Iwanow Valentin Kozmich: biografia radzieckiego piłkarz i trener

Wśród krajowych legend sportu zajmuje szczególne miejsce Iwanow Valentin Kozmich, radziecki piłki nożnej. Jego nazwisko jest wpisane w historii europejskiej i światowej piłki nożnej nie tylko jako utalentowany zawodnik, ale również jako wielkiego trenera.

Iwanow Valentin Kozmich: biografia. początek

Urodził słynnego radzieckiego futbolu w Moskwie 19 listopada 1934 r. Jego przodkowie pochodzili z regionu smoleńskiego, a według Iwanow, szef rodziny o nazwie Kuzma. Jednak z powodu błędu pracownika paszportu w jego prac zostały napisane patronymic Kozmich. Valentin Iwanow był najmłodszym dzieckiem w rodzinie, miał dwóch braci i siostrę. Starsi bracia Władimir i Mikołaja, jego przykład pomógł najmłodszym zakochać się w futbolu.

W jednym z moskiewskich sądów do Aviamotor spoza drużyny piłkarskiej został zmontowany, który początkowo Valentin Kozmich dostał rolę bramkarza. Ale marzeniem chłopca było zawsze przed grą, jako napastnik. Starszy brat Władimir, aby umówić się z drużynami innych podwórek, okolicznych ulicach, a nawet dzielnice. W tych meczach towarzyskich został podwaliny sportowego przyszłego wielkiego piłkarza.

Na koniec siedmiu lat szkoły Iwanow Valentin Kozmich dostał pracę, idąc w ślady braci w Centralnym Instytucie Lotnictwa Motors (CIAM). W instytucie miał własną drużynę piłkarską, w składzie i dołączył Valentin. Występy CIAM łączył z gry w amatorskich zespołach.

Rozpocznij karierę piłkarską

Po Valentin Iwanow rozpoczął pracę w CIAM, jeden z jego przyjaciół przyniósł go do zespołu młodzieżowego „Skrzydła Sowietami”. I trener tego zespołu Wiktor Siergiejewicz Bushuev, który został pierwszym instruktora Ivanova. Którzy nie mają specjalnych umiejętności w teorii, to wspaniały trener był bezinteresownie oddany do piłki nożnej, spędzając cały swój czas na stadionie w Meerovskaya Travel. Ten plac zabaw był punkt wyjścia do wielkiego sportu znanych sportowców, takich jak Alexander Sevidov Alfred Kuchevsky, Eugene Groshev, Koty braci. Finał Pucharu w Moskwie, w którym „Skrzydła” spotkał się z „Spartakusa” otworzył drogę młodego Valentin Ivanov do wielkiego futbolu. Podczas meczu, to zwrócił uwagę na trenerów Moskwa „Torpedo”.

Torpedo zawsze

W listopadzie 1952 roku Iwanow Valentin Kozmich, radziecki nożnej, rozpoczął swój debiut w drużynie, która nie zmienia się w ciągu swojej kariery zawodowej piłki nożnej. Ten zespół był Moskwa „Torpedo” dla niego. Doznaniu poważne wyzwanie konkurencji z bardziej doświadczonych graczy, 18-letni Valentin Ivanov wszedł do pierwszej drużyny. W 1953 roku poprowadziła uhonorowany trener RFSRR Valentin Aleksandrowicz Masłowa. Miał zaufanie młodych zawodników, wystawiając go do najważniejszych meczów. Z wyjątkiem przypadków, gdy Valentin Kozmich rannych lub było źle, zawsze grał w pierwszym składzie „Torpedo”, nie brakuje grę. Ciężka praca i całkowite oddanie Iwanow ulubiona firma zyskała wartość godziwą dla swoich kolegów z zespołu i został mianowany kapitanem zespołu. opaska kapitana , nie zdejmować do 9 lat – od 1956 do 1965 roku.

Sukces – w grze zespołowej

W latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku, aby stać Moskwy „Torpedo” okres wspaniałych zwycięstw. W 1960 Avtozavodtsev osiągnąć podwójnie. gdyby zdobył mistrzostwo i Unię w gorzkiej walce zwyciężył Pucharu ZSRR. Sukces ten został osiągnięty poprzez dobrze skoordynowane, dobrze zbudowanych gry zespołu. Dzięki staraniom Leonida Ostrovskogo, Slava Metreveli Victor Shustikova Nicholas Manoshina a inni zbudowali jasną linię taktyczną, w oparciu o kulturę drobnego pass, precyzyjnych krótkich podań i wyboru technologii warsztat i celów ochrony. Od 1954 do 1958 roku, środkowy i prawy brzeg przestępstwo torpedovtsev było kilka legendarnych zawodników radzieckich: Walentin Iwanow i Eduard Strielcow. Szybki i zwrotny, są one łatwe do czynienia z graczy Obrony czołowych klubów Związku Radzieckiego.

