Wojna domowa w Rzymie. Przyczyny wojen domowych w Rzymie. Tabela „Civil War w Rzymie”

Historia zna wiele wojen domowych w Rzymie. Szczególnie napięta była sytuacja w późnym Rzeczypospolitej.

Ile lat kontynuował w Rzymie wojny domowej?

Okres, w którym walka odbyła szereg historyków scharakteryzować jako jeden z największych kryzysów systemowych historii imperium. Najsłynniejsza wojna domowa w Rzymie miało miejsce w latach 40 pne. e. Podczas niej Yuliy Tsezar konfrontacji Senatorsk elity, który był szefem Pompejusza Veliky. Ile lat kontynuował w Rzymie wojny domowej, to samo było stałe wewnętrzne reformy w państwie. W sumie walka trwała ponad 100 lat – od 133 do 31 pne. e.

Wymagania wstępne

Jakie są przyczyny wojen domowych w Rzymie? Pod koniec 2 wieku pne. e. Gay Mary miał reformę armii. Chłopstwo został zniszczony, a więc zestaw wojsk na posesji kwalifikacji było niemożliwe. W ten sposób armia poszukiwane ubogich. A żołnierze służył wyłącznie do wynagrodzenia i nie ma innych źródeł dochodu.

Po zwycięstwie nad Krzyżakami wygrał i Cymbrowie w Rzymie nie było żadnych poważnych wrogów dziesięcioleci. Jednocześnie w Republice podwyższonych sprzeczności. To oni – przyczyny wojen domowych w Rzymie. zakończone one utworzenie monarchii z zachowaniem niektórych instytucji krajowych.

Początek wojen domowych w Rzymie przyszedł pod koniec lat 90-tych. Pierwszy z nich został nazwany Allied. Ta wojna domowa toczyła się w Rzymie włoskich sojuszników przeciwko władzom. Aby zatrzymać rząd opozycja została zmuszona do spełnienia rebeliantów. W rezultacie, włoski sojusznicy otrzymał obywatelstwo rzymskie. Jednak po tej walce niemal natychmiast następuje następnego. Nowa wojna domowa w Rzymie wybuchła między arystokratycznej partii, którego głowa była Sulla i Demokraci, której przywódcą był Gay Mary.

Republika późno

Wiele wojen domowych w Rzymie, wraz ze specjalnym rozlewu krwi i represji zakończony. To było, na przykład, impas i szlachetność Gracchi braćmi. W roku 133 doszło do potyczki na Kapitolu. W trakcie niej trybun Tyberiusz Sempronius Grakchus i 300 grakhiantsev spadł bezpośrednio podczas comitia z rąk senatorów i ich zwolenników, którzy obsługiwane.

W wyniku zderzenia doszło w roku 121. Trybunem ludu Gajusz Sempronius Grakchus i około 3000 grakhiantsev zostały pokonane podczas oddziałów szturmowych Awentynie, wezwał Senat. Follower Grakchus Lucius Appuleius Saturninus, w roku 100 spadł z rąk Ottimati w szturmie na Kapitolu. W następstwie kolizji doszło na 91-88 lat przed naszą erą. e. To była wojna społeczna, która nie jest oficjalnie uznawany za cywila, jak Włosi nie mieli obywatelstwo.

Marian i sullantsy

Wojna domowa w Rzymie, między zwolennikami Gaya Mariya i Sulli odbyła się w 88-87 lat. W wyniku pierwszych walk uciekli. Jednak po pewnym czasie doszło do nowej wojny domowej w Rzymie, z udziałem Marian. w 87-83 lat, więc nie był to zamach. Marian, odzyskiwanie z poprzedniej porażki, przejął władzę. W '87 wystąpił konsul Lucjusz Korneliusz zamach Cinna. Jednak bunt został stłumiony Gnejusz Oktawiusz. W rezultacie, Cinna został zmuszony do ucieczki.

W tym samym zwrotem Mari 87 lat i oblega Rzym. Wraz z nim natychmiast dołączył Sertoriusz i Cinna. W tym czasie epidemia rozpoczęła się w Rzymie. Senat armia Pompejusza ojciec umiera, a władza podporządkowuje. Po tym Octavia wykonany, i Mary i Cinna konsula w 86. roku. Po drugie jest on próbuje doprowadzić wojnę Sulli, ale został zabity podczas buntu w Ankonie. Niemniej jednak, nowa wojna była nieunikniona.

Wydarzenia 83-77 lat

Kolejna walka odbyła się między sullantsami i Marian w '83 Mari umarł, a Sulla był w stanie zająć Rzym. Więc w '82 I ustanowił dyktaturę.

Po rezygnacji i śmierci Sulli zaczął okres dość niestabilne. Podczas niej, było kilka konfliktów. w 80-72 lat, więc nie była długa wojna między sullantsami i Sertoriusz (Mariana). Zwycięstwo było dla senatu (sullantsami). W '77 była krótka wojna – bunt Lepidus. Muszę powiedzieć, że nie był formalnie Marian. Zderzenie zakończyło się zwycięstwem nad sullantsev.

Powstanie Spartakusa

Stało się to w 74 / 73-71 lat. Konflikt ten stał się jednym z największych w erze wewnętrznych sprzeczności. Powstanie zaangażowany niewolników, lider, który był Spartakus. Wygrałem Rzym armię. W 74 lub 73, w Kapui, w szkole gladiatorów, spisek powstał. może uciekać tylko 78 200 rebeliantami tym Spartakiem.

Gladiatorów były w rzeczywistości zawodowej armii. Walczyli na śmierć przed publicznością na arenie. Doświadczeni gladiatorów były bardzo cenny. Gospodarze zadbali o nich i dołożył wszelkich starań, aby zapobiec utracie swoich niewolników. Wiele takich gladiatorów przygotowany wolność. Jednak nie rezygnują ze szkoły i pozostał w nich jako nauczyciele rudiariev. Wielu doświadczonych gladiatorów były w ochronie arystokracji i brał udział w walkach między frakcjami i partiami, nie tylko w Rzymie, ale także w innych miastach włoskich.

Spartakus i jego towarzysze, z których szczególnie się wyróżniał Oenomaus i Crixus, postanowił stworzyć potężną armię. Chcieli walczyć na równi z rzymskich legionów. W historii nie ma dokładnej odpowiedzi na pytanie, czy Spartak zaplanowałem przynieść rebeliantów z terytorium Włoch, gdzie on i jego armia angażowania do każdego wrogiego państwa w służbie. Może miał zamiar przejąć władzę w Rzymie, przy wsparciu włoskiego chłopstwa i uwolnionych niewolników, a tym samym osiągnięcie celów, które nie wdrożyły Włochów podczas wojny Społecznej. W 63-62 lat nastąpił bunt Katylina. Działka została odkryta i szybko przeforsował sił podtrzymujących Senatu i Rzeczypospolitej.

Tsezariantsy i Pompeians: Stół

wojen domowych w Rzymie za panowania Cezara i po zamachu były bardzo gwałtowne. Poniżej przedstawiono główne bitwy.

Walki między tsezariantsami

W 41-40 lat nie było wojna peruzyńska. Wzięło w nim udział przez Marka Antoniusza i Oktawiana. Bitwa zakończyła się pojednanie z przeciwległych stron. Ostatnia wojna w Republice Rzymskiej została przeprowadzona w 32-30 lat. To ponownie zaangażowany Oktawiana i Marka Antoniusza. W tej walce, drugi został pokonany.