Zrekombinowana erytropoetyna. Zrekombinowana ludzka erytropoetyna

Erytropoetyna (EPO) jest hormonem glikoproteinowym, który kontroluje szybkość erytropoezy w organizmie człowieka. Substancja jest syntetyzowana głównie w nerkach, w wątrobie powstaje mała ilość (około 10 procent). Hormon erytropoetyna aktywuje podział i zróżnicowanie erytrocytów. Poziom endogennego hormonu w osoczu krwi zdrowych ludzi różni się w szerokim zakresie i jest odwrotnie związany ze stężeniem hemoglobiny i stopniem tlenu tkanek. Bardzo przydatna jest praca nad izolacją i produkcją tego hormonu medycznego.

Struktura i znaczenie hormonu

Cząsteczka hormonu składa się z aminokwasów. Z niedoborem endogennej erytropoetyny obserwuje się gwałtowny spadek poziomu hemoglobiny i erytrocytów we krwi, tzw. Niedokrwistość niedoboru erytropoetyny. Do niedawna korekcja farmakologiczna takiej niedokrwistości była niemożliwa ze względu na brak odpowiedniego środka farmaceutycznego. Dzisiaj, wraz z niedoborem powyższego hormonu w organizmie człowieka, lekarze przepisują rekombinowaną erytropoetynę. Preparat otrzymuje się z komórek zwierzęcych, do których wprowadza się kod genetyczny ludzkiej EPO. Zrekombinowana ludzka erytropoetyna w kompozycji aminokwasowej i węglowodanowej jest identyczna z naturalnym hormonem, zwiększa liczbę krwinek czerwonych, retikulocyty, aktywuje biosyntezę hemoglobiny w komórkach. Aktywność biologiczna otrzymanej substancji nie różni się od endogennego hormonu. Zrekombinowana erytropoetyna nie wykazuje działania cytotoksycznego i nie wpływa na leukopoie. Naukowcy sugerują, że EPO oddziałuje z konkretnymi receptorami wrażliwymi na erytropoetynę, zlokalizowanymi na powierzchni komórki.

Metoda oczyszczania rekombinowanej ludzkiej erytropoetyny

Zrekombinowana ludzka EPO jest jednym z najbardziej popularnych białek wytwarzanych przez wiele firm biologicznych i farmaceutycznych na całym świecie w zakresie terapii farmakologicznej. Związek ten syntetyzuje się przez komórki jajnika chomika chińskiego (CHO) metodą rekombinacji DNA. Jeden łańcuch polipeptydowy rekombinowanej EPO zawiera 165 aminokwasów o obliczonej masie cząsteczkowej 24 000 Da, a obserwowana masa cząsteczkowa glikozylowanego białka wynosi 30 400 Da. Oddzielenie erytropoetyny od zanieczyszczeń przeprowadza się metodą chromatografii jonowymiennej i chromatografii powinowactwa. Ludzka rekombinowana EPO ma czystość 98%.

Zrekombinowane erytropoetyny i ich analogi

Aby stymulować proces erytropoezy, lekarze stosują różne leki:

• "Aranesp";
• "AEprin";
• "Epobiocrine";
• Bioin;
• Vepox;
• Binocrit;
• "Epokryna";
• "Gemax";
• "Epogen";
• "Eprex";
• "Epovitan";
• "Epomax";
• Hyperkrit;
• "Eralfon";
• "Erythrostim";
• "Recormon";
• "Eposimus";
• "Eposino";
• "Epoetin Beta".

Przed zastąpieniem rekombinowanej erytropoetyny analogami, należy skonsultować się z lekarzem.

Wskazania dotyczące użycia

Praktykujący często muszą poradzić sobie z niedokrwistością niedoboru erytropoetyny (EDA). Do tej grupy należą następujące patologie:

• Niedokrwistość w nowotworach złośliwych;
• Wczesna anemia przedwczesnych dzieci (przed 34 tygodniem ciąży) o masie ciała od 750 do 1500 g;
• Niedokrwistość nefrogeniczna;
• Niedokrwistość w chorobach przewlekłych (zapalenie wątroby typu C, reumatoidalne zapalenie stawów, zakażenie HIV, choroby układu krążenia).

