Los – i los tego i terytorium

Słowo „przeznaczenie” na dwa sposoby. Pierwszy ładunek semantyczny deklaruje dziedziczenia jako lenno, na terytorium podlegającym właściciela. Drugi – jako skale los proporcji.

„Okres względna” jako część historii Rosji

Pierwsza interpretacja słowa, tłumacząc, jak jego własna ziemia była w Rosji idzie tego okresu od połowy XII do połowy XV wieku został nazwany „specyficzny okres”. Był to czas zmiażdżenia jednego stanu do małych księstw – istotny etap rozwoju feudalizmu w każdym kraju. Czasami spadków została zredukowana do niewielkiej wielkości osiedla. Stało się to z powodu rosyjskich książąt, z, z reguły dużej liczby dzieci, pisząc duchowego poświadczeń (Will) obdarzone ziemie każdy z nich – większość – ci, którzy nie są winni swoim ojcem.

Z ojca na syna

W ten sposób partia – to część ziemi ojca, oddane do dyspozycji jeden ze spadkobierców. W starożytnych źródeł jest czasem określane jako zajęte, ale według niektórych ekspertów, to nie brzmi bardzo elegancki. Oczywiście, w czasie swego panowania, książę mógł załączyć najważniejsze zdobycze, zwiększając tym samym udział w spadku do każdego z dzieci, ale mimo wszystko był to stan procesu kruszenia. Właściciel, książę, pan, pan, otrzymali swoje dziedzictwo (które, co do zasady, w tamtych czasach były dziki ląd z małym ufortyfikowanego miasta), byli zmuszeni do ich armii, ich skład. Może nie jest tak istotne, aby stanąć sam przeciwko wielkiej armii. Brak jedności i wojny domowe były głównym powodem podbój Rosji Złotej Ordy.

Pojęcie dziedziczenia ojcowizny istniał do 1917 roku

Jednak w tym wszystkim były pozytywne aspekty – rządzący wzmocniony ziemi ich przodków, przebudowany ich kapitału, wzniesiona świątynie. To jest „przeznaczenie” w starożytnej Rosji – jest to obszar, który jest całkowicie zależne od specyficznych talentów książęcych. Będzie takie jak Jarosława Múdry, dziedzictwem wzrośnie, a ziemia i nowe miasta oraz liczne świątynie. To ciekawe, że w carskiej Rosji do 1917 roku nie było pojęcie dziedziczenia, a on stał na nieruchomości gruntowej lub mienia będącego w posiadaniu jednego z członków rodziny królewskiej. Po zniesieniu pańszczyzny, jeszcze przed 1863 roku, w tej koncepcji innych niż nieruchomości i ziemi byli chłopi.

Sam studiował termin ten jest często używany w literaturze, to pojawia się w poemacie A. S. Puszkina za Borysa Godunowa „… tak dawno stracił, zapłaciliśmy …”, a w legendzie Guidon, kiedy był komar poleciał do niej przez morze Avenged ciotki. Ale wyspa Buyan przydzielone do niego nie jest księdzem. Tak, przeznaczenie – to ziemia,
Nieruchomość należąca do jednej z księciem.

Stephen King jest powieść „Salimov dziedziczenie”, gdzie słowo trwa sens i przeznaczenie (o czym świadczy tytuł tłumaczeniem rosyjskiego książki – „los”), jak i działki, lokalizacji miasta, gdzie występują zdarzenia.

Drugie znaczenie terminu

Druga interpretacja pojęcia „dziedziczenia” (partia) jest jak żadne inne słowo, dziesiątki aliasów, które zawierają frazę nawet – palec losu, z góry przesądzone, spotkało, Wheel of Fortune. Są synonimem, sugerując smutny los – Nedolya, los, krzyż, zawodzenie. Obejmuje to parki i Moira – te panie były znane realizować swoje ofiary z myślą o karę aż do jego całkowitego zniszczenia.

Są do tego terminu wymiennie ze słowem przywołuje nostalgia, smutek i brak jakichkolwiek perspektyw przyjemnym – losu, losu i przeznaczenia. Są to synonimy, określając z szczęście – przyszłość, kariera, szczęśliwa gwiazda. Dobre słowa – Perspective, miski, przechowywanie, udostępnianie, a nawet szczęście. Dziedziczenie jako przeznaczenie istnieje tak wiele wspaniałych wierszy, takie jak „… dziedziczenie miłości piękne i jasne …”.

Termin testu pojawia się w nazwach miejscu. Tak więc, obszar na północy Palestyny nazywa Naffalimova dziedzictwo pokolenia.