Trendy gatunek w sztuce: metafizyczne malarstwo, poezja i fotografia

Słowo „metafizyka” prawdopodobnie słyszał wiele. Uważa się, że metafizyce – jest to najbardziej, że nie jest prawdziwa filozofia, czyli nauka zasad bytu i zasad supersensible. Innymi słowy, to odnosi się do wszystkiego, co nie może być wyjaśniona przez prawa fizyki.

Na przykład, w sztukach plastycznych istnieje coś takiego jak malarstwa metafizycznego. Jej założycielem był włoski malarz Dzhordzho De Chirico. Pobyt w 1913-1914gg. w Paryżu, malowany miejskich krajobrazów pustynnych. Jednak to nie był standardowe widoki akademickie. W tych obrazach wsunął coś futurystycznego warunkowym zniekształcony. Im dalej, tym więcej jego prace stały się surrealistyczne i dziwne, pozbawione logiki, choć same obiekty zostały przedstawione wystarczająco realistycznie. W ten sposób, przez 1922 dziewiątym roku nastąpił cały ruch, który obejmował artystów, pisarzy i poetów, posiada oryginalny i oryginalność swoich tworów.

Metafizyczny Malarstwo – to zniekształcona perspektywa, nienaturalne oświetlenie, dziwne obrazy, rzeźby i manekiny zamiast ludzi … Połączenie to wszystko z dokładnością fotograficzną przedstawionych obiektów są często sugerujące „normalności” z autorów tych obrazach. Ten gatunek ma coś wspólnego z surrealizmem. Jedyną różnicą jest to, że w przeciwieństwie do surrealizmu, malarstwo metafizyczne nie są to wezwania do kogoś o zrozumienie, że jest ono pokazane na rysunku. Możemy powiedzieć, że to nie ma sensu i niespójne zbieraniną niezrozumiałych symboli i obiektów. W każdym rogu malowidła surrealizm dosłownie krzyczał: „rozszyfrować mnie!” Obie te są podobne do gatunku swojej magicznej atmosferze. Patrząc na te zdjęcia, to czuje się jakbyś był w jakimś dziwnym śnie lub zobaczyć halucynacje.

W przybliżeniu takie same odczucia i zdolny do powodowania metafizyczny obraz. Najbardziej wpływowym fotografem metafizyk jest Alexander Slyusarev. Naśladować, uczyć się, podziwiałem jego pracę. Miał własną wizję, swój własny styl. Ale co to za gatunek? Mogę zrobić zdjęcie czegoś w taki sposób, że stało się to w tym samym czasie i filozoficznej abstrakcji i niezwykłe? W końcu to nie jest metafizyczny obraz z wymyślonych obrazów. Jednak doświadczenie pokazuje, że jest możliwe, aby zrobić zdjęcie. Nie ma znaczenia, czego strzelać. Ważną rzeczą jest to, jak to zrobić. Można strzelać w mur, tak, że kiedy znowu ujrzał jej zdjęcie, nie lepiej zapomnieć. Fotografowie szukający niezwykłej metafizyczne w zwykły: podnieść nietypowych kątów kamery, oświetlenie, grę światła i cienia, nieoczekiwane relacje między samymi przedmiotami, etc. Obraz może być tak proste, jak to możliwe i, na pierwszy rzut oka, nawet nudne. Ale jeśli coś jest niewidoczne, które dosłownie „przylgnąć” fascynujące – to oznacza, że może on twierdzić, geniuszu.

Ale nie tylko malarstwa i fotografii obecnych metafizyki. To nie jest pozbawiony poezji. Wiersze pisane w tym gatunku, to jest dosłownie „nadziewane” zbiór wszystkich możliwych metafor i filozoficznego rozumowania. Często poezja metafizyczna przenika przez Boga poszukiwania, uczuć religijnych. W tych wierszach charakter zastępuje świątynię, a ziemskie namiętności skontrastowane z intensywnej kontemplacji. Wszelkie zjawiska życia metafizycznych poetów ma mistyczny, ukryty, tajny sens, aby ukazać, że – jego głównym zadaniem. Jednakże, istnieje wystarczająco dużo fanów, aby napisać zabawy, zawiłe, nawet paradoksalny wiersz, który wdrożony bardziej jak aforyzmów.