Cechą charakterystyczną powyższej anemii jest to, że nie są one leczone preparatami żelaza. Do niedawna jedyną skuteczną metodą terapii była transfuzja krwi. W związku z faktem, że ten rodzaj terapii ma ogromną liczbę działań niepożądanych i duże ryzyko patogenezy transfuzji krwi na wiele niebezpiecznych chorób zakaźnych (HIV, wirusy zapalenia wątroby itd.), Metoda ta nie jest stosowana w medycynie nowoczesnej. Zrekombinowana ludzka erytropoetyna pomaga poprawić jakość życia u pacjentów, u których rozpoznano niedokrwistość niedoboru erytropoetyny. Biosynteza i wprowadzenie w życie rekombinowanej ludzkiej EPO otworzyły nową erę w leczeniu anemii erytropoetyny.

Przeciwwskazania

Lekarze nie zalecają stosowania rekombinowanej erytropoetyny (zaleca się o tym lekarz) w obecności następujących schorzeń:

• Choroba zakrzepowo-zatorowa;
• Nadwrażliwość na lek;
• Niemożliwość skutecznego leczenia przeciwkrzepliwego;
• Udar mózgu lub zawał mięśnia sercowego;
• Niestabilna dusznica bolesna;
• Niekontrolowane nadciśnienie tętnicze;
• Okres łożyska i karmienia piersią;
• Ogniotrwałe nadciśnienie tętnicze.

Schemat dawkowania

Dawkowanie, harmonogram i czas trwania leczenia ustalane są w ściśle indywidualnym porządku, zależą od ciężkości niedokrwistości, ogólnego stanu pacjenta i charakteru patologii. Preparaty są przeznaczone do stosowania pozajelitowego. Początkowa dawka wynosi od 50 do 150 IU / kg. Dawkę należy dostosować w zależności od wieku pacjenta. Rekombinowaną erytropoetynę, co do zasady, podaje się 3 razy w tygodniu. Kiedy przedawkowanie narkotyków, zwiększa się skutki uboczne. Wynik jest mniej lub bardziej zauważalny po 2-3 tygodniach użytkowania.

Efekt uboczny

Czy rekombinowana ludzka erytropoetyna została przydzielona do ciebie? Instrukcje dotyczące stosowania nie wykluczają wystąpienia efektów ubocznych. Są to:

• Bóle mięśni;
• Zawroty głowy;
• Hipertermia;
• Senność;
• Wymioty;
• Ból głowy;
• Biegunka;
• Bóle stawów;
• Nadciśnienie tętnicze;
• Ból w klatce piersiowej;
• Trombocytoza;
• Tachykardia;
• Kryzys z nadciśnieniem;
• Drgawki;
• Wątrobę;
• Wzrost poziomu aktywności AST, ALT we krwi;
• Aplazja kiełków erytrocytów;
• Wyprysk;
• Obrzęk naczynioruchowy;
• Wysypka i swędzenie skóry;
• Astenia;
• Pokrzywka, zaczerwienienie i pieczenie w miejscu wstrzyknięcia;
• Hiperkaliemia;
• Zmniejszenie stężenia białka ferrytyny w osoczu krwi;
• Hiperfosfatemia.

Stymulanty erytropoezy w sporcie

Ostatnio stosowano często lek "Epovitan" (zrekombinowana ludzka erytropoetyna). Przedstawione narzędzie jest często używane w sporcie (lekkoatletyka, kultura, pływanie, biathlon). Lek ten aktywuje biosyntezę erytrocytów, co z kolei prowadzi do zwiększenia zawartości tlenu na jednostkę objętości krwi, a co za tym idzie do zwiększenia zdolności tlenu krwi i dostarczania O2 do narządów i tkanek. Ten mechanizm działania zwiększa wytrzymałość aerobową atlety. Podobny efekt obserwuje się w treningu sportowca w warunkach połowy gór, gdy brak O2 w powietrzu powoduje prowokowanie niedotlenieniem, co z kolei aktywizuje biosyntezę endogennej erytropoetyny. Preparaty EPO stosuje się w skojarzeniu z insuliną, somatotropiną (STH, somatotropowym hormonem) i stanazolol.

Nadmierne, niekontrolowane stosowanie leku "Erytropoetyna" w sporcie może powodować powstawanie skrzeplin, co zwykle prowadzi do śmierci. Trudno jest wykryć rekombinowaną EPO, ponieważ struktura związku syntetycznego jest identyczna ze swoim fizjologicznym analogiem, dlatego ten związek biologiczny jest nadal nielegalnie stosowany w dużych dyscyplinach sportowych.