Indie "Kudankulam" (NPP): opis, historia i charakterystyka

NPP „Kudankulam” (Indie), operacja handlowa pierwszej jednostce, która rozpoczęła się 31 grudnia 2013, był 26 lat w dziedzinie projektowania i budowy sceny, stanął siedem miesięcy blokadę przez protestujących, aby stać się największym w kraju elektrownia jądrowa.

rekord niedokończone

Są projekty elektrowni jądrowych, rozciągające zawsze „Kudankulam” – elektrownia jądrowa, która jest najlepszym przykładem jednego z nich. Więc dlaczego dano dłoni? Warto robić przynajmniej ze względu na szereg problemów, że stacja była w stanie przezwyciężyć. Opracowanie pierwszego zespołu rozpoczęła się w 1988 roku, ale projekt przetrwała upadek Związku Radzieckiego, międzynarodowych sankcji, niekończące się przeszkód prawnych, jak również lokalnych protestów momencie przejścia do zamieszek. „Kudankulam” – elektrownia jądrowa, znany ze swojego pierwszego nowoczesnego zakładu zbudowanego w Indiach przy użyciu technologii obcych.

Od 1974 roku, kiedy bomba atomowa została przetestowana w kraju, aż do 2008 roku, Indie zostały niedozwolone do technologii jądrowej handlu międzynarodowego zgodnie z układ o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, do których się nie przyłączyć. Badania doprowadziły do powstania Grupy Dostawców Jądrowych (NSG) – wielonarodowej ciała, w tym większość mocarstw jądrowych na świecie, który został stworzony w celu monitorowania handlu międzynarodowego w zakresie technologii jądrowych, zarówno wojskowych jak i cywilnych.

niedobór energii

W kontekście zakazu pomocy zagranicznej Indii został zmuszony do korzystania z osiągnięć rosyjskiej energetyce jądrowej. Jedynymi wyjątkami były dwie jednostki w Tarapur, zbudowany przez General Electric w 1969 roku, a dwa kolejne CANDU w Rajasthan, którego budowa została położona na początku 1970 roku. Zarówno NPP pracował importowanego uranu pod kontrolą Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA).

16 inne reaktory w Indiach, opracowane w domu i pracy na ciężkiej wody. Ograniczone zasoby uranu w kraju stały się źródłem nieustannych problemów z dostaw paliwa dla lokalnej elektrowni jądrowej. Należało opracować technologię przetwarzania paliwa, a także do wdrożenia planu długoterminowego stosowania dużych rezerw toru – około 13% ze znanych złóż tego pierwiastka znajduje się w Indiach.

Trudności w rozwoju energetyki jądrowej (wszystkie reaktory kraju mają pojemność 202 MW lub mniej) zmusił swoją wiodącą do poszukiwania sposobów na obejście sankcji międzynarodowych. Wynik jednego z tych inicjatyw był „Kudankulam”.

pechowy projekt

W listopadzie 1988 roku, premier Radzhiv Gandi i Michaił Gorbaczow podpisali umowę na budowę dwóch bloków jądrowych pod klucz w Tamil Nadu z sowieckiego reaktora WWER. ZSRR miał wybudować stację paliw i zapewnić, że będzie zwrócony po rozwinięciu.

Ale projekt obliczu przeszkód geopolitycznych, ponieważ Związek Radziecki w 1988 roku zaczęła się rozpadać. W następnym roku, kraje Europy Wschodniej były pod dominacją radziecką, aby obronić swoją niezależność i zerwała samego Związku Radzieckiego w 1991 roku. Mimo że Rosja przyjęła zobowiązania ZSRR w ramach umowy „Kudankulam” NPP, kryzys gospodarczy, który ogarnął Rosję w 1990, w okresie między 1990 a 1995 zmniejszonym swoją gospodarkę o 50%, co oznaczało, że jego brak kontynuować realizację projektu. Spór między Rosją i Indiami w tej sprawie doprowadziło do dalszych opóźnień w realizacji projektu. Przeglądu za zgodą NSG 1992 przyniósł dalsze problemy jak Stany Zjednoczone stwierdziły, że projekt nie zgodne z nowymi przepisami. Różne indyjskich urzędników w momencie nazwał go martwe.

drugi wiatr

Ale projekt elektrowni jądrowej roślin w Indiach „Kudankulam” wzrosła z popiołów w najbardziej nieoczekiwanych okolicznościach. Napięcia z Pakistanem w 1998 roku doprowadził do serii kolejnych prób nuklearnych, co doprowadziło do powszechnego międzynarodowego potępienia i kary.

