społeczeństwa przemysłowego jako etap rozwoju społecznego

W latach 60-tych latach XX wieku dużą popularnością w filozofii społecznej i filozofii historii nabył teorii społeczeństwa przemysłowego. Pojawiły się one w związku z tzw systemowego podejścia do historii. Zwolennicy tego podejścia jest to problemy historyczne, historyczne i filozoficzne teorii społecznej i starał się pokryć procesu historycznego jako całości, rozumiejąc ją jako złożonego procesu rozwoju i organizacji systemów złożonych. Społeczeństwo przemysłowe i etap post-przemysłowe stały się najwybitniejsi koncepcje tego typu.

Pojawienie się tych pojęć zostały spowodowane świadomością, że nie wystarczy do krytyki marksistowskiej teorii formacji. Po tym wszystkim, psychologia ludzka zawsze zażądał pozytywny sens historii, „sen następnego tysiąclecia”, zdolnej do zastąpienia marksistowski ideał.

Francuski socjolog Raymond Aron w jego „Wykłady o społeczeństwie przemysłowym” opisał ideologiczne różnice między obozach socjalistycznych i kapitalistycznych jako nieistotne. Oba obozy były jego zdaniem taka sama „single społeczeństwo przemysłowe”, tylko na różne sposoby. Koncepcja ta została opracowana przez amerykańskiego socjologa Walt Rostow. W 1960 roku opublikował swoją sensacyjną „non-Manifest komunistyczny”, czyli pracę „Etapy wzrostu gospodarczego.” W tej książce, zaproponował inny niż w marksizmie, zasady podziału strukturalnego – nie na podstawie formacji społeczno-ekonomicznych, a przez etapach wzrostu gospodarczego. Tak więc społeczeństwo przemysłowe pasuje do koncepcji rozwoju w całej historii ludzkości.

Etapy rozwoju związane z poziomem rozwoju przemysłu, technologii, nauki i wzrostu gospodarki, zgodnie z Rostowa, istnieje pięć:

1) społeczeństwo tradycyjne , w których dominuje rolniczy system ekonomiczny, hierarchiczną strukturę społeczną i niezmienny zbiór wartości;

2) Społeczeństwo przejściowy, który zaczyna się z XVII-XVIII wieku, począwszy od kiedy rozpoczął prywatną działalność gospodarczą;

3) okres „take-off”, kiedy zaczyna uprzemysłowienie (różne kraje osiągnęły ten okres, w różnych okresach, od końca XVIII wieku do 50-tych XX wieku);

4) okres „dojrzałość” lub po zakończeniu industrializacji;

5) era masowej konsumpcji i dobrobytu, który jest uważany socjolog, osiągnął w Stanach Zjednoczonych. Musi stworzyć społeczeństwo, które będą dominować inteligentne i wartości rodzinnych.

Rostow Uważa się, że motorem postępu jest rozwój nauki i techniki, i wstrząsów społecznych i rewolucji – jest „Growing Pains” związane z niskim poziomem rozwoju społeczeństwa. Niemniej jednak, o Rosji, pisał, że po rewolucji październikowej kraj wszedł w etap dojrzałości i stopniowo ewoluuje na poziomie przemysłowym społeczeństwie kapitalistycznym, bo prędzej czy później społeczeństwo przemysłowe stają się wzorem dla rozwoju każdego kraju. Fakt, że logika uprzemysłowienia pociąga za sobą cechy społeczne, które mają podobne cechy.

Teoria Rostow sugeruje pewne cechy społeczeństwa przemysłowego. Przede wszystkim, to jest obecność dużych maszyn, od czego zależy rozwój całej gospodarki. Następnie, istnieje szeroka produkcja dóbr konsumpcyjnych, takich jak telewizory, samochody, sprzęt gospodarstwa domowego i tak dalej. Następną cechą jest rewolucja naukowa i technologiczna, która prowadzi do innowacji w produkcji i zarządzania, jak również wysoki poziom urbanizacji i dostępności szerokiej warstwy menedżerów zarządzających. To z kolei, zmienia strukturę społeczeństwa i samego społeczeństwa przemysłowego.

Objawy tych zmian:

– walka klas (która jest prowadzona w ramach wyborów, działalności związkowej i rokowań zbiorowych)

– inne formy zachowań i komunikacji społecznej między ludźmi,

– racjonalizacja myślenia w ogóle.

społeczeństwo przemysłowe pojęcie wpływu na pojawienie się takich teorii społecznych, takich jak teoria konwergencji, deideologization, społeczeństwa masowego i kultury masowej.