Na cześć kogoś o imieniu Caesar sałatki. Sałatka Cezar historia

W każdym kraju znajduje się antena, która reprezentuje wizytówkę współczesnych ludzi do gotowania. Dla Rosji, to Olivier, a USA – Sałatka „Cezar”. Te dwie przekąski już dawno przekroczył granicę państwową i rozpoczął marsz triumfalny na całej planecie. W rezultacie, Olivier granicą nazywane „Russian salad”. „Cezar” cierpiał również inny los: wyrósł takie zmiany, że prawie stracił oryginalnej receptury. To danie jest ciekawa historia. Poniżej wyjaśniamy, na cześć niejakiego „Caesar” sałatki, w żadnych okolicznościach, doszedłem do tego przekąski, jak również dają autentyczne receptury jej przygotowania. Dotknij i wariacje. Co robić? Oni też mają prawo do istnienia. Powiemy wam kilka interesujących faktów z życia twórcy oficjalnej przekąskę. Zobaczmy, jak opracowany przepis poniżej. Nie ignorowane i słynnego sosu Worcestershire, które, według amerykańskich książek kucharskich, jedzenie jest kluczem.

Na cześć niejakiego „Caesar” sałatką

Oficjalnie uznawany za twórcę włoskie przekąski Cesare Cardini. Po I wojnie światowej, on, razem z bratem Alessandro, pilot, wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. W nowym kraju, zmienili nazwę na amerykański sposób. Cesare stał Cezar i Alessandro – Alex. Pan Cardini były doświadczonych ludzi. W ciągu 20 lat XX wieku, kiedy wprowadzono zakaz, odkryli w meksykańskiego miasta Tijuana restauracji z hotelu i kasyna w Stanach Zjednoczonych. Od tętniącego życiem miasta San Diego braci instytucji oddzielone tylko dwadzieścia kilometrów i granicy państwa. Amerykanie głodne na drinka prawie każdej nocy zostali wybrani na meksykańskiej stronie – w rzeczywistości nie jest suchą prawo nie zostało wykonane. To było w restauracji, jako przystawka do obfitego wylania wynaleziono sałatkę „Cezar”.

inne opcje

Ale jest też inna wersja. Livio Santini, który pracował jako kucharz w Cardini po sałatkę „Cezar” zdobył sławę, zaczął twierdzić, że wymyślił dokładnie przepis, a szef po prostu przywłaszczył je sobie, nazywając jego imię przekąskę. Wreszcie, w trzeciej wersji, danie po raz pierwszy złożony w 1903 roku w Chicago, w małej restauracji The New York Cafe. przekąski był także autorem włoskiego – Giacomo Jounieh zakładów właściciela. Rzymski cesarz gay Yuly, na którego cześć został nazwany „Cezar” sałatki, był idolem emigranta z półwyspu.

Życie i kariera Cesare Cardini

Ur oficjalną autor słynnej amerykańskiej sałatki w 1896 roku nad brzegiem Lago Madzhori. Podczas pierwszej światowej Cesare walczył w armii, a jego brat Alessandro – w lotnictwie. Po wojnie, zarówno wyemigrował do USA i zamieszkał w dalekim południu kraju – w San Diego w Kalifornii. Jak wspomniano powyżej, gdy na początku 1920 roku kraj ten przyjął suchej ustawę zakazującą sprzedaży alkoholu, Cesare Cardini, po których nazwie „Cezar” sałatki, nie był zaskoczony. Otworzył dwadzieścia mil na południe od San Diego, na obrzeżach miasta Tijuana, hotel i restauracja. Nazwa instytucji Cezara miejsce może być tłumaczone na angielski jako „Cezara”. Było to ryzykowne przedsięwzięcie. Zbrodnia w Tijuana była taka, że nawet znaki drogowe przy wejściach do miasta ostrzegają o tym. Miasto nazwano «szatana zabaw dla dzieci» ( «Gry Golf Satan"). A kto oglądał filmy o latach ozdobny z Wielkiej Depresji, wie, jak łatwo jest, kiedy można stać się ofiarą wojny gangów. Ale Tsezar Kardini mógłby negocjować. Pozostał w cieniu, zręcznie balansowała na granicy prawa z jego kasyna i nie wystają. Nawet kiedy miał pieniądze, nie na miejscu eleganckiej restauracji Cezara, preferując, że jego instytucja była zwykle przydrożny motel z snack bar i sala gier.

Historia sałatkę „Cezar”

Restauracja i sala gier w kasynie hotelu Nacional pracował przez całą noc. Obywatele USA languor duchów, przekraczania granicy i poleciał w niewielkiej odległości i na Cezara Place, jak motyle w ogniu. Publiczność zgromadzona w dwupiętrowym zatrudnienia Motley. Tu uwielbiał grać w ruletkę gangsterów i Wesołych filmowców z pobliskiego Hollywood. W instytucji Cardini zawsze miał pić, ale z braku żywności wystąpiły. Więc to było w nocy na Dzień Niepodległości w 1924 roku (obchodzone 4 lipca). Restauracja wpadł w tłum aktorów z Hollywood, który zamówił drinka i przekąskę. Produkt przyjmującego (jak szef kuchni) były tylko jajka, chleb, parmezan rzymska sałatka tak. I, oczywiście, włoskie przyprawy z doskonałą oliwą z oliwek. Bez myślenia, Tsezar Kardini Wymieszać wszystkie składniki i przekąski niespodziewanych gości. Nie spodziewał się, że jego wynalazek spodziewałbym się tak wielką sławę.