Niemniej jednak, w ciągu miesiąca od Rosji postanowił ożywić projekt nowej umowy, podpisanej w czerwcu 1998 r. „Kudankulam” NPP Regulamin rozwojowe przewidują projektowania i budowy rosyjskiej państwowej firmy „Atomstrojeksport” dwóch 1000 MW WWER-1000 reaktorów wodnych i Indii jądrowa Corp. (NPCI) do odgrywania roli obserwatora postępu prac. Transakcja szacowana jest na 2,8 mld $, podczas gdy Rosja zapewnia długoterminową pożyczkę w wysokości 64,16 mld rupii. Nowa umowa dała Indiom prawo do przetwarzania zużytego paliwa, czy „Atomstroyexport” zapewni taką możliwość.

Szybki start

Budowa, posiada największą indyjską firmę Larsen & Toubro, rozpoczęła się w marcu 2002 r. W przeciwieństwie do podobnych projektów „Atomstrojeksport”, strona wzięło udział niewielu rosyjskich inżynierów. Prawie wszystkie prace były prowadzone przez lokalnych firm i profesjonalistów. Początkowo wszystko było wskazań, że obiekt zostanie ukończony przed terminem w grudniu 2007 roku. W tym tempie, budowa trwała do 2004 roku. Za wsparcie i ułatwienie dostarczenia ciężkich elementów na początku 2004 roku, została ona zbudowana w pobliżu portu, który jest dozwolone do ciągnięcia dużych urządzeń bezpośrednio na barce do statków spadła w pobliżu kotwicy.

Ale nie mógł utrzymać szybkie tempo.

wiele przeszkód

Pierwszy problem zaczął z opóźnieniami w dostawie sprzętu i części zamiennych z Rosji, a także kwestie związane z planami przepisu. To spowodowało spowolnienie w budownictwie, aw końcu, roczne opóźnienia harmonogramu. Największy budynek na pierwszym bloku została zakończona w 2010 roku, aw lipcu rozpoczął testy z manekina obciążenia paliwem. Wkrótce projekt wpadł innych, bardziej poważnych przeszkód – dosłownie.

Pomimo powszechnego niedoboru energii elektrycznej w stanie Tamil Nadu, budynek opozycja zaczęła rosnąć w miarę zbliżania się do końca. Ludowy Ruch Przeciwko Energii Jądrowej (PMANE), koalicja lokalnych mieszkańców i rybaków w 2011 roku, po katastrofie w marcu w elektrowni atomowej Fukushima-1 „” w Japonii zaczęli agitować przeciwko stacji. Linia brzegowa Tamil Nadu dotkniętych tsunami na Oceanie Indyjskim w 2004 roku, wywołując obawy przed powtórzeniem japońskiej katastrofy.

blokowanie NPP

We wrześniu, przed planowanym na jesień pierwszego załadunku paliwa i uruchomienie w grudniu zaczął zabezpieczenia terenu budowy. 22 września Rada Ministrów państw podjęło uchwałę domagającą zawieszenia wszelkich prac w celu wyjaśnienia wątpliwości co do bezpieczeństwa w zakładzie.

Do marca przyszłego roku, protestujący minęło nie więcej niż 50 pracowników na zmianę, co uniemożliwia normalne działanie. Liczba demonstrantów w czasie osiągnął kilka tysięcy.

Uruchomienie pierwszego etapu

Protesty zostały osłabione przez kryzys energetyczny w stanie na wiosnę przyszłego roku, niedobory energetyczne spowodowane przez 4 GW. Groźba Blackouts Ministrów odwołał swoją wcześniejszą decyzję i wezwał do szybkiego uruchomienia elektrowni jądrowej „Kudankulam”. Energia jądrowa, jednak brał udział w badaniu, pomimo decyzji Sądu Najwyższego we wrześniu 2012 roku, został odrzucony przez blokowanie załadunek paliwa jądrowego.

