Art. 292 kodeksu karnego, „fałszerstwo”: komentarze i funkcje

Pod fałszerstwo tradycyjnie rozumiany proces dopasowania, utwórz lub symulować przedmiotów, dokumentów lub danych statystycznych, których głównym celem jest, aby wprowadzać w błąd ludzi. W domowej prawa karnego odpowiedzialność za te działania są regulowane przez art. 292 Kodeksu Karnego.

informacje historyczne

Wszelkie przestępstwo i regulacje obejmujące go biorąc odpowiedzialność, ma swoją historię rozwoju. Walka które działają jako fałszerstwo, zaczął długo przed momentem powstania wielu współczesnych państw.

W prawie rzymskim, koncepcja została interpretowane bardzo szeroko. Za fałszerstwa w szczególności obejmują fałszowanie testamentów, środków, monety, wagi, fok, przekupstwo sędziów, krzywoprzysięstwo. Była to koncepcja i zbiorowe, z prawnego punktu widzenia, bez względu na to, co nie pasuje, że obejmuje wszystkie możliwe przypadki dotyczące ukrywania prawdy.

Angielskie prawo karne jest zdefiniowane w ustawie z 1981 fałszerstwo jako „tworzenie fałszywego środki, aby popchnąć kogoś do podjęcia go w oryginale, a więc pokaleczyć lub osobie trzeciej.

W prawie krajowym, pojęcie pojawiło się w czasach powstania „rosyjskiej” Prawdzie i zajmował różne metamorfozy. Z treścią odpowiednich przepisów ustawowych teraz przestępcą oszustwa (art. 292 Kodeksu karnego) jest najbliżej sformułowanie ery sowieckiej. Następnie ustawa definiuje jako fałszowanie dokumentów oryginalnych lub rysunek fałszywe. Kiedy to oszustwo zostało podzielone na oficjalnym i prosty t. E. Idealny indywidualnej.

Art. 292 Kodeksu Karnego: prosty skład

Nowoczesny rosyjski ustawodawstwo definiuje oszustwo jako wprowadzeniu stanu lub komunalnych pracowników, a także oficer fałszywych informacji w oficjalnych dokumentach, a także poprawki do nich, zniekształcić treść. sankcje karne, jeżeli czyny te zostały popełnione dla interesów osobistych lub dla celów wzmocnienia.

Prosta konstrukcja sugeruje jeden z alternatywnych kar do winy osoby w formie:

• grzywny w ilości 80 tysięcy. pocierać. lub jakiekolwiek inne dochody sprawcy (w tym wynagrodzenia ..) na okres do sześciu miesięcy;
• obowiązkowe pracy do 480 godzin;
• poprawczych lub pracy przymusowej na okres do 2 lat;
• aresztowania na okres do sześciu miesięcy;
• pozbawienia wolności do 2 lat.

wykwalifikowany skład

Kwalifikacyjna znak sztuki. 292 kodeksu karnego jest do popełniania oszustw, co spowodowało znaczne naruszenie słusznych interesów organizacji i obywateli, a także ich praw lub interesów państwa lub społeczeństwa jako całości, są chronione przez prawo.

W tym przypadku następujące rodzaje kar (w tym przypadku):

• grzywna w wysokości 100-500 tys. rub. lub jakiekolwiek inne dochody sprawcy (w tym wynagrodzenia ..) na okres od 1 roku do 3 lat;
• pracy przymusowej na okres do 4 lat, z dodatkową zakazu prowadzenia określonej działalności lub ograniczenia prawa do przechowywania niektórych stanowisk na okres do 3 lat (lub bez niej);
• pozbawienie wolności na okres do 4 lat, z dodatkową zakazu prowadzenia określonej działalności lub ograniczenia prawa do przechowywania niektórych stanowisk na okres do 3 lat (lub bez niej).

Cel i przedmiot przestępstwa

Przedmiotem ataków przestępczych na omawianym artykule. 292 kodeksu karnego, jest normalną działalność organów państwowych, co jest związane z wydaniem dokumentów urzędowych i ich leczenia.