Kibice zasługują na miłość

W historii krajowego futbolu wielu graczy, których gra przyniosła wiele pozytywnych emocji oddanych fanów. Jednak nie wszystkie z nich udało się osiągnąć taką miłość i akceptację, który otrzymał Valentin Ivanov. W bolelschitskoy mediów dał mu tancerza nick. Iwanow, porównanie to zostało osiągnięte poprzez zdolność do zręcznie i umiejętnie radzić sobie z każdym przeciwnikiem, dostarczając co dotyczy ich skomplikowane operacje. To był wspomagany przez swoją doskonałą szkoleń technicznych, zdolność do dokładnego i szybkiego wystawiania partnera transmisji, a czasem nawet niebezpieczne przebić się na strzał. Zdolność do wykonywania jednakowo ukierunkowane ataki na obu po lewej i prawej nogi by go odnaleźć przez zaskoczenie wielu przeciwstawnych bramkarzy. Oprócz wysokiej indywidualnych umiejętności Iwanow odróżnić i właściwą grę zespołu, będącego zadumschikom ostrych kombinacji.

Gra w reprezentacji ZSRR

Po raz pierwszy na polu w pierwszym składzie drużyny narodowej, Valentin Ivanov wyszedł 6 marca 1955 roku w towarzyskim meczu z Indii. 26 czerwca 1955 zdobył swoją pierwszą bramkę w reprezentacji, stało się w towarzyskim meczu przeciwko Szwecji, że radziecki zespół wygrał z wynikiem 6: 0.

W 1956 roku Valentin Ivanov wysłał reprezentacji na Igrzyskach Olimpijskich w Melbourne, Australia. W tych mistrzostwach zespół ZSRR wygrywa swój pierwszy złoty medal olimpijski, a Iwanow zauważył gol w bramce przeciwko Indonezji w Igrzyskach ćwierćfinale ponownie.

1958 były występy debiut reprezentacji na Mistrzostwach Świata. Rywale naszego zespołu w fazie grupowej były Anglii, Austrii i Brazylii. Nasi zawodnicy zdołali odnieść zwycięstwo nad Austriakami, aby zagrać remis z Anglią, ale mecz został stracony z Brazylijczykami. W powtarzanych i dramatycznej ponownej gry w reprezentacji ZSRR pokonał Brytyjczyków. Ale w ćwierćfinale, nasza drużyna przegrała z gospodarzami mistrzostw – Szwedzi. W tym Valentin Ivanov Championship dwukrotnie uderzył rywali bramy. Jego mistrzowska gra zdobyła wiele entuzjastyczne opinie ekspertów zagranicznych.

Triumph zakończone nasz zespół turnieju Pucharu Europy w 1960 roku, gdzie wygrał finał zwycięstwo nad reprezentacją Jugosławii. Valentin Ivanov zauważyć w tym turnieju z dwóch bramek w półfinałowym meczu z Czechosłowacją.

Na mistrzostwach świata 1962 Valentin Kozmich stać się najlepszym strzelcem radzieckiego zespołu, na swoim koncie – 4 goli.

W 1964 roku radziecki zespół ponownie nie udało się dotrzeć do finału Pucharu Europy. Ale nie udało się go wygrać. Radzieccy piłkarze ulegli Hiszpanom z wynikiem 1: 2. Valentin Iwanow był kapitanem naszego zespołu (ten zaszczytny obowiązek, pełnił w drużynie narodowej od 1963 do 1965).

Iwanow Valentin Kozmich: Coaching kariery

W 1967 roku Valentin Ivanov zakończył swoją mowę jako gracz i rozpoczął karierę trenerską. Oczywiście, miał prowadzić jego rodzina „Torpedo”, po wysłuchaniu wniosków z kolegami – Eduard Strielcow i Walerij Woronin obiecał mu poparcia. Brak umiejętności coachingowych Iwanow nie przeszkodziło „Torpedo” zdobył brązowe medale i stać Puchar ZSRR w 1968 roku. Ale w roku 1970 zarząd klubu zdecydował o zwolnieniu Iwanow z kierownictwem klubu, nazwany trener bardziej doświadczeni Victor Masłowa.

