Ayurveda filozofia. Jego funkcje i szkoła podstawowa

Na podstawie mitologii wedyjskiej w połowie pierwszego tysiąclecia pne w Indiach otrzymał narodziny starożytnej indyjskiej filozofii. Stało się to w czasie, gdy ludzie byli podjąć pierwsze próby dla zrozumienia otaczającego świata – przestrzeń, animować i nieożywionej przyrody, jak i samego siebie. Postęp ten był możliwy w wyniku przede wszystkim od rozwoju umysłowego, kiedy natura ludzka została wykonana zróżnicowanie sensowne, jako środek ich siedliska i stopniowe uwalnianie jej jaźni.

Na podstawie tych wniosków przyszła zdolność do postrzegania świata, kosmosu, jako coś zupełnie innego od niego. Mężczyzna zaczął się odpowiednie wnioski, a następnie zastanowić. Podstawowe założenia filozofii starożytnej indyjskiej jest przekonanie, że cykl życia nie ogranicza się do jednego porodu następuje śmierć. Doktryna ma trzy główne okresy:

Vedic;
klasyczny;
Hindus.

Formacja nauczania „starożytnej indyjskiej filozofii” jest oparty na Wed ( „wiedza” – w sanskrycie) – zakonnik-filozoficznych rozpraw. Prawo Rity – wsparcie ontologia filozofii indyjskiej, jest porządek i relacje, nawrót i kosmicznej ewolucji. Wdechu i wydechu Brahmy jest związany z byciem i niebyt i nadal istnieje od stu lat w przestrzeni. Nicość po śmierci trwa od setek lat w przestrzeni, po której ożyło.

Cechy starożytnej indyjskiej filozofii jest pokazanie większej uwagi odbić się na wiedzy o transcendencji, w przeciwieństwie do zachodnich uczonych. Ponieważ wiara jest wieczne i cyklicznie aktualizowany proces globalny i nie został stworzony historię filozofii. Dlatego teoria społeczeństwa i estetyki – to dwa oddzielne nauki. Głównym wyróżnikiem nauk „starożytnej indyjskiej filozofii” jest bezpośrednie badanie procesów zachodzących w umyśle w kontakcie ze światem zjawisk i przedmiotów.

Geneza myśli filozoficznej ludzkości miała miejsce w czasie, gdy pierwsze państwo i społeczeństwo klasa zaczęła zastępować stosunki plemienne. Te zabytki literackie stały się nośnikami pewnych idei filozoficznych, które zostały podsumowane w tysiącletniego doświadczenia ludzkości. I najstarszych filozofia jest pochodzący z Indii i Chin.

Ayurveda filozofia. szkoła

W wyniku duchowego przełomu w rozwoju kraju i ustalone warunki do rozwoju społecznego, politycznego i gospodarczego w wieku VI pne w Indiach, są pierwsze stany szybkiego rozwoju sił wytwórczych, w związku z przejściem z brązu żelaza. Ponadto, forma stosunków towarowo-pieniężnych, rozwój badań naukowych zaczyna, jest krytyka królował postaw moralnych i percepcji. Czynniki te, i stał się podstawą do powstania wielu szkół i doktryn, które z kolei dzielą się na dwie grupy. Preferując autorytet Wed – jest ortodoksyjnych szkół filozoficznych, a nie zaprzecza ich nieomylność – nieprawdziwą szkoły starożytnych Indiach.

Ayurveda filozofia. Głównym doktryna ortodoksyjna

Vedanta. Z kolei tworzy dwa kierunki:

Advaita nie rozpoznaje żadnego rzeczywistość na świecie, oprócz Brahmana – najwyższy pojedynczego duchowej istoty;
Wiśisztadwajta-czczone trzy rzeczywistości materia, duszę i Boga.

Mimamsa. Naukowcy uznają istnienia duchowego i zaczął materiał we wszechświecie.

Sankhya. W sercu – uznanie dwóch pierwszych zasad wszechświata: duchowe – w Purusza (świadomość) i materiał – Prakriti (natura, materia).

Nyaya. Naukowcy twierdzą, że istnienie wszechświata, składający się z atomów.

Waiśeszika. To oparta na przekonaniu, że świat składa się z substancji, które mają wpływ i jakość. Wszystko, co istnieje, jest podzielony na siedem kategorii, czyli substancji, społeczności, działania, jakości, Inherence, funkcja zapomnienie.

Joga. Według niego – głównym celem człowieka i wszystkie jego działania powinno być całkowite wyzwolenie z materialnej egzystencji. Cel ten można osiągnąć, wykonując jogicznej (przemyśleń) i voyrage (oddzielnie i śluzu).

Szkoła Główna niekonwencjonalne: