wiersz Briusov Analysis "sztylet". Znamiennym przykładem rosyjskiego klasycyzmu

Pomimo faktu, że Walerij Bryusov miał bezpośredni wpływ na symbolikę, ale jeden z jego dzieł geniusza należący do rosyjskiego klasycyzmu. Wiersz „Dagger” został napisany w 1903 roku, jest dedykowany do Mihailu Yurevichu Lermontovu i Aleksandru Sergeevichu Pushkinu – dwóch wielkich pisarzy, którzy oddali życie w walce przeciw autokracji, podnosi w swoich pismach na wolności i roli poety w społeczeństwie.

Analiza wiersz Briusov „sztylet” pozwala na pewnej pracy równoległej z tej samej nazwie Lermontowa. Valery Yakovlevich użył w swojej pracy tylko jedna metafora, porównanie ostrze z poetyckiego daru. Jego zdaniem, każdy powinien być biegły w ostrym narzędziem zemsty. Bruce uważa, że słowo ma bardzo duży wpływ, pytanie tylko, czy poeta pragnie doskonalić swoje umiejętności i przekazać do publicznej wiadomości ukryte znaczenie wersetów, tak aby były one zrozumiałe i oczywiste.

Analiza wiersza Bryusov „Dagger” pozwala zobaczyć różnice między światopoglądem autora i jego poprzedników – Puszkina i Lermontowa. Alexander i Michaił myślał, że poeta powinien pisać wiersze dla ludzi, którzy nie zwracają uwagi na przeszkody i nieporozumień. Ale Valery Ya myśleć, że nie ma sensu mówić o sprawach wzniosłych jeśli ludzie są w niewoli. Poeta nie może nic zmienić, tak długo, jak ludzie nie starają się pozbyć ciężaru. Pisarz musi przedstawić opinii publicznej, a nie odwrotnie.

Valery Yakovlevich rozumie, że on sam nie może nic zrobić. wiersz Briusov Analysis „sztylet” wskazuje, że autor przypisuje Dlatego roli obserwatora jednorodzinnego i niweczy jakąkolwiek literaturę wartości. Pisarz musi być włączone w walce podczas uruchamiania zamieszki. Walerij Bryusov „Dagger” napisany z wiary w zmieniającej się sytuacji politycznej w kraju. Wielu wierzy, że ma dar przewidywania, ponieważ dwa lata po skomponowaniu wiersz była rewolucja.

Valery Yakovlevich przewidział przesunięcie informacji publicznej, wyraźnie postanowił dla siebie, które będą działać z boku. Analiza wiersza Bryusov „Dagger” pozwala nam zrozumieć, że autor podziwia dzieła Puszkina i Lermontowa, wiedząc, że ich prace były bardziej istotne dla społeczeństwa niż jego pracy. Valery Yakovlevich wybiera boku ludzi, ale nie potrafi wyjaśnić, dlaczego to robi. Michał i Aleksander w tym czasie były powiązania między różnymi sektorami społeczeństwa, ale sam Bruce nie jest.

Poeta nie jest dumna ze swojej kreatywności, bo nie może nic zmienić. Prace nie słyszą wezwanie do działania, reżim carski nie zwracał uwagi na nich. Verse Bryusov „Dagger” po raz kolejny podkreśla, że „walka śpiewnik”, poeta zdaje sobie sprawę, że brakuje mu niezgody Lermontov i Puszkina śmiałość. Valery Yakovlevich nie mógł prowadzić tłum, stać się liderem myśli, jego los – przyjąć wolę społeczeństwa i rozpuścić w szarej masie.