Samoocena lekcji

Nauczyciel, podobnie jak wszyscy ludzie, może popełniać błędy i uczyć się od nich. Z drugiej strony, nauczyciel pełni najważniejszą funkcję związaną z działaniami na rzecz edukacji, rozwoju i wychowania młodego pokolenia. Dlatego dla przedstawicieli tego zawodu bardzo ważne jest, aby wykonywać swoje prace jakościowo. Aby kontrolować aktywność nauczyciela, wykonaj liczne czynności, w tym analizę lekcji. Pozwala to na identyfikację pozytywnych momentów, zwracając uwagę na stronę, z której strony musisz pracować nad udoskonalaniem umiejętności pedagogicznych. Niemniej jednak, być może jedną z najlepszych form analizy jest samoocena lekcji. Ustalając niezależnie, jak działa jego praca przez 45 minut, nauczyciel krytycznie przemyca swoje działania, które pomogą mu w przyszłości wziąć pod uwagę pewne kwestie.

Samoocena lekcji jest rodzajem rozkładu lekcji na składniki, porównaniem zadań każdego z nich i ich realizacją, których celem jest porównanie tego, co zaplanowano z tym, co zostało zrobione w lekcji. To daje nauczycielowi możliwość oceny własnej aktywności niezależnie.

Istnieje wiele ważnych wymagań do analizy lekcji . Jednym z głównych jest dostępność najważniejszej wiedzy dydaktycznej, psychologicznej i metodologicznej. Nauczyciel musi mieć możliwość odróżnienia tych wskaźników i stanowisk, na których ma zostać przeanalizowana lekcja. Musi brać pod uwagę cechy uczniów i jak bardzo one wykazują swoje umiejętności w klasie. Bardzo ważna jest umiejętność analizowania ważności wyznaczonych zadań, a także ważności planu konspektu. Musimy rozważyć niezależne myślenie uczniów na różnych etapach lekcji, trafność działań nauczyciela, związek między różnymi aspektami lekcji a metodami motywacji. W końcu warto porównać to, czego dążył edukator i co naprawdę osiągnął, a także warto zarysować działania, które zostaną podjęte w celu wyeliminowania niedociągnięć.

Samodzielna analiza lekcji jest w przybliżeniu następująca:

1. Typ, temat, dawka czasu.

2. Czy wymagania programu odzwierciedlają lekcję z lekcji? Jaka była aktywność studentów? Czy była metoda przeprowadzania oddzielnych części lekcji? Co dokładnie warto zmienić w procesie uczenia się nowego materiału?

3. Jakie były cele planu rozwoju? Czy uczniowie zaangażowani w działalność umysłową (mianowicie, czy wykonali czynności umysłowe analizy, syntezy, klasyfikacji itd.)? Jak nawiązano połączenie międzypodstawowe?

4. Jak prowadzono prace edukacyjne?

5. Charakterystyka interakcji uczniów i nauczycieli, oparta na zasadach dydaktycznych.

6. Czy spełnione zostały wymagania dotyczące wyboru metod?

7. Jakie rodzaje zajęć zostały wykorzystane przez nauczyciela? Czy był kontakt z uczniami?

8. Czy spełnione zostały wymagania dotyczące higieny? Czy było wystarczająco dużo oświetlenia? Czy uczniowie siedzieli w związku z ich wzrostem, wzrokiem itp.?

Sama analiza lekcji w szkole podstawowej, na przykład różni się znacznie od tego, co będzie używane przez nauczycieli pracujących w wyższych klasach. Z tego względu niewątpliwie podane informacje mają charakter ogólny.

Wydaje się, że łatwiej jest doświadczonemu nauczycielowi niż samo badanie lekcji? Przecież ma wystarczającą wiedzę metodyczną, aby rozważyć własną działalność. Ale w rzeczywistości dla wielu nauczycieli znacznie łatwiej jest prowadzić dużą liczbę otwartych lekcji, niż samotna lekcja tej lekcji. Często zdarzało się, że obserwator widzi smutny obraz – zestaw formalnych zwrotów, zamiast uzasadniać ich działania nauczyciela. Taki strach przed koniecznością samo-refleksji wskazuje na pewien brak profesjonalnych cech lub że system zarządzania wewnątrz szkoły jest autorytarny w swej istocie. Aby nie zgubić się i nie zgubić się w pustych frazach, analizując siebie, nauczyciel powinien użyć specjalnej notatki. W wielu szkołach taki dokument jest opracowywany na posiedzeniach rady nauczycieli.

Samodzielne sprawdzenie lekcji jest ważną częścią aktywności nauczyciela, ponieważ jego analiza własnej lekcji jest jego przygotowaniem do kolejnej lekcji, często biorąc pod uwagę jego własne błędy.