Jaroslav Smelyakov (08 stycznia 1913 – 27 listopada 1972). Życiu i twórczości poety radzieckiego

Smelyakov Jarosław Vasilevich urodził się 8 stycznia 1913 roku (26 grudnia 1912 Old Style) w mieście Łucku, łuckiego, Ukraina.

Jego ojciec pracował na wadze kolejowej. Jego matka była gospodynią domową i zajmowała się dziećmi (trzy z nich były w rodzinie).

Dzieciństwo i młodość

Gdy Jarosław był około roku, pierwszej wojny światowej. W związku z tym rodzina została zmuszona do zamieszkania z rodziną we wsi. Tam przebywał przez długi czas. Po pewnym czasie rodzina osiedliła się w Woroneżu, gdzie pozostał do życia aż do początku następnej dekady.

Smelyakov ojciec zmarł wcześnie, gdy Jarosław miał zaledwie jedenaście lat.

Jednocześnie, przyszły poeta idzie do szkoły siedmioletniej w Moskwie, gdzie osiada starszego brata i siostrę.

Na początku lat trzydziestych Jaroslav kończy szkołę i przez urząd pracy otrzymuje skierowanie do PFZSH ( „Drukowanie Fabryka szkoła”) Lenina.

To ona odegrała ogromną rolę w kształtowaniu przyszłości talentu. Smelyakov oczarowany pięknego drukowanie życia.

Jako kompozytor, poeta był bardzo dumny, że jego ulubione zajęcia – praca i praca – powiązane.

Początek twórczy sposób

Publikacja pierwszych prac odbyło się przez jego kolegów – Vsevolodu Iordanskomu. Został on motywowany Smelyakov że wziął swoją pracę w magazynie „wzrostu”.

Jednak wchodząc w budynku wydawnictwa, Jaroslav Smelyakov mieszane drzwi gabinetu i przez pomyłkę dał wiersze z bardziej szanowanych i poważnych „Październik”, który w tym czasie był popularny wśród młodych ludzi.

Owocem jego pracy komitetu redakcyjnego zostały zatwierdzone i opublikowane w czasopiśmie.

W latach 1932-1933 Jarosław Smelyakov wypuszcza swoje pierwsze kolekcje, „praca i miłość” i „Wiersze”

Jednak jakiś czas później, on i wielu innych poetów (Paweł Wasiljew, Boris Kornilov), stać się ofiarą fałszywego donosu, co jest typowe dla tego czasu, był powodem do natychmiastowego aresztowania bez procesu. Wzruszają ramionami pobiera Jaroslav Smelyakov mógł tylko w 1937 roku. Potem ukazał się wcześnie.

Aż do wojny poeta pracował w biurach różnych wydawców aktywności reportera, pisał satyry i notatki.

W tym czasie pisał cyklu „poezję krymskiej”, wielokrotnie publikowanych w czołowych publikacjach: „Litieraturnaja Gazieta”, „Młody Strażnik”, „Red gruntu rodzimego”, etc.

Wielkiej Wojny Ojczyźnianej

Wybuch wojny Jaroslav Smelyakov spotkał zwykły legkostrelkovoy drugą brygadę na północy i Karelski Front.

W listopadzie 1941 roku, jest otoczony, on, jak wielu żołnierzy swego, dostaje w fińskim niewoli, gdzie trzy kolejne lata jest z powrotem łamanie pracę w bezlitosnego opanowania.

Warto zauważyć, że podczas gdy w tej pozycji, Smelyakov sprytnie ukryty stan twórczego w tym czasie już słynny rosyjski poeta.

Powrót do domu poeta może tylko w 1944 roku, kiedy to w wyniku rozejmu z Finlandii awansował wymiany więźniów.

Smelyakov oczekiwany losy prawie wszystkich wyzwolonych jeńców radzieckich – został wysłany do obozu w „filtrowanie”.

Istnieje kilka teorii, gdzie był Smelyakov w tym okresie. Wiadomo, że pracował w kopalni węgla w pobliżu Moskwy, ale nie ma informacji o jego przybyciu do miasta przemysłowego Stalinogorsk (obecnie – Novomoskovsk) regionu Tula.

Lata powojenne

Po kilku latach w więzieniu poety przychodzi na ratunek swojego dobrego przyjaciela Konstantin Simonow, który dosłownie ciągnie brata od zapomnienia.

W 1948 roku ukazał się pierwszy powojenny zbiór Smelyakov „Kreml jedli”, który zawierał wiersze z lat wojennych.

Ale poeta nie pozostaje długo na wolności. Już w 1951 roku nieznany napisał wypowiedzenie, które miało miejsce w domu Smelyakov table-talk.

Na poety została nałożona piętno 58. artykułu Kodeksu Karnego Związku Radzieckiego, zgodnie z którym powinien on zostać ukarany w postaci dwudziestu pięciu lat w obozach.

Zatem Smelyakov mogli spotkać Arktyki. Obóz życie jest szkodliwe dla zdrowia poety.

W 1956 roku miało ono miejsce „stalinizacji” w ramach którego wielu więźniów udzielić amnestii. Do wolności został zwolniony i Jaroslav Smelyakov. Dlatego do końca życia zapamięta dni „w pokrywie zamka i kurtki grochu w obozie”.

Wszystkie kolejne lata swojego życia poświęcił się pracy literackiej.

W tym czasie poeta otrzymał trzy medale, a także Nagrodą Państwową ZSRR w 1967 i 1968 roku.

Smelyakov zmarł w dniu 27 listopada 1972. Pochowany na cmentarzu Novodevichem w Moskwie.

życie osobiste

Pierwsza powieść poety stało się w 30 lat. Jest to związane z nazwiskiem poety Margarity Aliger (her podane poniżej, podjęte w połowie lat 70.), który wraz z Smelyakov udziałem klub literacki.

Ciekawe miejsce w tym powieść jest pierścień podane Smelyakov poetą.

Według Aliger kiedy poeta się coś złego, pierścień został utracony. Na przykład, co się stało, kiedy Smelyakov hit fińskiego niewoli.

Z Evdokia Vasilevna spotkał po wojnie. Ona stała się pierwszą kobietą, z którą był żonaty Jaroslav Smelyakov. Poeta Evdokia mieszkali razem przez dwa lata: Smelyakov rozwiódł się z żoną, aby chronić ją przed represje wchłonąć. Z tego małżeństwa syna poety.

Druga rodzina, stworzony Smelyakov, okazały się być bardziej szczęśliwy. Tym razem wybrańcem był tłumacz poeta Tatiana Streshneva.

Poeta Jaroslav Smelyakov, którego biografia został przedstawiony w tym artykule, jest naprawdę utalentowany poeta, „symboliczne” Listy mistrz, którego udział spadł naprawdę ciężkie i straszliwe epizodów naszej historii.