W tym samym czasie nasiliły się protesty przeciwko stacji, czasem zamienia się w przemoc, która wymagała obecności tysięcy policjantów do ochrony stacji. Pozew przeciwko elektrowni atomowej nie została zakończona do maja 2013 roku, kiedy to Sąd Najwyższy ostatecznie umorzył sprawę. Niemniej jednak, ze względu na opóźnienie protestów i problemów konstrukcyjnych, wzrosły koszty projektu na $ 1 miliarda.

Pierwszy blok numer startowy 1 w lipcu 2013 r testów niskiej mocy kontynuowane w ciągu następnych miesięcy, a 100% jednostka napędowa została uruchomiona 9 czerwca. Komercyjne wykorzystanie energii jądrowej rozpoczął 21 grudnia 2014 do szkolenia personelu elektrowni jądrowej „Kudankulam” (Indie) „Atomtekhenergo”.

drugie gigawatów

Drugi „Kudankulam” NPP o mocy 1000 MW została uruchomiona w dniu 10 lipca 2016 r. Stał się 22 th reaktor jądrowy w Indiach, a drugi wodą pod ciśnieniem.

Potem, w ciągu 45 dni od jednostki generujące energię elektryczną zaczęto produkować 400 MW energii elektrycznej, aw sierpniu został podłączony do sieci. Wytwarzanie energii elektrycznej będzie się stopniowo zwiększać do 500, 750, 900 i 1000 MW. Po dodaniu 1,000 MW w drugiej fazie południowej sieci zainstalowanej mocy energii jądrowej w Indiach wzrośnie z obecnego 5780 do 6780 MW.

Według NPCIL, pierwsze uruchomienie nastąpiło po system oceny zgodności dysponuje wszystkie kryteria i zgodności z wymaganiami określonymi w przepisach ustawowych i wykonawczych Rady Dozoru Jądrowego (AERB).

NPCIL mówi, że „Kudankulam” – elektrownia jądrowa, która ma różne zaawansowane funkcje zabezpieczeń, odpowiednie normy międzynarodowe. Reaktory generacji III + łączenie aktywnych i pasywnych systemów bezpieczeństwa, takich jak pasywny układ odprowadzania ciepła, recombiners wodoru, rdzeń pułapki akumulatorów system szybkiego wtrysku boru.

Mgliste perspektywy

„Kudankulam” NPP uruchomienie drugiego etapu planowane jest na początku 2017 roku, pod warunkiem kontynuacji współpracy między Indiami i Rosją, może zostać przedłużony do 6-8 jednostek. W całym kraju planuje się budowę 20 takich reaktorów.

Umowa w sprawie jednostek trzeciego i czwartego została podpisana w kwietniu 2014 roku za sumę 330 mld rupii (5,5 mld USD). Jego realizacja została opóźniona z powodu niezgodności z prawem z 2010 roku o odpowiedzialności cywilnej za szkodę jądrową, co uprawnia NPCI żądać od dostawcy roślin w razie wypadku spowodowanego przez wadliwy sprzęt.

Ta potencjalna odpowiedzialność zawieść zagranicznych firm stara się robić interesy w Indiach, pomimo porozumienia z 2008 roku, z NSG, który otworzył kraj na międzynarodowym handlu materiałami jądrowymi.

rozwiązanie kompromisowe

Rozmowy między Indiami i rosyjskiego „Rosatom”, która trwała cztery lata, przygotowane ramy, aby kontynuować transakcję. Do tej pory Rosja jest jedynym krajem, który zawarł porozumienie, zgodnie z którym indyjski państwowy zakład ubezpieczeń General Insurance Co. oceni każdy składnik reaktorów i szukał 20-letnią składkę ubezpieczeniową na pokrycie ewentualnych szkód. Koszt nowych bloków energetycznych ma odzwierciedlać to nowe podejście.

Obserwatorzy nie wierzą, że te ambitne plany przyjść do skutku, ponieważ pojawiają się pytania, które są unikalne dla indyjskiego rządu i wymiaru sprawiedliwości, a polityka może opóźnić wdrożenie technologii jądrowej. Niemniej jednak sukces „Kudankulam” EJ jest powód do optymizmu w sektorze energetycznym kraju jest pilnie potrzebuje energii jądrowej.