Poprawny projekt łącza

Podczas pisania pracy naukowej autor analizuje wiele źródeł informacji. Dlatego obowiązkowe jest określenie wszystkich zasobów, które zostały użyte. Aby wyraźnie zaznaczyć, gdzie jest ta lub ta literatura, w tekście należy odnieść się do niej. Jaki powinien być projekt łączników, dowiedz się więcej.

Pomimo faktu, że istnieje specjalny GOST do projektowania przypisów, niektóre instytucje edukacyjne domagają się od nich zarówno listy źródeł, jak i instrukcji dotyczących zasobów. Często uczelnie publikują własne podręczniki metodyczne, które pomagają studentom w przeprowadzaniu pracy naukowej zgodnie ze wszystkimi standardami.

Kiedy należy się powoływać?

Projekt odniesień powinien być obowiązkowy, jeśli:

• W tekście użyto cytatu pochodzącego z innego źródła.
• W swojej pracy autor cytuje dane z pewnego zasobu.
• Student analizuje informacje dostarczone przez innego autora.
• W pracy są ilustracje, tabele lub formuły zapożyczone ze źródeł innych firm.
• Autor krótko przedstawił omówienie tematu, ale chce zwrócić uwagę czytelnika na bardziej kompletną prezentację materiału w innej pracy.

Nie trzeba przedstawiać odniesień podczas pisania artykułu w publikacji naukowej, a także, gdy jest cytat ze słynnej pracy wielkich dzieł sztuki wydanej w wielu egzemplarzach. Nie używaj linków w podręcznikach, jeśli podano przykład z innego zasobu.

W literaturze często nawiązuje się do terminów, pojęć, których znaczenia wyjaśniono poniżej.

Rodzaje linków

Wewnętrzny tekst przypisu . Jest używany, gdy główna część linku jest zaznaczona w samym tekście. Często jest też używany w katalogach z dużą liczbą wskazówek i epigrafów.

Tekstowe odniesienie . Jest używany, gdy jest analiza tekstu z innego źródła.

Link podtekstów . Często taka opcja do projektowania przypisów można zobaczyć w fikcji.

Zasady projektowania linków

Najpierw musisz określić wersję przypisu do użycia w swojej pracy. W projektach dyplomowych i kursowych zaleca się umieszczanie tekstowych i podtekstowych odniesień do źródeł. W esejach, esejach lub raportach dopuszczalne jest użycie intramontext.

W ostatnim z opisanych przypadków projekt łączy wygląda następująco:

W podręczniku szkoleniowym A.V. Romanova "Fundamentals of Banking" (wydanie trzecie, Nauka, 2010) stwierdzono, że kredyt konsumencki jest pożyczką dla osób fizycznych na potrzeby osobiste.

W tym przypadku widać, że link jest umieszczony w nawiasie i jest zaznaczona tylko jego brakująca część, która nie jest obecna w tekście.

Jeśli interesuje nas projektowanie linków do tekstu, rozważmy następujący przykład:

"Tekst utworu oparty na informacjach pochodzących z zasobów innych firm" [3, str. 42-45]

Przypis jest zaznaczony w nawiasach kwadratowych. W tym przypadku pierwszy numer oznacza numer źródłowy na liście literatury, a następnie konieczne jest podanie stosowanych stron.

Linki podtekstowe są tworzone z ikoną z góry na tej zasadzie: Tekst utworu ^1.

Na końcu strony jest rysowana linia, pod którą jest wskazana nazwa bibliograficzna zasobu. Edytor tekstu zazwyczaj wykonuje to automatycznie.

Dzisiaj studenci korzystają również z zasobów internetowych w dużej ilości. Mogą to być podręczniki, artykuły, czasopisma, statystyki itd.

Projekt powiązań z zasobami elektronicznymi odbywa się na tej samej zasadzie co wzór przypisów do publikacji drukowanych. Jednakże, podając je w liście źródeł, użyj następującego formatu: Geraismenko L. Prowadzenie dokumentacji w przedsiębiorstwach handlowych: [Zasób elektroniczny]. 2009-2010. URL: link.