W oparciu o powyższe, można się domyślać, co to już wpływu materialny świat jest przeprowadzane w trakcie popełniania przestępstwa. Innymi słowy, że podlega. Są to dokumenty, ale nie wszystkie, i spełniać następujące wymogi: pochodzą z danego podmiotu, a niekoniecznie przez agencję państwową, zawierać wszystkie oficjalne znaki, które są uznawane przez prawo … Szczegółowe wyjaśnienie podano w komentarzu do art. 292 Kodeksu Karnego.

Oficjalny dokument musi mieć wszystkie cechy reklamy. Są one wyrażone w postaci konwencjonalnej, rozwiązanie jego konkretnych osób prawnych (jednostek), na fizycznym nośniku stałej (elektronicznego, magnetycznego, papieru itd. D). Nabycie oficjalnego dokumentu władzy odbywa się po jej podpisaniu przez pracownika uprawnionego podpisującego.

Celem strona

Fałszerstwo (art. 292 CC) od strony obiektywu charakteryzuje się do usunięcia kompozycji. Przestępstwo uznaje się za zakończone w momencie zawarcia fałszywe i nieprawdziwe informacje oficjalnego dokumentu. Samo wyrażone w fałszerstwa lub fałszowaniu zaangażowanych różne sposoby (wymazywania korekcie addycyjne, itd. D.). Obejmuje to dodanie fałszywych informacji. Jednak korzystanie z takiego dokumentu, jak również konsekwencje powstałe wskutek tego, jest poza zakresem przestępstwa (zgodnie z Art. 292 Kodeksu Karnego). Przedmiotem dowodu w tych działań nie zostały uwzględnione. Wszystkie dalsze czyny przestępcze, które są w jakikolwiek sposób związane z wykorzystaniem fałszywych dokumentów , a powstałe w wyniku skutków, kwalifikują się do jakiegokolwiek innego prawa karnego.

Temat i subiektywna strona

Przedmiotem fałszerstwa jest zdefiniowany jako specjalny. Im to osoba, która mieszka w służbie publicznej lub urzędnika lub pracownika samorządu.

Subiektywne strona prawa oszustwa charakteryzuje jako wino w postaci bezpośredniego intencji. Sprawca ma świadomość bezprawnego charakteru swoich działań i pragnień ich prowizji. Ważne jest, aby pamiętać, że mentalne nastawienie do winy sfałszowania musi być zawsze związane z egoistycznej intencji i innych dóbr osobistych.

Komentarze do artykułu. 292 Kodeksu Karnego

Jak wspomniano powyżej, przedmiotem fałszerstwa dokumentu urzędowego. Uwagi dotyczące tej okazji zawierać następujące informacje.

Oficjalny dokument jest uważany za napisany raport, wykonany na elektronicznej lub papierowej i pochodzących z określonego poziomu aparatu państwowego. To musi poświadczyć określone zdarzenia i okoliczności prowadzących do osób korzystających z niej pewne konsekwencje natury prawnej. Oficjalny dokument musi zawierać niezbędne informacje: pieczęć, pieczęć, data, numer i podpis urzędnika. Dla tych, dla przykładu, obejmują: biuro książeczki rejestru, książeczkę pracy, legitymację, itp …

Mówiąc o egoistycznej intencji przestępcy, ustawodawca miał na uwadze chęć poznania osoby żadnych korzyści (nielegalne). Może to być materiał, który jest wyrażony w nabyciu nieruchomości oraz wartości niematerialnych – nabycie prawa do rozporządzania jakiejkolwiek własności intelektualnej.

Brzmienie ustawodawcy „inny interes osobisty” jest interpretowane dość szeroko, nadmiernej próżności, protekcjonizm, karierowiczostwo, ukrywanie negatywnych wyników ich pracy i tak dalej.

Fałszerstwo i fałszowanie: różnica

Atak Sztuki mocy. 292 Kodeksu karnego, ma skład podobny do innych przestępstw. Pierwszy fałszerstwem należy oddzielić manipulowanie dowodów. W tym i w innym przypadku, na pierwszy rzut oka, nie ma zmian w dokumentach. Jednakże, jeśli nie ma zniekształceń fałszowanie prowadzone celowo, a nie fałszywy. Innymi słowy, treść zmian dokumentu w sposób, w którym wymagane jest fałszerzy. Ponadto kolejnym celem ma być wykorzystane jako dowód (Art. 303 CC RF).