Deszcz monsunowy – zbawienie czy śmierć?

… Niebo wydaje się złamać. Przez wirujące chmury, które zakrywały wszystko aż po horyzont, wylewają ciągłe strumienie wody. Deszcz nie pochodzi z wiadra, ale z tysięcy wiaderek uderza w dachy i korony drzew. Ze względu na widoczność strumieni wodnych jest nie więcej niż kilkanaście metrów. Od czasu do czasu zmierzch jest oświetlony przez jasne błyski błyskawicy, grzmot trzęsie wszystko wokół … Trudno sobie wyobrazić, że taka pogoda może trwać kilka tygodni.

Jest to groźny fenomen – deszcz monsunowy. Niebezpieczne i zarazem piękne, ponieważ stało się podstawą życia ludności wielu krajów. W krajach południowej i południowo-wschodniej Azji deszcze monsunowe są oczekiwane z nadzieją i lękami. Opóźnienie pora deszczowego powoduje suszę. I zbyt intensywne deszcze prowadzą do powodzi. Oboje są obarczeni niekorzystnymi konsekwencjami.

Jak powstaje deszcz monsunowy?

Monsun jest rodzajem wiatru działającego na granicy oceanu i wielkiego masywu ziemi. Ich główną cechą jest sezonowość, czyli zmiana kierunku w zależności od sezonu. Z powodu różnego stopnia ogrzewania i chłodzenia kontynentów i otaczających go wód tworzą się regiony o różnych ciśnieniach atmosferycznych. Ciśnienie w gradiencie jest przyczyną wiatru w lecie od oceanu do lądu, a zimą – wręcz przeciwnie. Monsun letni porusza się z boku morza i przynosi wilgotne powietrze. Chmury, które powstają w wyniku oceanicznych nasyconych oceanicznych mas powietrza, stają się źródłem deszczów monsunowych.

Kraje o klimacie monsunowym

Największy wpływ monsunu przejawia się w klimacie krajów Azji Południowej: Indiach, Pakistanie, Bangladeszu, Sri Lance. Europejczycy dowiedzieli się o tych wiatrach po raz pierwszy od Arabskich podróżników. Dlatego arabskie słowo "mausim", czyli "sezon", nieco zmodyfikowane w języku francuskim, stało się nazwą monsunów.

Mroźne wiatry, które powodują opadanie oceanu latem, są typowe dla Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej. Chinach, Kambodży, Wietnamie i innych krajach, rozwój rolnictwa spowodowany jest także deszczami monsunowymi.

W wschodniej części Stanów Zjednoczonych działa również północnoamerykański monsun. W Rosji efekt południowych dróg jest wyraźnie widoczny na południu Dalekiego Wschodu.

Deszcz monsunowy to długo oczekiwane wydarzenie

Mieszkańcy krajów o klimacie monsunowym z niecierpliwością oczekują na nadejście letnich deszczy, bo to z powodu ich natychmiastowej obraźliwe, że również początek pracy rolniczej. Gleby, wysuszone w okresie suchym, są ponownie nasycone wilgocią. Zapasy wody w rzekach i jeziorach są uzupełniane, gromadzą się duże ilości w zbiornikach. Ta cenna wilgoć jest następnie używana w porze suchej w celu nawadniania pól.

Sezon deszczów monsunowych rozpoczyna się radością i radością z powodu długo oczekiwanej świeżości, recesji termicznej trwającej kilka miesięcy. Pojawia się jasnozielony, wiele roślin zaczyna kwitnąć. To jest czas upływu natury. Najważniejsze jest to, że sezon monsunowy zaczyna się na czas. Wtedy zazwyczaj nie bez nieprzyjemnych niespodzianek.

Opady są nie tylko dobre

Z czasem początek deszczu monsunowego jest nadzieją na dobre zbiory. Często jednak ilość opadów przekracza wszystkie normy. W rezultacie radosna impreza staje się klęską żywiołową.

We wrześniu 2014 r. Wiele napisali o powodzi w Indiach i Pakistanie. Kilka spóźnionych deszczowych poranek oznaczało monsunowe deszcze, które trwały przez kilka dni, co wywołało potężne powodzie. Rzeka Ganges i jej dopływy wyłoniły się z brzegów, zalewając okolicę setkami wiosek. Liczba ofiar wyniosła kilkaset.

Nasycone wodą, luźne skały zaczęły przemieszczać się po zboczach wzgórz i gór, które nie były przymocowane przez las. Rezultatem były setki dużych i małych osuwisk, co pogłębiło skalę katastrofy. Niewyraźne i zalane drogi utrudniały przybycie ratowników i ewakuowanie ludzi z niebezpiecznych obszarów.

Przyczyny katastrofalnych konsekwencji

Oczywiście deszcz monsunowy o wysokiej intensywności powodował takie niekorzystne konsekwencje. Ale jest kilka powodów, bezpośrednio z wytrącaniem niepowiązanych. Po pierwsze, większość ludności tych krajów żyje w obszarach zalewowych dużych rzek, gdzie żyją bardziej żyzne gleby i gdzie łatwiej jest zapewnić nawadnianie pól w suszę.

Drugim powodem jest wylesienie zboczy Himalajów, podgórza i stromych zboczy na płaskowyżu Dean. Krucha warstwa wegetatywnej ściółki pod lasy pochłania dużo wilgoci, która płynie przez nią i uzupełnia rezerwy wód podziemnych. Ponadto korzeni drzew wiążą cząstki gleby, nie pozwalając im uczestniczyć w ruchu w dół stoku w składach osuwisk lub mudflowów.

Wniosek jest prosty: zatrzymać wylesianie na zboczach górskich i podjąć działania mające na celu przywrócenie pokrycia roślinności. Ale w krajach, w których większość mieszkańców wsi może używać tylko drewna opałowego jako paliwa do gotowania i ogrzewania domów w zimnym sezonie, zakaz wycinania drzew spowoduje nowe problemy.

Monsun na rosyjskim Dalekim Wschodzie

Monsun jest typowy dla południowej części wybrzeża Pacyfiku w Rosji. Tutaj suche i mroźne zimy, a lata są często zachmurzone i deszczowe. Mokre masy powietrza pochodzące z Morza Japońskiego i Morza Okhotsk powodują wiele opadów. Pora deszczów monsunowych w Primorsky i Khabarovsk Krai upada pod koniec lata i na początku jesieni. Dlatego rzeki płyną tu nie wiosną, jak w środkowym pasie, ale w sierpniu i wrześniu.

Rok 2013 stało się bardzo trudne dla regionów Dalekowschodnich Rosji z powodu katastrofalnych powodzi na rzece Amur i jej dopływach. Powódź wyrządziła ogromne szkody dla gospodarki i ludności.

Aby rozwiązać ten problem proponuje się różne środki, z których najważniejsze to regulacja przepływu rzecznego przez budowę zbiorników i ochrona terenów zaludnionych przez zapory przeciwpowodziowe. Konieczne jest także przeniesienie ludzi z obszarów najbardziej niebezpiecznych do nieogrzewanych obszarów.

Mroczne deszcze są źródłem bardzo potrzebnej wilgoci w różnych częściach świata. Jest to również groźne zjawisko naturalne, które może być bardzo niebezpieczne. Ale przydatne walory monsunów są znacznie ważniejsze dla ludzi, zwłaszcza tych, które zajmują się uprawami tropikalnymi.