adolescencja kryzys i jak sobie z tym poradzić?

Nastolatki mają unikalną cechę – oni raczej nie ufa słowa. Wolą, by sprawdzić wszystko na własną rękę, co może niekiedy prowadzić do nieszczęśliwych następstw. Kiedy dziecko przeżywa kryzys dojrzewania, zajmuje się głównie z rówieśnikami, a rodzice nie mają zdolność do kontrolowania swoich działań. Zdecydowana większość młodych ludzi nie słuchać starszego pokolenia, a często wbrew robi wszystko. Czasami dorośli nie wiem nawet o co ich dziecko jest zajęty.

Statystyki dość smutne, że wiele dzieci w wieku od 12 do 15 z matrycą wiekowej w budownictwie, znaleźć się pod kołami samochodów lub utonięcia. Mają tendencję do jazdy na dachach pociągów, przywiązanie do autobusów, skacząc z wysokości, należy pochopnych rzeczy na odwagę. Pośpieszne działania i decyzje mogą wpłynąć na przyszłe losy dziecka, dlatego rodzice bardzo ważne jest, aby nie przegapić moment dojrzewania. Ponadto kryzys nastolatka często towarzyszy pierwszej miłości, która charakteryzuje się zwykle emocji i wrażliwości. Takie silne i żywe uczucia często prowadzić do przypadków samobójstw (kiedy miłość okazuje się być non-wzajemny związek, lub gdy z jakiegoś powodu zatrzymany). Przez dorosłych miłość w młodym wieku – zjawisko tymczasowe, ale nie patrzy oczyma dziecka tylko poważnie, ale jest to bardzo istotne. Wydaje się, że nastolatek inna miłość nie będzie więc, jeśli związek nie sumują się (zwłaszcza, jeśli są one skomplikowane przez zdradę partnera), dalsze życie traci sens.

Ponadto, w okresie dojrzewania jest tworzenie osobowości i pozycji społecznej, które pozostają na całe życie. To do okresu przejściowego, w tym z relacji dominującej do wszystkich zmian zależy od tego jak reszta losów człowieka: być liderem lub dziecko pozostanie zwykłym człowiekiem.

Jeśli porównać kryzysu dojrzewania ze wszystkich innych kryzysów, to ma tendencję do rozwijania powoli i stopniowo. Dziecko stopniowo staje się buntowniczy i wyzywające. Dlatego rodzice dość trudno zastąpić linię, poza którą syn lub córka posłusznego staje się niekontrolowane. Pierwszym objawem – demonstracja jego niezależności. Zjawisko to może przejawiać się w bardzo różny sposób. Dziecko nie może uczestniczyć w lekcjach, nie spędzić noc w domu, zamknął się w swoim pokoju, a czasem nawet staje się stroną tajnych organizacji i sekt. Wszelkie porady dorosłych i ich zalecenia nie mieć najmniejszego znaczenia. Kryzys towarzyszą młodzieży nadmierna czułość. Dziecko przeżywa wiele o zmianach w swoim ciele (pękanie głosu u chłopców oznaki dojrzewania i problemów skóry i włosów).

Dlatego metodę marchewki i kija jest po prostu nie do przyjęcia. Bezczelność i chamstwo – jest próbą kontaktu z dorosłymi i oryginalne przebrania niepewności i zamieszania, a to nie jest tak źle, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Wszystko jest o wiele gorzej, a jeśli dziecko nie chce rozmawiać. Nawet negatywne nastawienie – to pewnego rodzaju interakcji i próbować informować o swoich problemach. Nie bój się i martwić, kryzys wieku dojrzewania – zjawisko naturalne, które odgrywa ważną rolę w kształtowaniu osobowości. Wszyscy rodzice powinni być gotowi, aby przejść przez ten okres życia dziecka, a także z najmniejszych możliwych strat. Główną bronią – cierpliwość, zrozumienie i żadne metody przymusu, mimo zniewag i boleści, które mogą powodować wysypkę zachowanie dziecka.

Jeśli spojrzeć od strony psychologii, a następnie nastolatek dużo bardziej przestraszony ich kondycji niż rodziców. Po tym wszystkim, że nie rozumie, co się z nim dzieje. Rodzice mają ważną funkcję: są właścicielami wielkiego doświadczenia, należy przygotować i dołożyć wszelkich starań w celu młodzieńczego kryzysu był początek udanego i szczęśliwego życia w przyszłości. Przygotować niezbędne od urodzenia. Od pierwszych dni życia powinna budować relacje oparte na miłości, zaufaniu i wzajemnym zrozumieniu. Trzeba być nie tylko strażnikiem, ale także przyjacielem, który jest zawsze gotowy do pomocy i zasugerować. Od pierwszych dni od przedszkola do ostatniego dnia szkoły powinien porozmawiać z dzieckiem. Odkładać prac i robót, bo jeśli kluczowy punkt zostanie pominięty, to trzeba robić nic. Musisz być bezpośrednio zaangażowany w życiu dziecka. Bądź na bieżąco i wiedzieć wszystko o swoich przyjaciół. Aby dowiedzieć się o problemach i smutny, poznać i cieszyć się zwycięstwami. Nie należy traktować jak dzieci, nastolatków pokazują, że postrzegasz dziecka jako niezależnej osoby z prawem do obrony swoich opinii, bez względu na to jak źle jest. Z gwałtowna zmiana zachowania nie należy próbować wspiąć się do wskazówek, to może tylko zaszkodzić. Należy zbadać sytuację, komunikować się ze znajomymi, a dopiero potem przystąpić do działania. Śledź na podstawową zasadę rodzicielstwa – jak dziecko, cokolwiek to było, i traktować każdego ze zrozumieniem. Nie zapominaj, że kompromis – lepsze rozwiązanie wszystkich konfliktów. Tylko wtedy wszystkie negatywne w innym kierunku, prowadząc do stanowisk kierowniczych. kryzys wieku dojrzewania z właściwym podejściem może być okresem największej bliskości z dzieckiem. można kierować wszelkie działania we właściwym kierunku, ale nie wszyscy decydują. Sukces związku polega na wzajemnej pomocy i wzajemnego zrozumienia.