siła bezwładności

Rozważając co jest siłą bezwładności (SI), często zdarzają się nieporozumienia, co prowadzi do pseudo-naukowych odkryć i paradoksy. Spójrzmy na ten problem poprzez zastosowanie podejścia naukowego i uzasadniania wszystkich wspomnianych preparatów wspomagających.

Siła bezwładności jest wszędzie wokół nas. Jej przejawy, ludzie zauważyli w starożytności, ale nie potrafili wyjaśnić. Poważnie to badano Galileo, następnie znaną Isaak Nyuton. To właśnie z powodu jego długich interpretacja stała się możliwa błędna hipoteza. Jest to całkiem naturalne, ponieważ naukowiec złożył propozycję, a zgromadzona wiedza nauki bagaż w tej dziedzinie nie istnieją.

Newton twierdził, że nieruchomość naturalny z wszystkich istotnych obiektów jest możliwość być w stanie ruchu jednostajnego po linii prostej lub w spoczynku, pod warunkiem, że nie ma wpływów zewnętrznych.

Niech nas na podstawie obecnego stanu wiedzy „przedłużyć” to założenie. Nawet Galileusz zauważył, że siła bezwładności jest bezpośrednio związane z grawitacji (przyciąganie). Naturalny przyciągają obiekty, których skutkiem jest oczywista – jest to planeta i gwiazda (z powodu swojej wagi). A ponieważ mają kształt kulisty, to i mają Galileo. Ale Newton jest obecnie całkowicie ignorowane.

Teraz wiemy, że cały wszechświat jest przeniknięty linii grawitacyjnych o różnej intensywności. Pośrednio potwierdziła, chociaż nie matematycznie wykazał istnienie promieniowania grawitacyjnego. W konsekwencji, siła bezwładności zawsze występuje przy pomocy grawitacji. Newton w swoim założeniu „właściwości naturalnych” tego też nie uważał.

Właściwie pochodzić z innych definicji – wspomniana siła jest ilość wektora , którego wartość jest iloczynem masy (m) przemieszczania ciała i jego przyspieszeniu (a). Przyspieszenie wektor jest skierowany przeciwnie, a mianowicie:

F = m * (- a)

w którym M, oraz – wartości wektorów siły, a otrzymaną przyspieszania; m – masa ciała poruszającego (lub matematycznego punktu materiału).

Ważnym punktem: błędem jest założenie, że przyspieszenie jest spowodowany samym życie, jak może się wydawać ze wzoru. Dlatego jest napisane: «-a», ale «a» – jako podpowiedź.

Fizyka Mechanika i oferują dwie nazwy dla podobnego uderzenia: siła Coriolisa bezwładności i przenośne (PSI). Oba terminy są wymienne. Różnica polega na tym, że pierwsza opcja jest powszechnie uznawane i stosowane w trakcie mechaniki. Innymi słowy, równość:

F = F na kor = m * (- kor) = m * (- per)

gdzie: F – siła Coriolisa; F na – przenoszenia siły bezwładności; KOR i per – odpowiednie wektory przyspieszenia.

PSI składa się z trzech części: siły odśrodkowej bezwładności translacyjnej i obrotu SI. Jeśli pierwsza jest zwykle łatwo zrobić, to dwa pozostałe wymagają wyjaśnienia. Translacyjne siły bezwładności zależy od przyspieszenia całego układu, w odniesieniu do pewnego bezwładnościowego systemu w różnych translacyjnej ruchu. W związku z powyższym, istnieje trzeci składnik przyspieszenia, który pojawia się, gdy korpus obraca się. Jednocześnie, te trzy siły mogą istnieć samodzielnie, bez bycia częścią sieci PAN. Wszystkie z nich są przedstawione za pomocą jednej i tej samej podstawowej wzorze F = m * a i tylko różnice w rodzaju przyspieszenia, która z kolei zależy od rodzaju ruchu. Tak więc, są szczególnym przypadkiem siły Coriolisa bezwładności. Każdy z nich uczestniczy w obliczaniu teoretycznej absolutnego przyspieszenia materiału korpusu (punkty) w ustalonym układzie odniesienia (niewidoczne obserwacji systemu bezinercyjnej).

PSI jest potrzebne przy rozważaniu ruch względny, aby stworzyć ruch ciała wzorów w systemie non-inercyjnej musi brać pod uwagę nie tylko innych znanych siły, ale również jego (kor F lub F per).