed już nam znany Thomas Johansson. Początkowo Szwed udało się zdobyć jeden punkt ze względu na fakt, że Karelin nie mógł wyprostować podczas ataku przeciwnika. Ale po Alexander trzykrotnie pomyślnie wykonał swój ulubiony „reverse pas” i wygrał z wynikiem 12: 1.

Poniższe mecze w turnieju Aleksandr Karelin, mistrz wielu konkursów odbyło się bardziej zrelaksowany i pewny siebie w finale mógł wygrać czysto mołdawskiej Sergeya Mureyko.

Uraz leczyć przez dłuższy czas. Dwa i pół miesiąca, Aleksander nie mógł, że walka, a nawet biegać. I oddech w stanie spokojnym także miał trudny okres.

Kontynuacja kariery wojownika

Kolejne lata dla Karelin również były udane. Stał się mistrzem świata w 1994 i 1995 roku pomógł w pokonaniu rosyjski zespół w spotkaniu meczu przeciwko drużynie światowej. Na jesieni 1995 roku wygrał turniej we własnym imieniu, które odbyło się w Nowosybirsku. I w obliczu go w finale już znamy Matt Ghaffari. Ale przede wszystkim konieczne jest, aby mówić o Mistrzostw Europy 1996 roku.

W trakcie turnieju, Karelin poważny problem: nastąpiło odłączenie piersiowego większego, co doprowadziło do pojawienia się siniaki, o wadze pół kilograma. Doprowadziło to do tego, że zawodnik nie jest w stanie działać w prawej ręce. W takiej sytuacji, w rzeczywistości, rosyjska nie ma nic wspólnego mieć nadzieję na, ale dokonał niemożliwego – aby wygrać konkurencję! Po jego końcowa operacja, która trwała przez dwie godziny powstał.

Sam Alexander powiedział później, że węgierscy lekarze dali mu rozczarowujące prognozy o jego odzyskanie. Ale rosyjski zespół lekarz, Walerij Siergiejewicz Ohapkin, Karelin pomogły jak najszybciej odzyskać. Już w 1996 roku stał się ponownie (po raz trzeci), mistrz olimpijski, był już sam w sobie zdumiewające, zważywszy na wagę sportu.

Ostatnio Olympics

Dramatyczny finał Olimpiady w Sydney rzucił wielu fanów walki w szoku. Aleksander Karelin (jego wysokość to 191 cm) w walce o pierwsze miejsce utraconej Rulon Gardner. Pierwszy okres mecz zakończył się wynikiem 0: 0. Zgodnie z obowiązującymi przepisami w tym czasie, sportowcy zostały umieszczone w uchwycie krucjaty. Sędzia uznał również, że rosyjskie Najpierw rozłożył ręce, a przyznany jeden punkt Amerykanin, który dał mu możliwość wygrania słynny rosyjski. W rezultacie, Karelin dla pierwszych 13 lat jego kariery, stracił i zdobył srebrny medal. Jego porażka była rozczarowaniem dla wielu fanów, ale zespół ostatecznie wygrał pierwsze miejsce zespół.

Według Aleksandra siebie, porażka była ze względu na emocjonalną pustkę. Nie miał ochoty uzasadniają przekonanie, że takie zachowanie jest tylko, by go upokorzyć. W każdym razie, trzy złote i jeden srebrny medale olimpijskie w karierze – w wyniku, który jest nieosiągalny dla pory nikt więcej z istniejących myśliwców na świecie.

Walcz z japońskim

W 1999 roku Rosjanin zasugerował, że walka według zasad jeszcze tylko pojawiających MMA. Konfrontacja „Aleksander Karelin – Maeda” oglądane przez miliony widzów na całym świecie. Nawiasem mówiąc, fundusz nagród wynosiła kolosalne sumy dla tamtych czasów: jeden milion dolarów. Ale jak Karelin nie miał prawa głosu dla pieniędzy, zgodnie z Kartą Olimpijską, walka poszła bez nagrody.

20 lutego 1999. bitwa Aleksandra Karelina z Japończykami. Na uprzednio określone przepisami, rosyjski myśliwiec nie miał prawa do strajku i musiał używać wyłącznie techniki zapaśnicze. Od pewnego czasu, przedstawiciel Japonii aktywnie stosować kopnięć i przechowywane Rosjan na dystans, ale ostatecznie Karelin nadal może posiadać swój podpis „reverse zone” i wygrać bitwę. Po bitwie Japończycy pomagali sekund opuścić ring, ponieważ nie był w stanie iść. I to pomimo faktu, że nie zastosowano pojedynczy cios!

dzisiaj życie

Dzisiaj, Aleksander Karelin, bo rodzina odgrywa ważną rolę w życiu, nadal pracować na rzecz społeczeństwa. Mieszka na przemian w Moskwie i Nowosybirsku. W 1998 roku został mianowany honorowym obywatelem swojego rodzinnego miasta. Ma żonę, dwóch synów i córkę Vasilisa.

Syn Aleksandra Karelina, Ivan, jest także zaangażowana w walce, aw 2014 roku na piątym miejscu w mistrzostwach Rosji. Vasilisa jest aktywnie zaangażowana w gimnastyce artystycznej.

C 1995 San Sanych ma rangę pułkownika policji podatkowej. Cztery razy wybrani do Dumy Państwowej Rosji. Był członkiem Komitetu ds zdrowia i bezpieczeństwa sportowych. Posiada wyróżnienie Bohatera Rosji Order Przyjaźni Narodów, Honorową „za zasługi dla Ojczyzny”. W 2013 roku otrzymał dyplom z rosyjskiego prezydenta.

Nawiasem mówiąc, Karelin jest jednym z dwudziestu pięciu najlepszych sportowców świata w XX wieku. On jest na równi z takich legendarnych osobistości jak Pele, Muhammad Ali, łarysa łatynina.