Mikhail Evgrafovich Saltykov-Shchedrin: analiza bajek "Bezinteresowność Hare"

Mikhail Evgrafovich Saltykov-Shchedrin jest jednym z najbardziej znanych rosyjskich pisarzy z połowy XIX wieku. Jego prace są pisane w postaci baśni, ale ich istota nie jest tak prosta, a znaczenie nie leży na powierzchni, jak w zwykłych analogach dzieci.

O kreatywności autora

Studiując dzieła Saltykowa-Shchedryna, ledwo można tu znaleźć przynajmniej jedną historię dla dzieci. W swoich pismach autor często używa tego rodzaju literackiego urządzenia jako groteskowego. Istotą recepcji jest silne przesadzenie, doprowadzenie do absurdu zarówno obrazów postaci, jak i wydarzeń, które im się przydarzają. Dlatego dzieła Saltykowa-Shchedrin mogą wydawać się przerażające i zbyt okrutne nawet dla osoby dorosłej, a nie do dzieci.

Jednym z najsłynniejszych dzieł Michaiła Evgrafowicza Saltykowa-Shchedryna jest baśń "Bezinteresowność zająca". W niej, jak we wszystkich jego twórczości, głęboko jest określone. Zanim jednak zaczniesz analizować opowieści o "zyciu samopoświęcającym" Saltykowa-Shchedrina, musisz pamiętać jej historię.

Działka

Opowieść zaczyna się od faktu, że protagonista, zając, biegnie obok domu wilka. Wilk woła zająca, wzywa do niego, ale nie przestaje, ale dodaje do ruchu. Potem wilk dogania go i oskarża go, że zając nie słuchał po raz pierwszy. Drapieżnik lasu opuszcza go pod krzakiem i mówi, że będzie jadł za 5 dni.

Zając zbiegł do swej narzeczonej. Tutaj siedzi, liczy czas na śmierć i widzi – brat oblubienicy spieszy się do niego. Brat mówi, jak panna młoda jest zła, a ta rozmowa jest słyszana przez wilka z wilkołakiem. Wyjeżdżają i mówią, że pozwolą zająca pożegnać pożegnanie. Ale z warunkiem, że wróci do jedzenia co drugi dzień. A przyszły krewny pozostaną z nimi, a w przypadku braku zwrotu będzie jadł. Jeśli zająca powróci, być może obaj zostaną ułaskawieni.

Królik biegnie do oblubienicy i ośrodków szybko. Opowiada o niej i wszystkich jego krewnych. Nie chcę wracać, ale słowo jest dane, ale zająca nie łamie słów. Dlatego, po pożegnanie panny młodej, zając biegnie z powrotem.

Biegnie, ale po drodze ma różne bariery spotykają się, a on uważa, że nie ma czasu na czas. Z tej myśli walczy ze swoją siłą i tylko dodaje do ruchu. Dał słowo. W końcu zająca prawie nie zdołają i ratują brata oblubienicy. I wilk powiedział im, że dopóki tam nie będzie, niech siedzą pod krzakiem. Może kiedy jest łaskawy.

Analiza

W celu pełnego zapoznania się z pracą, musisz zaplanować analizę bajek "Bezinteresowną Zając" według planu:

• Charakterystyka epoki.
• Cechy kreatywności autora.
• Znaki.
• Symbolizm i wyobrażenia.

Struktura nie jest uniwersalna, ale pozwala zbudować niezbędną logikę. Mikhail Evgrafovich Saltykov-Shchedrin, analiza bajki "Selfless Hare", która jest konieczna do trzymania, często pisała prace nad tematami tematycznymi. Tak więc w XIX wieku temat niezadowolenia z carską mocą i ucisku przez rząd był bardzo rzeczywisty. Trzeba to wziąć pod uwagę przy analizowaniu opowieści o "Bezgrzesznej węża" Saltykowa-Shchedrin.

Różne warstwy społeczne reagowały na władzę na różne sposoby. Ktoś wspierany i próbował się dołączyć, ktoś, wręcz przeciwnie, ze wszystkimi jego siłami próbował zmienić sytuację. Jednak większość ludzi była oblegana w martwym strachu i nie mogli nic zrobić, tylko przestrzegać. Właśnie tak mu chodziło Saltykov-Shchedrin. Analiza bajki "Bezinteresowna Zająca" powinna zacząć od pokazania, że zając symbolizuje dokładnie ten ostatni typ ludzi.

Ludzie są inni: inteligentni, głupi, śmiałymi, tchórzliwymi. Jednak to wszystko nie ma znaczenia, jeśli nie mają siły, aby odeprzeć ciemiężcę. Na obraz zająca wilk wyśmiewa szlachetną inteligencję, ukazującą jej uczciwość i oddanie temu, kto ich gnębił.

Mówiąc o weselu, który opisał Saltykov-Shchedrin, analiza baje "Bezinteresowna Hare" powinna wyjaśnić motywację głównego bohatera. Słowo zające – na moje słowo. Nie mógł tego złamać. Prowadzi to jednak do tego, że życie zająca się rozpada, bo pokazuje najlepsze cechy w stosunku do wilka, który początkowo potraktował go okrutnie.

Zająca nie jest nic winienem. Po prostu pobiegł do oblubienicy, a wilk arbitralnie postanowił zostawić go pod krzakiem. Niemniej jednak zająca przewyższa się, aby utrzymać słowo. Prowadzi to do tego, że cała rodzina żubr pozostaje nieszczęśliwa: brat nie był w stanie wykazać się odwagą i uciec przed wilkiem, zając nie mógł powrócić, by nie złamać słowa, a oblubienica pozostaje samotna.

Wnioski

Saltykov-Shchedrin, analiza bajki "Selfless Hare", która nie była tak prosta, w znanym, groteskowym stylu, opisywała rzeczywistość swojego czasu. Przecież takie osoby – króliki w XIX w. Były całkiem sporo, a ten problem niepożądanego posłuszeństwa znacznie utrudniał rozwój Rosji jako państwa.

Podsumowując

Tak więc była to analiza bajki "Bezimienna Hare" (Saltykov-Shchedrin), zgodnie z planem, którą można wykorzystać do analizy innych prac. Najwyraźniej prosta baśń na pierwszy rzut oka okazała się jasną karykatią ludzi tamtych czasów, a jego znaczenie leży głęboko w środku. Aby zrozumieć twórczość autora, należy pamiętać, że nic nie pisze niczego. Każdy szczegół w historii jest potrzebny, aby czytelnik mógł zrozumieć głębokie znaczenie, które leży w pracy. To i ciekawe opowieści Michaiła Yevgrafowicza Saltykowa-Shchedryna.