autentyczny

To opowieść o pochodzeniu sałatkę „Cezar”. Ale czym właściwie wziął się zaradny włoski zadowolić tłum głodnych gości z Hollywood? Mówi córkę Rose. Ojciec przetarł salaterki wyciąć ząbek czosnku. Potem położył się w jego sałaty odmiany „Roman”. On obsypał je oliwą z oliwek. Jaja w temperaturze pokojowej, wrzucił do miski wrzącej wody, po prostu zdjąć z ognia. Trzymał je tam nawet przez minutę, a następnie chłodzi się w wodzie. Jaja te tylko „chwycił”, uzyskał konsystencję płynnego sosu. Ojciec bitą je oliwą z oliwek, dodać starty parmezan. Sbryznul danie sokiem z cytryny. Smażone w oliwie z oliwek i czosnku zgnieciony grzankami z białego chleba. Solą, posypać przyprawami. Wszystko! Jak widać, nie ma żadnych składników, które używaliśmy zobaczyć w dzisiejszym „Caesar” (pierś z kurczaka, sos Worcestershire, jajka i tak dalej. D.), nie było w oryginalnej recepturze.

„Sałatka Aviator”

Gdy produkty wyciąg Alex Cardini postanowił poprawić brat wynalazek lubiłem więc goście z Hollywood. Aby urozmaicić go do wyżej wymienionych składników dodać sos Worcestershire i anchois. Przy tej okazji doszło do kłótni braci. Cesare myślał, że smak ryby jest wystarczająca dzięki sosu Worcestershire, anchois i oczywiście zbędne. A on nie pozwala, aby jego brat poprawki do autentycznej Sałatka „Cezar”. Historia menu restauracji na Cezara Place pokazuje, że wkrótce tam zaczęła oferować gościom inną przekąskę. Nazywana była „Sałatka Aviator”. Więc Alex Cardini próbował uwiecznić swoją chwalebną przeszłość wojskową. „Sałatka Aviator” był bardzo podobny do „Cezara”, tylko zawarte Sos Worcestershire i anchois.

Odwrotna strona chwały

Kiedy w 1948 roku Tsezar Kardini i jego córka Rosa, który dokonał godnej fortunę w przeważającej hazardu, a także restauracja i hotel biznesowy, zdecydował się dywidendy również pochodzenia „Cezar” sałatki, okazało się, że nie mogą już zarejestrowany znak towarowy, pod tą nazwą , Przez ten rok rozrusznika stał się skarb narodowy, poza kilkoma modyfikacjami. To musiało przedsiębiorczych Włosi są ograniczone, że rejestracji znaku towarowego „Cardini” i „oryginalny Caesar”. Ale ta sałatka wynalazca umarł w biedzie. Trzy lata przed śmiercią (w kolejnych 1956) epikurejski Society w Paryżu oznaczone sałatkę „Cezar” jako najbardziej wspaniały przepis, który pojawił się na kontynencie Ameryki w ostatnim półwieczu. Popularne danie wielokrotnie wpaść w Księdze Rekordów Guinnessa. Na przykład w Nowym Jorku stworzył sałatkę „Cezar”, ważący prawie dwie i pół tony.

American Classic danie

Dlaczego Amerykanie przekształcił „Caesar” sałatkę? Przepis, którego historia została opisana powyżej, zakłada raczej Spartan wykorzystania produktów. Jest to zrozumiałe: w lecie w gorących regionach nie chcą obciążać żołądka czymś niezwykle satysfakcjonujące. Jednak w stanach północnych do sałatek inną postawę. Tu i tam wśród raczej jego składników składników wysokokalorycznych – Pierś kurczaka z grilla lub gotowane na twardo jaj. Ale nawet jeśli wziąć klasyczną amerykańską recepturę, to można zauważyć pewne różnice od autentyczne. Grzanki są zastępowane tosty grzankami wykonanych z cienkiej bagietką. Wkłady są oddzielnie: ubij jajka z oliwą z oliwek, sos Worcestershire, sok z cytryny i doprawione czosnkiem. Grzanki są umieszczone na samym końcu, więc nie są one nasączone i pozostał chrupiące.

Co nie ponavydumyvayut!

Historia sałatkowym „Caesar” rzeczy z przeszłości, a ludzie żyją w teraźniejszości. Jak już wspomniano, mieszkańcy północnych szerokościach geograficznych próbowali wzbogacić przekąska kalorie. Więc nie było to wersja sałatki z kurczaka. Mieszkańcy największego kraju na świecie nie zawsze może sobie pozwolić nawet tych spartańskich składniki, które wymagają autentyczne receptury. Wielu Rosjan i nigdy nie słyszał o sosu Worcestershire. A ponieważ eksperymentowali na swój własny sposób. Pojawił się „Caesar” szprot (lub nawet śledzie w sosie pomidorowym), majonezu lub śmietany. Czasami sałaty z pomidorami ogórki wymienić. Często przekąska umieścić szynka, bekon, tuńczyk. Najbardziej radykalny przepis na „Cezara” – bez zieleni, ale z ziemniaków i cebuli. Nośnik danych czerwony żakiet w 90. ozdobny uwielbiał jeść sałatkę z raków, szczypce krabów i krewetek, a nawet przyprawione sosem sojowym z czerwonym kawiorem!

Tu, być może, i wszystko, co do tego, kto jest nazwany na cześć Cezara sałatki.