Koker Dzho – angielski piosenkarz blues piosenki

Koker Dzho, brytyjski wokalista, urodzony 20 maja 1944 w Sheffield, South Yorkshire, Wielka Brytania. On jest patriarcha brytyjskiej muzyki pop od 1960 roku, a obecnie pracuje w gatunku bluesa, soulu i rocka. Główną zaletą w stosunku do innych wykonawców – to niska ochrypły głos, dobrze w kompozycji bluesowych.

Joe Cocker rodzina żyła w biedzie, chłopiec musiał opuścić szkołę i iść do pracy. Dostał asystent koleje protetyków słuchu, a wieczorem stracił w pubach Sheffield, próbując przebić się do pola bluesowych występów. Całej kariery koncertowej, Joe Cocker był tylko jeden problem – brak repertuaru. Piosenkarz nie miał żadnych powiązań z kompozytorami i nie komunikują się z zarządzania w przemyśle rozrywkowym. On po prostu perepeval popularne przeboje, i żyjący. Na Ray Charles Coker pożyczył Unchain moje serce i I co mówię, co Beatlesi wziął będę płakać Zamiast.

Pierwsze sukcesy

Wszystkie były znane zwyczaje pirat Joe Cocker, ale jak grał utwory profesjonalnie, nie oszczędzając pieniądze na aranżacji, to nikt by złożyć skargę. Wręcz przeciwnie, właściciele hitów zachęca do kreatywności Cocker jak popularne piosenki, brzmiały one Perepetui w nowy sposób, a ocena ich zwiększona. Joe czasami nawet zdołał pierwotną wydajność. Na przykład, Hit Charza Ray unchain Moje Serce 1963, wykonane przez autora w stylu czystej duszy, Koker Dzho dał do jego wersji w 2002 roku na koncercie w Kolonii w Niemczech. Dał składu vosmidolny klasyczne blues z dobrym akcentem i postępu synkopowanym piosenka zaczęła brzmieć w nowy sposób. Chociaż Joe Cocker ma takiego luksusu chórkami, co było w Ray Charles (pracował dwie dziewczynki z wykształceniem oranżerii), ale w ogólnym wersji Cocker powiodło się.

Wycieczki

1966 zapoczątkowało występów aktywnego piosenkarza. Dzho Koker, którego biografia jest następnie wzbogacony o nowy rozdział, zorganizowane grupy Grease Band i wykonywane w kilku miejscach w Sheffield, potem pojechaliśmy przez północnej Anglii z koncertów. Repertuar był głównie blues, i jak wynika z pierwszych przedstawień, piosenkarka dokonał właściwego wyboru, jak bluesowych piosenek publiczność zawsze i wszędzie spotyka się z przyjęciem. Gdzie bluesa, jest ulubieńcem wszystkich boogie. Poza bluesa Koker Dzho śpiewali znane piosenki Beatlesów, które również przyczyniły się do podniesienia jego popularność. A kiedy w 1968 roku, Grease zespół nagrał wersję Beatles hit z niewielką pomocą, grupa pojawiła się na szerokim poziomie ujęcia, a piosenka zdobyła pierwsze miejsce w krajowych listach przebojów.

W marcu 1969 roku, Koker Dzho z zespołem udał się na ich pierwszej amerykańskiej trasy objazdowej. Również w 1969 roku, w sierpniu, zespół wystąpił na festiwalu w Woodstock, aw 1970 Dzho Koker ponownie koncertował w Stanach Zjednoczonych. W tym czasie koncerty odbyły się w 48 miastach.

upadek

Lata siedemdziesiąte stać się trudny okres w życiu piosenkarza, repertuar nie sumują się, podczas gdy inni Schlager było coraz trudniejsze do zawierania umów Touring. Desperacja Dzho Koker zaczął pić, a następnie stał się uzależniony od narkotyków. Stopniowo zaczął tracić kontrolę nad sobą, często na scenie pojawił się pijany. Muzycy ponieśli chwilę, a potem stopniowo zaczęli opuszczać swojego patrona.

Lifeline dla Joe Cocker była grupa Krzyżowcy, którzy zaprosili wokalistę do wykonania kompozycji tak się cieszę, stoję tu dzisiaj, napisany specjalnie dla niego przez jego głosie. Przez czysty przypadek zawartość piosenka jest dokładnie taka sama historia upadku Cocker, ze wszystkimi doświadczeniami i strat.

odrodzenie

Piosenkarka zdawała się spróbować na ten temat w tym pokoju, wydawał się znowu rodzi się i uwierzyć w siebie. Jego rolę odgrywa także nowy bliski przyjaciel Cocker – Pam, który pojawił się wraz z nim w trudnym okresie życia. Po kilku latach będzie ona żoną Jo. Sytuacja stopniowo korygowane Dzho Koker, zdjęcia który pojawił się w kolorowych czasopismach, przestał pić, jego praca stała się popularna, publiczność powitał swojego idola.