Tybet Pod koniec Xviii V.

W 1750 roku miejscowa tybetańska opozycja próbowała położyć kres kontroli nad Qing i poradzić sobie z protegowanymi z Qing. Ambani zostali zabici. Ale strona Qing została przyjęta przez Dalajlamę. Dlatego też, po tłumieniu powstania, władza nad Tybetem została przekazana Dalajlamie, a wraz z nim ustanowiono etap Ka – radę składającą się z ministrów kolonii i czapki. Cztery kolonie zostały osobiście wyznaczone przez Dalajlamę i złożyły przysięgę lojalności, ale jednocześnie kandydatury kolonii zostały zatwierdzone przez cesarza Qing.

Różne administracje oddziałów kierowały urzędnikami odpowiedzialnymi za Kashag. Postanowiono założyć armię tybetańską. Każda rodzina posiadająca ziemię była zobowiązana do wystawienia jednego żołnierza. Garnizon tysięcy tybetańskich żołnierzy stacjonował w Ui i od dwóch tysięcy żołnierzy – w Zang. Jednak w tym samym czasie sąd Qing wzbudził w Lhasie garnizon na 1500 osób i podporządkował go Ambanowi.

W 1757 roku siódmy Dalajlama zmarł. Jego "reinkarnacja" Dalajlama Jampal Jamzo otworzył linię młodych Dalaj Lamów, w ramach których rząd zaczął się koncentrować w rękach regentów. W drugiej połowie XVIII wieku. Konflikt tybetańsko-nepalski był dojrzały, prowadząc w 1788 r. Do inwazji gubernatorów Gubal w Nepalu do Tybetu. Sąd Qing wysłał swoje wojska, aby pomóc Tybetańczykom. Chińskie oddziały zachowywały się w Tybecie jako zdobywcy. Tybet pod koniec XVIII wieku ….

W 1789 roku, po otrzymaniu od Tybetu odszkodowania, zostawili Gurkis. Tybet chciał zmniejszyć wysokość rocznych płatności do Nepalu, co doprowadziło do konfliktu i wznowienia w 1791 r. Działań wojskowych. Hurks zajęły Shagatse i Ta-Shilunpo. W 1792 Tybetańczycy zwrócili Shigatse swoim własnym siłom, podczas gdy w tym samym czasie z Chin przybył 13 tys. Korpusu pod dowództwem Fu Kanan. Tybetańskie i chińskie wojska pokonały Gurków w bitwie pod Kairoong i wkroczyły do Nepalu. W Horkkhang rozpoczęły się trójstronne negocjacje między Nepal, Tybet i Qing.

Tybet osiągnął to, że Nepal wziął obowiązek zwrotu więźniów i całego łupu w Tybecie. Specjalnie stworzoną komisją było ustanowienie granicy między Tybetem a Nepalem. Wszystkie stosunki między Lhasą a Pekinem miały być przeprowadzone nie bezpośrednio, ale przez zasadzkę. Ambani zaczął uczestniczyć w "wyborach" Dalaj Lamów i Panczen Lamasa. W garnizonach Qing, z wyjątkiem Lhasy, stacjonowały w Shigatse i Dingri. Tybet był zamknięty dla cudzoziemców, przede wszystkim dla Brytyjczyków. Tak więc, w XVIII wieku. Tybet znalazł się pod kontrolą imperium Ch'ing, nie będąc w całości częścią Chin.

Tybet pod koniec XVIII wieku.