Leper – kto to jest? o historii

Prawdopodobnie nikt nie musi wyjaśnić, kto jest trędowaty lub trędowaty. Są to ludzie z trądem – ciężka przewlekła choroba zakaźna, która wpływa na skórę, układ nerwowy, oczy i niektóre narządy wewnętrzne. To słowo przyszło do języka rosyjskiego z końca języka łacińskiego, gdzie to brzmi jak leprosus, że jest zgodne z łacińskiego Leprosorium.

Z medycznego punktu widzenia, trędowaty lub trędowaty – pacjent, który został znaleziony przewlekłe ziarnikowatość spowodowanych przez prątki Mycobacterium lepromatosis i Mycobacterium leprae.

Historia trądu

Nazywa się choroba jest znana od czasów starożytnych i jest wymienione w Biblii. O trąd pisał Hipokrates, ale pewnie pomylić go z łuszczycą. W starożytnych Indiach wiedział również o trąd. W średniowieczu było to zestaw leprosariums, jak choroba została przeniesiona do etapu epidemii. Tak więc, w XIII wieku według Matthew Paryżu, angielski historyk, kronikarz Benedyktynów w Europie liczba trędowatych było 19 tysięcy ludzi. Mikołaja Harbledown że pierwszy stał się znany dość dobrze leprozorium Kent, Anglia.

W średniowieczu, czy trędowatego trędowatych – jest wyrzutkiem społeczeństwa, skazany na śmierć w strasznych męczarniach. Taka osoba jest umieszczana w kolonii trędowatych, podobnie jak leczyć. Ale w rzeczywistości, to był kwarantanny, z której niewielu, którym udało się wyjść żywy. Fakt, że trąd jest przesyłany poprzez oddzielenie od jego usta i nos podczas częstego i bliskim kontakcie z ludźmi. Kolonia trędowatych w kontakcie z ponad bliskie i częste.

Trąd we współczesnym świecie

W latach 90. ubiegłego wieku liczba trędowatych na świecie spadła z 10-12 mln do 1,8 mln. Trąd dystrybuowane głównie w krajach tropikalnych, gdzie natura stworzyła sprzyjające warunki dla życia prątków. Chociaż częstość występowania przypadków zmniejszyła się, że choroba jest nadal dość powszechne w Indiach, Nepalu i niektóre części Brazylii, Tanzanii, Mozambiku, Madagaskaru i zachodniego Pacyfiku. Światowa Organizacja Zdrowia w 2000 roku opublikował listę krajów z ognisk choroby. Birma trzecie miejsce w ilości zakażonej, Brazylia – drugi i Indiach – pierwszy.

Ważne jest, aby wiedzieć, że okres inkubacji trąd w bardzo długo, średnio 4-6 lat, a czasami z opóźnieniem, i 10-15 lat. Czas trwania terapii lekowej, w zależności od wielkości i stopnia ciężkości choroby może wynosić od 3 do 10 lat.

Książka „Trędowatych”

Ludzie cierpią z powodu tej choroby, i stał bohaterów dzieł literackich. Tak więc, powieść została wydana ponownie Georgiya Shilina w 1959 roku „trędowatych”. Książka opisuje życie leprozorium. Trzeba powiedzieć, że autor sam odwiedził to miejsce podczas wizyty chorego przyjaciela tam, a nawet mieszkali tam.

„Trędowatych” – opowieść o losach poszczególnych ludzi, którzy byli w tym samym miejscu – w kolonii trędowatych. Każda historia jest wzruszająca i wstrząsająca do rdzenia. Bohaterowie są wystarczająco wiele, ale każda postać jest wyjątkowa – są trudno się zgubić. Na przykład, lekarz szef leprozorium dr Turkeev należy do rzadkiego rodzaju ludzi, którzy nie są zainteresowani ani sławy, ani pieniędzy, i którzy dają się służbie całej wybranej przyczyny. Za darmo (niestety, zapomniane słowo teraz). Styl Shilina piękny, emocjonalny, jasny, wyrazisty.

W Polsce film „trędowaty” został nakręcony w 1976 roku. Jest to opowieść o miłości prostych dziewcząt i szlachetnych panów, że nie pozostawi nikogo obojętnym.

Wreszcie, możemy zauważyć, że trędowaci, zdjęcia, które mogą być w wystarczającej ilości znalezionego w Internecie, są dotknięci tą chorobą w różnym stopniu, a czasami człowiek nie może zobaczyć, co był chory. W związku z tym, należy przestrzegać zasad higieny osobistej, unikać bliskiego kontaktu z ludźmi, którzy są podejrzane, zwłaszcza jeśli jesteś na wakacjach w krajach tropikalnych. Bądź zdrowy!