Ivan Dykhovichny: biografia i filmy

Dziś pokażemy, kto Ivan Dykhovichny. Jego filmy, a także biografia zostaną omówione później. Mówimy o radzieckiego i rosyjskiego aktora, reżysera, scenarzysty i producenta. Urodził się w 1947 roku, w dniu 16 października w Moskwie.

biografia

Ivan Dykhovichny urodził się w rodzinie Władimir Abramowicz, znany autor tekstów, dramaturg i Alexandra Iosifovny, baletnicy. Studiował na wydział aktorski Boris Shchukin Szkoły Teatralnej w pracowni Leonid Shikhmatov i Vera Lwowa. Ukończył uniwersytet w roku 1969. Od 1970 do 1980 roku, to jest aktor Teatru Dramatu na Tagance. Studiował w Wyższej Kursach dla scenarzystów i reżyserów w warsztacie Eldara Ryazanova. Andriej Tarkowski był jednym z jego nauczycieli. Ukończył kurs w roku 1982

Ivan Dykhovichny w 1988 roku we współpracy z Sergeem Solovovym napisał scenariusz obrazu "The Black Monk". W 1994 roku został finalistą programu zatytułowanego „Nominacja. Kino. XXI wieku”, która odbyła się w Jałcie Film Forum. Uczestniczy tam wstążką „przebić”.

Od 1995 do 1996 roku – i wiodącego autora programu o nazwie „Catch 22”, z widokiem na „NTV”. Od 1998 do 2000 – główny dyrektor kanału „Rosja”. I prowadził program o nazwie, wychodzi na „Ren-TV” „Incredible historii”. Znajomy Vladimira Vysotskogo. Dlatego tak zwany charakter poematu dla dzieci „Przedmowa”, napisanej wierszem. Praca ta została również opublikowana pod tytułem „Co wydarzyło się w 5-a.” Zmarł w 2009 roku, 27 września, od chłoniaka. Został pochowany w Moskwie.

rodzina

Już krótko mówiąc, kto Ivan Dykhovichny. Prywatne życie aktora zostaną opisane w dalszej części. Był żonaty trzy razy. Z różnych małżeństw miałem dzieci. Pierwsza żona – Olga Dmitrievna Polyanskaya, córką Dymitra Stepanovich, członek Politbiura. Z tego małżeństwa urodził się syn aktora w 1970 roku – Dymitra Iwanowicza Dykhovichny. Mieszka w Niemczech, projektant. Zagrał w wielu filmach ojca od 1984 do 1995 roku. Ponadto dostała rolę w niemieckim filmie „W obcej skórze” w 2005 roku, a kilka seriali telewizyjnych.

Ivan Dykhovichny raz drugi ożenił Olge Alekseevne Cherepanovoy. Z tego małżeństwa urodził się syn, w 1988 – Władimir Iwanowicz.

Trzecia żona – Olga Yurevna Dyhovichnaya. Urodził się w Mińsku w dniu 4 września 1980 r. Ukończyła kursy reżysera Alekseya Germana. Przyszły mąż spotkał ją w telewizji. Para pracuje razem w studiu.

Nagrody i nominacje

Ivan Dykhovichny 1986 za film „tester” otrzymał „Złoty Smok” na Międzynarodowym Festiwalu filmów krótkometrażowych w Krakowie. W 1988 roku zdobył nagrodę obraz "The Black Monk". Praca została wyróżniona Georges Sadoul francuskiej Fundacji Kultury za najlepszy debiut filmowy. W 1992 roku obraz „Break Through” Film otrzymał nagrodę. Film „obca broń” w 1998 roku został odznaczony Srebrnym Medalem Lumière. Nagroda została przyznana w „Love filmach!” Festival, który odbył się w Moskwie. W 2002 malarstwa „Kopeika” otrzymał nagrodę specjalną jury, który jest oznaczony przez oryginalnego scenariusza. Nagroda została przyznana w ramach festiwalu filmowego „Okno do Europy”, która odbyła się w Wyborga.

Filmografia

Mówiliśmy już o, którzy Ivan Dykhovichny. Jego filmografia zostaną wyprowadzeni. W 1974 roku, celem grał w filmie „Moskwa, My Love”. Jego historia opowiada o japońskiej dziewczynki, który przybył do Moskwy, by studiować sztukę baletu. Uwielbiam rzeźbiarza, a także zwycięstwo w konkursie absolwentów szkół, tworzonych w Teatrze Bolszoj, przedstawił Yuriko szczęście, ale urodziła się w Hiroszimie, dlatego cierpi na białaczkę.

W 1976 roku brał udział w dramacie telewizyjnym „Doctor of Philosophy”. W 1987 roku zagrała w filmie „Sunday walk”. W 1998 roku dostała rolę w filmie „nieznanych broni.” W 2002 roku zagrał w „Money” obrazu.

Mamy teraz do omówienia pracy reżysera Ivana Dyhovichnogo. Zdjął następujący obraz: „The Black Monk”, „przebić”, „Muzyka”, „nieznaną broń”, „śmiertelną wojnę”, „Europa-Azja”, „gdzie w trawie z rybą”, „Elia Isaakovich”, „Face” "Bracia", "Tester", "Money".

Stwierdzono również skierowany „Kopeika” film. Jego historia – to groteskowa opowieść, która opisuje ostatnie trzy dekady ZSRR. Zdarzenia są uświęceni przez pryzmat samochodu Łada 2101, który w 1970 roku zjechał z linii montażowej. Ozdobny historii radzieckiego samochodu, legendarny „grosz”, z brzękiem i wiatr przetoczyła losu, czasu i drogi. Niepozorny maszyna, która ukazała się w cyklu pasji.

A on napisał scenariusz. Na tym stanowisku pracował przy filmach "The Black Monk", "przebić", "Music for December", "Rola kobiet", "Kopeika". Był producentem na „Money”.