Analiza sceny, „będzie” MY Lermontow

Wielu wielbicieli Lermontowa nazywa jego wiersz „Testament” proroczy, w to wydawał się przewidzieć własną śmierć i pożegnania ze światem wokół nich. W rzeczywistości, praca ta nie ma związku z pisarzem, napisał ją w 1840 roku w formie spowiedzi ranny bohater, który zaledwie kilka dni życia, a nawet zegarki. Na pierwszy rzut oka nie ma meczów o losie Michaiła Jurewicz przedstawia analizę. „Testament” Lermontow dedykowany do wszystkich żołnierzy służących w armii carskiej Rosji.

Zgodnie z treścią opisane poemat losu rannych żołnierzy, rozmowa z przyjacielem. Bohater prosi aby spełnić jego ostatnią wolę, zdaje sobie sprawę, że nikt nie czeka, nie potrzebuje nikogo, ale jeśli ktoś pyta o to, towarzysz musi powiedzieć, że żołnierz został ranny kulą w klatce piersiowej i umarł za uczciwego króla. Żołnierz powiedział, że każdy rodzic znajdzie ledwo żyje, ale jeśli nie są one martwe, wtedy zdenerwowany stary i mówi, że nie jest konieczne do jego śmierci. Prawdę mówiąc może być tylko sąsiada, w którym bohater był kiedyś zakochany. Ona szczerze płakać, ale nie biorą sobie do serca jego śmierć.

Kto był bohaterem poematu, nie pokazuje analiza. „Testament” Lermontow pozwala spojrzeć na życie prostego żołnierza rosyjskiego XIX wieku. W tych dniach, armia wezwała do 25 lat, w tym czasie wielu zginęło w wojnach, a ci, którzy pozostali przy życiu, w domu, nikt nie czekał. Poeta opowiada o zwykłym chłopcem chłopskiego, którego los został przekroczony. Raz miał rodzinę, kochanka, ale wszystkie wojska przyłbicę. Dziewczyna sąsiad zapomniał o jego istnieniu, rodzice zmarli. Bohater nie nawet zasmucony jego śmierci, posiada nic na tej ziemi – to jest to, co pokazuje analiza.

„Testament” Lermontow zawiera ukryty sens. Poeta jak przewiduje, że jego życie będzie krótkotrwały i intuicyjnie szuka śmierci. Wielu uczonych Michaiła Jurewicz i krytyków literackich, dochodzę do wniosku, że ten wiersz można uznać za proroczy, jak sam autor został prorocza. Być może „Testament” Lermontow pisał sam nie odnosząc się do, ale nadal pewne podobieństwa między jego życiem i losem nieznanego żołnierza jest.

Po pierwsze, pisarz tak jak jego bohater został zabity kulą w piersi, ale nie na polu bitwy, aw pojedynku. Po drugie, wiersz „Testament” Lermontow napisał, gdy jego rodzice już nie żyli, pozostała babcia, ale nie uważał jej bliskiego przyjaciela, a karmione ją z mieszanymi uczuciami. Obraz jej sąsiad Michaił mógł odpisać wiele kobiet, które podziwiał i myśli były moje muzy. Przeciwnie, miał na myśli Varvara Lopuchin – że fakt ten wskazuje na analizę.

„Testament” Lermontow pewna rozbieżność z życia autora. W wierszu, sytuacja jest przedstawiona w taki sposób, że zapomniał o bohaterze, ale w rzeczywistości jest to Michaił zerwał stosunki z kobietą, którą uwielbiał, uważając, że nie jest w stanie uczynić ją szczęśliwą. Sama Varvara Lopuhina aż do śmierci żałował, że nie może spędzać z najbliższymi ostatnich miesiącach jego życia.