Jaka jest sucha pozostałość

Sucha pozostałość jest jednym z głównych kryteriów określania jakości wody, która ujawnia stopień jego mineralizacji. Pozostałość soli jonowej służy do określania rodzaju wody.

Cechy pozostałych

Jako że główne jony, w których można określić suchą pozostałość, są: siarczany, chlorki, węglany, azotany, wodorowęglany. Istnieje ich podział na pozostałości organiczne i mineralne, które różnią się punktami wrzenia. Sucha pozostałość oznacza obecność rozpuszczonych, nielotnych substancji stałych w wodzie. Istnieje specjalna metodologia jej kalkulacji.

Metoda obliczania gravimetric

Z jego pomocą przeprowadza się oznaczanie suchej pozostałości w próbce testowej. Aby przeprowadzić takie badanie, konieczne jest odfiltrowanie próbki, oddzielenie jej od zanieczyszczeń organicznych.

Woda jest używana w niemal wszystkich gałęziach nowoczesnej produkcji. Na przykład w przemyśle kosmetycznym jest on używany jako woda pitna jako surowiec do wytwarzania półproduktów jako substancja do mycia pojemników przemysłowych.

Są to związane z wodą wskaźniki organoleptyczne produktów wytwarzanych w przedsiębiorstwie: stabilność, zapach, smak, kolor. Na przykład wygląd i smak syropów są bezpośrednio związane z substancjami mineralnymi zawartymi w wodzie. Jeśli sucha pozostałość zawiera chlorek sodu, woda nabiera pewnego smaku.

Normy sanitarne

Istnieją pewne normy, które muszą odpowiadać w wodzie. Jeśli zawartość suchej pozostałości nie zaspokaja ich, nie można jej użyć. Istnieją specjalne laboratoria fizykochemiczne wyposażone w specjalne przyrządy pomiarowe.

W nich frakcję masową suchej pozostałości określa GOST "Woda pitna" 18164-72. Używaj wody w produkcji tylko po całkowitym kontrolowaniu zgodności ze wszystkimi wskaźnikami jakości.

Jeśli w trakcie ujawniania się nieścisłości badań w odniesieniu do wszystkich wskaźników, konieczne jest opracowanie protokołu w sprawie niezgodności oraz przeprowadzenie niezbędnych środków naprawczych.

Metody oznaczania suchej pozostałości

Istnieje kilka metod oznaczania suchej pozostałości. GOST pozwala na procedurę z dodatkiem sody lub przy użyciu soli. Rozważmy oba warianty bardziej szczegółowo.

W pierwszym przypadku próbkę odparowuje się stosując kąpiel wodną. Po pierwsze, pojemnik przeznaczony do odparowywania suszy się do uzyskania stałej masy. Następnie, przelewa się wodę do pojemnika porcelanowego. Po zakończeniu odparowywania ostatniej próbki, filiżanka jest suszona w termostacie do stałej masy w temperaturze.

W celu określenia suchej pozostałości stosuje się specjalną formułę. Łączy masę pustego pojemnika z suchą pozostałością, a także ilość wody branej pod uwagę do badań.

Zastosowanie tej metody prowadzi do przeszacowania wyników. Sytuacja ta wynika ze zwiększonej higroskopijności, a także hydrolizy chlorku wapnia i magnezu, złożoności przenoszenia wody przez siarczany wapnia i magnezu.

W celu wyeliminowania takiego niedoboru do próbki testowej dodaje się czysty węglan sodu. Podczas dodawania chlorków wapnia i magnezu przekształca się w bezwodne węglany. W celu całkowitego usunięcia wody krystalizacyjnej wysuszyć uzyskaną wysuszoną pozostałość w podwyższonej temperaturze, aż do uzyskania stałej masy w termostacie.

Metoda z roztworem sody

Opcja ta obejmuje wstępną filtrację wody przy użyciu filtra papierowego. Po wyschnięciu próbki do uzyskania stałej masy, kubek należy umieścić na łaźni wodnej. Tutaj próbki wody pobrane do analizy są odparowywane. Gdy tylko ostatnia część wody zostanie wprowadzona, roztwór dwutlenku węgla jest pipetowany. Biorąc pod uwagę wagę zużytej sody odnosi się do masy pozostałości suchej jako 2 do 1, wykonaj obliczenia matematyczne.

Aby przeprowadzić dalsze odparowanie, konieczne jest zmieszanie próbki, niszczenie powstałego skorupy. Do mieszania użyj szklanego pręta. Następnie umyj za pomocą kropli wody destylowanej. Następnie uzyskaną suchą pozostałość z sodą w kubku umieszcza się w termostacie, suszy w temperaturze około 150 stopni Celsjusza do uzyskania stałej masy.

Średni czas odparowywania wynosi od dwóch do pięciu godzin. Określ różnicę wagową między zdolnością utworzonego osadu a początkową masą filiżanki i sody. Różnica ta określa ilość suchej pozostałości w określonej ilości wody. Określ suchą pozostałość za pomocą wzoru, który dotyczy masy pustego pojemnika, dodanej wody sodowej, a także objętości wody wybranej do analizy.

Ta analiza z higienicznego punktu widzenia polega na tym, że można przeprowadzić techniczne dostosowanie analizowanej wody przy użyciu systemów filtracji, przy jednoczesnym zmniejszeniu stopnia mineralizacji.

Wnioski

Smak jest zrównoważony, jeśli całkowita zawartość soli w wodzie wynosi 600 mg na litr. Jeśli zawiera więcej niż 1 g / l, uważa się go za nieodpowiednią do picia, ponieważ ma gorzki smak.

Jeśli stale zużywasz taką wodę, mogą wystąpić poważne problemy fizjologiczne w organizmie. Przede wszystkim zwiększa się silne i tajne funkcje jelita i żołądka, w podwyższonej temperaturze ciała przegrzewa się.