Co to jest gaz nerwowy? Pierwsza pomoc w zatruciu gazowym

W procesie ewolucji człowiek musiał udowodnić, że ma prawo istnieć cały czas. Jego wrogowie to trudne warunki życia, duże drapieżniki, a co najważniejsze, inne inteligentne istoty. Aby oprzeć się zimno i upałowi, człowiek nauczył się budując domy i szycie ubrań oraz pokonując drapieżników i inteligentnych wrogów – poprawił zdolność do zabijania. Pierwszą próbą użycia organicznych trujących substancji można uznać za strzały z zatrutymi końcówkami. Ale to nie wystarczyło ludzkości; Odzwierciedla to, jak trafić do maksymalnej liczby wrogów i wymyślić gaz nerwowy.

Co to jest?

Gazy nerwowo-paralityczne to grupa chemikaliów wojennych zawierających związki fosforoorganiczne (organofosforany, OPC i FOV). Substancja jest bardzo toksyczna. Potencjalnie planowano użyć go jako broni masowego rażenia. Jednak doświadczenie korzystania z chemikaliów podczas pierwszej wojny światowej jako broni spowodowało burzę protestów w społeczeństwie. Chociaż rozwój tego czasu był mniej niebezpieczny niż nowoczesne gazy nerwowe. Niemcy po raz pierwszy stosowali chlor jako trujący środek. Podczas II wojny światowej trwały prace nad produkcją gazu sarinowego. Zagrożony rozwój został odłożony, ale nie został całkowicie porzucony.

Kilka faktów z historii

Pierwszy oficjalnie zarejestrowany atak chemiczny miał miejsce w 1915 (kwiecień). Ale historia znała wcześniej próby masowych zatruć gazowych. Wspomniano o tym w starożytnych kronikach Chin i dokumentach średniowiecza.

Związki fosforoorganiczne otrzymano w 1846 roku przez francuskiego chemika Louisa Jacquesa Tenara. W 1934 r. Już niemiecki chemik Gerhard Shradar, starając się opracować skuteczny środek owadobójczy, stosował substancje organofosforowe w celu zablokowania układu nerwowego owadów. W 1936 roku, w trakcie eksperymentów, otrzymał gaz nerwowy – stado. W 1937 roku naukowiec znalazł się pod wpływem kropli swojej substancji i stwierdził, że jest toksyczny dla ludzi. Potem zostałem zmuszony zgłosić się w sprawie otwarcia Ministerstwa Obrony.

W 1938 roku Schrader wraz z grupą asystentów syntetyzował gaz nerwowy sarin. Jego indeksy przekroczyły 10-krotnie działanie stada. W 1944 r. Niemiecki R. Kuhn zsyntetyzował jeszcze bardziej toksyczny gaz – soman. Nieco później, powstał najbardziej niebezpieczny związek, cyklosarina.

Aby zastosować rozwój chemiczny, faszystowskie Niemcy nie odważyły się ani nie miały czasu. Przeprowadzono jednak eksperymenty z więźniami obozów koncentracyjnych.

Gaz sarin. Szczególne działanie na organizm człowieka

Układ nerwowy jest tak ułożony, że komórki są oddzielone od siebie mikroskopijnie małymi odległościami. Ale nawet ta mała wystarczy, aby przerywać impulsy nerwowe przekazywane przez mediatorów, przekraczać odległość i rozprzestrzeniać pobudzenie nerwowe do sąsiednich komórek i włókien. Najważniejszym z tego procesu jest acetylocholina. Przegrywa dystans i powoduje skurcz komórek mięśniowych, po czym zostaje zniszczony przez cholinesterazy apetylowej.

Działanie gazu nerwowego opiera się na naruszeniu procesu cięcia acetylocholiny. Komórki mięśniowe nadal się kurczą, komórki nerwowe pozostają pobudzone, nudności, drgawki i porażenie, powodując śmierć.

Gaz nerwowo-paralityczny nie ma barwy i zapachu. Co dziwne, ale w naturalnym stanie agregacji to jest ciecz. Zarin, a także zoman i stado, cięższe od wody, łatwo rozpuszcza się przez lipidy i rozpuszczalniki organiczne, gotuje się w temperaturze 150 ° C (gazy następnej generacji w temperaturze 300 ° C). Cała ta grupa toksycznych środków jest bardzo toksyczna, odporna, trudna do wykrycia i trudna do rozpoznania w dokładnym typie.

Balon z gazem nerwowym

Wkłady gazowe są niedrogim środkiem do samoobrony. Jednak gaz nerwowy w puszkach nie jest sprzedawany, ponieważ jest zbyt niebezpieczny. Nawet w bardzo małych dawkach może to spowodować uszkodzenie na dużym obszarze. Wkłady z gazem są wypełnione irytującym pieprzem lub działaniem drażniącym. Substancje te nie zabijają, ale powodują problemy ze spaleniem, łzawieniem, kaszlem i wzrokiem. Wszystkie te manifestacje są tymczasowe.

Pomimo faktu, że gazy nerwowe stanowią bezpośrednie zagrożenie dla ludzkości, nadal są badane, syntetyzowane i nielegalnie stosowane. Tak więc w 1988 roku Saddam Husajn zaatakował miasto Khalabadja, upuszczając bomby powietrzne z sarinem i stado. Ponad 15 000 cywilów zostało zabitych.

W 1995 r. Ataki terrorystyczne przeprowadzono w Tokio przy użyciu sarin. Gaz nie był w postaci aerozolu, został wylany w wagonach metra. Wtedy zmarło 13 osób, ale było około 10 tysięcy przypadków poważnego zatrucia.

Pomoc

Gazy nerwowo-paralityczne są klasyfikowane jako chemiczna broń masowego rażenia. Osoba poszkodowana w tej sytuacji potrzebuje pilnej pomocy medycznej. Co musisz wiedzieć, aby pomóc osobie dotkniętej trującą substancją zawartą w mieszaninie gazowej czynników nerwowych?

Procedura udzielania pierwszej pomocy:

• Aby uniknąć dalszego uszkodzenia układu oddechowego, ofiara musi nosić maskę gazową.
• Wprowadzenie antidotum ułatwiającego stan ofiary. Ta manipulacja powinna być wykonywana jak najszybciej. Do wstrzykiwań należy użyć strzykawki wypełnionej specjalnym lekiem. Lek jest podawany domięśniowo. Strzykawkę należy przymocować do odzieży ofiary, tak aby inni ludzie, którzy udzielają pomocy, wiedzą, że ta osoba była już podawana antidotum.
• W opakowaniu antychemicznym występuje specyficzna ciecz. Powinien być stosowany jako sanitarna obróbka odsłoniętych części skóry.
• Pilnie, ofiara musi być ewakuowana z obszaru dotkniętego chorobą. W tym samym czasie pacjent powinien być monitorowany, a jeśli pogorszy się, zastosuje ponownie antidotum, aby zapobiec napadom.
• W przypadku rozpylania gazu ubrań również ulega skażeniu. Gdy osoba zostanie wyjęta z zagrożonego obszaru, musisz ją natychmiast wymienić. Opary substancji pozostawione na odzieży mogą wpływać na skórę i układ oddechowy.
• Sztuczne oddychanie może być wymagane dla osoby poszkodowanej, jeśli takie gazy, jak tlenek węgla lub sarin, były używane przeciwko niemu.