W 1973 roku obronił pracę Valentine Kozmich smoleńskiej Państwowy Instytut Kultury Fizycznej. Tylko w tym roku, „Torpedo” prawie opuścił Top Division mistrzostwo Unii, co doprowadziło do powrotu Iwanowa na stanowisku trenerskim. W ciągu następnych pięciu lat Valentin Kozmich trenował „Torpedo”. Ale klub nie ma sytuacji, w której przez małych ludzi tkania intrygi, którzy są daleko od piłki nożnej, złożył rezygnację. Iwanow został bardzo obrażony przez to i przeprowadza to bardzo bolesne. Ale Iwanow w dalszym ciągu do poprawy jako instruktor piłki nożnej i stał się absolwentem Wyższej Szkoły Trenerów.

Wzloty i upadki na ścieżce trenerskiej

Nie zauważam wiele sukcesów w zespole zarządzania doszedł do wniosku, że lepiej nie znaleźć trenera Iwanow i zaprosił go ponownie poprowadzić „Torpedo”. 10 lat Ulubiony klub podał Ivanov Valentin Kozmich, zdjęcia, które zostały przedstawione w artykule. Ale w 1991 roku wybuchł konflikt w zespole, podczas której został zwolniony z zespołu młodych zawodników biorących udział w alkoholu do picia. niezadowolenie graczy wzrosła do skandalu z powodu których Valentin Kozmich musiał opuścić klub. W 1992 roku spróbował swoich sił jako trener marokańskiego zespołu „Raja” i przesyła je do drugiego miejsca w mistrzostwach.

Za granicą, Iwanow nie długo, aw 1993 roku wrócił do Rosji, gdzie otrzymał stanowisko „trener Asmaral”. W 1997 roku klub Avtozavodskaya, pod okiem i sponsoringu ZIL, ogłosił upadłość i kupiony przez przewodniczącego „Łużniki” Vladimirom Aloshinym. Po wielkiej ambicji, nowi właściciele klubu, jest teraz dalej „Torpedo-Łużniki” ponownie zaproszony na stanowisko trenera Valentin Iwanow. Ale niestety, Valentin Kozmich udało się osiągnąć sukces z nowym zespołem.

o rodzinie

Iwanow Valentin Kozmich, którego życie osobiste opracowała powodzeniem może być przykładem wielkiego rodzinnego człowieka. Jego żona była wybitny sportowiec, mistrz olimpijski w gimnastyce w 1956 Lidiya Gavrilovna Ivanova. Ich ślub odbył się w dniu 3 grudnia 1959 r. Ponad 50 lat zostały szczęśliwie żonaty Lydia Gavrilovna i Ivanov Valentin Kozmich, którego śmierć nastąpiła 8 listopada 2011. Jej przyczyną była postępująca choroba Alzheimera, która boryka się słynny piłkarz w ostatnich latach swego życia. Syn Valentin Ivanov związany również karierę w futbolu, stając się sędziego mecze nie tylko rosyjskiej Premier League, ale sudivshim mecze Mistrzostw Europy 2004 w Portugalii i mistrzostw świata w 2006 roku w Niemczech. Model rola może stać Iwanow Valentin Kozmich, którego rodzina była jedną z najbardziej znanych dynastii sportowych.

Odznaczenia i nagrody

Iwanow Valentin Kozmich, osiągnięcia, które stały się chlubą krajowego futbolu, stał się posiadaczem nagrody o różnej wartości otrzymanych dla sukcesów sportowych i za jego wielki wkład w rozwój piłki nożnej krajowym i światowym.

Był królem strzelców mundialu w 1962 roku, strzelając 4 bramki oraz Mistrzostw Europy 1960 z dwoma celami. Liczba goli zdobytych przez nich w krajowych mistrzostwach, co pozwoliło mu wejść do liczby klubu strzelcy nożnej Grigorij Fedotov.

W ramach „Torpedo” zdobył brązowy medal w mistrzostwach Unii w 1953 roku, stał się srebrny laureat mistrzostw w 1957, 1961 i 1964 roku. i dwukrotnie – mistrz ZSRR w 1960 i 1965 roku.

Valentin Ivanov, 12 razy uznawany za jednego z najlepszych zawodników mistrzostw Unii.

Międzynarodowe uznanie

Przewodnik FIFA i UEFA pochwalił wkład Walentina Iwanowa w historii światowej piłki nożnej. To przyczyniło się do jej legendarnego występu na Mistrzostwach Świata i Europy, gdzie stał mistrz i zwycięzca, i był jednym z najlepszych strzelców w konkursie. UEFA Valentin Ivanov otrzymał Ruby Order „Za Zasługi”.