Agnostycyzm – doktryna niepoznawalnego świata

Główną kwestią filozofii – jest poznawalne, czy ten świat? Możemy uzyskać obiektywne dane na tym świecie za pomocą naszych zmysłów istniejących? Istnieje teoretyczna nauka, która odpowiada na pytanie przecząco – agnostycyzmu. Jest to doktryna filozoficzna jest typowa dla przedstawicieli idealizmu, a nawet niektórych materialistów i deklaruje zasadę niepoznawalny byt.

Co to znaczy poznawać świat

Celem żadnej wiedzy – aby dotrzeć do prawdy. Agnostycy wątpliwości, że jest to w zasadzie możliwe z powodu ograniczonych sposobów ludzkiego poznania. Dotrzeć do prawdy – oznacza otrzymać obiektywną informację, która będzie wiedza w najczystszej postaci. W praktyce okazuje się, że jakiekolwiek zjawisko, fakt ulega wpływ obserwacja subiektywna i może być interpretowane w zupełnie przeciwstawnych punktów widzenia.

Historia i charakter agnostycyzmu

Pojawienie agnostycyzmu oficjalnie odnosi się do roku 1869, autorstwo należy T.G.Geksli – angielski przyrodnik. Jednak podobne pomysły można znaleźć nawet w starożytności, a mianowicie teorię sceptycyzmu. stwierdzono, że obraz wszechświata interpretowany może być różny od samego początku historii świata wiedzy, a każdy punkt widzenia opiera się na innych faktach, miałem pewne argumenty. Tak więc, agnostycyzm – raczej starożytne doktryny, że zasadniczo zaprzecza możliwości penetracji umysłu ludzkiego w istotę rzeczy. Do najbardziej znanych przedstawicieli agnostycyzmu – Immanuel Kant i Devid Yum.

Kant na wiedzy

doktryna Kanta idei, „rzeczy samych w sobie”, które są poza ludzkim doświadczeniem, znamienny przez agnostyka natury. Wierzył, że te pomysły są, co do zasady, nie jest możliwe, aby w pełni znać za pośrednictwem naszych zmysłów.

agnostycyzm Yuma

Hume jednak uważali, że źródłem naszej wiedzy – jest to doświadczenie, a ponieważ nie mogą być wystawione na próbę, jest zatem niemożliwe do oceny zgodności z danymi doświadczenia i obiektywnym świecie. Rozwija idee Hume, możemy stwierdzić, że dana osoba nie tylko odzwierciedlać rzeczywistość taką, jaka jest, i naraża ich przetwarzanie za pomocą myślenia, co jest powodem różne zniekształcenia. Zatem Agnostycyzm – doktryna wpływem podmiotowości naszego wewnętrznego świata do zjawisk.

krytyka agnostycyzmu

Pierwszą rzeczą, którą należy zwrócić uwagę: agnostycyzm nie jest pojęciem niezależnym naukowym, a jedynie wyraża krytyczny stosunek do idei poznawalności świata obiektywnego. Dlatego, agnostyk może być przedstawiciele różnych trendów filozoficznych. Krytykowane agnostycyzm głównie zwolennicy materializmu, takich jak Włodzimierz Lenin. Wierzył, że agnostycyzm – rodzaj oscylacji pomiędzy idei materializmu i idealizmu, a zatem wprowadzenie do nauki o nieistotnych cech świata materialnego. Agnostycyzm krytykowane także przez przedstawicieli filozofii religijnej, takich jak Lew Tołstoj, który uważał, że ta tendencja w myśli naukowej – nic więcej niż proste ateizmu, zaprzeczeniem idei Boga.