Vladimir Iwanowicz Khotinenko – reżyser, aktor, scenarzysta: biografia, życie osobiste, filmografia

Uważa on Władimir Iwanowicz Chotinenko, a ponadto udowodnił, że jego praca polega na tym, że z jakiegoś powodu człowiek przychodzi do świata, jest powołany do wychowania i doskonalenia się. Konieczne jest szkolenie nauczycieli w tym kierunku, a wtedy dyrektor uważa, że łatwiej jest znaleźć miejsce w życiu.

W dzieciństwie, kiedy chciał chować swój własny chleb, moja matka wyróżniała małą trawę w ogrodzie, którą chłopak siał z pszenicą. Kiedy dojrzała pszenica, Volodya zdążyła ją szlifować, a matka wypiekła mu ciasto. Okazało się, że jest mała i nierówna, ale niezwykle smaczna. Władimir Iwanowicz Chotinenko od dawna przypomniał sobie pracę poręczy.

Dyrektor nie przestaje martwić się kwestią tego, co stanie się z całą cywilizacją, jeśli światło zostanie wyłączone? Jak ludzie idą na 50. piętro biura, co się stanie z kanalizacją, na jakie przygotowywane są potrawy? Okazuje się, że jakakolwiek metropolia stanie się piekłem. Ale nie tak dawno temu ludzie żyli bez światła. Włodzimierz Chotinenko nie domaga się, aby żyć pod belkami, ale praca rolnika i rzemieślnika, który wykonuje krzesło własnymi rękami, powinien być ceniony tak samo jak praca pracownika biurowego.

Vladimir Chotinenko. Biografia, pochodzenie

Przyszły sławny reżyser urodził się w małym miasteczku Ałtaj w Sławkowie w 1952 roku. O zawodzie profesora chłopak nie myślał, studiował pilnie w miejscowej szkole, a jego rodzice pracowali w fabryce. Volodya marzyła o zostaniu pilotem lub archeologiem i mieszka w Moskwie.

Potem rodzice przenieśli się do Kazachstanu i uzyskał wykształcenie średnie w Kazachstowskim Pawłodarze. Młody człowiek angażował się w lekkoatletykę i stał się nawet mistrzem Kazachstanu wśród uczniów szkół średnich w wysokim skoku. Po ukończeniu szkoły Wołyńska Chotinenko zaczęła pracować jako projektant Zakładu Ciągnikowego Pawłodar.

Jak widać z biografii, reżyser Khotinenko nie zamierzał związać swojego życia z filmem, ale los doprowadził go w inny sposób. Młody człowiek zorientowany na cel osiągnął swój cel i ukończył z wyróżnieniem Instytutu Architektury w Sverdłowsku, po czym został wcielony do wojska.

Spotkanie z Mikhalkovem

Po sześciu miesiącach służby zwykła Khotinenko została pierwsza wizyta. Przybył do Sverdłowska, by odpocząć, a tym razem Nikita Mikhalkov przyszedł do tego samego miasta ze słynnym filmem "Niedokończony kawał na mechaniczny fortepian". Kreatywny reżyser uwielbiał twórczą młodość i postanowił zorganizować spotkanie z nią, gdzie Vladimir musiał.

Władimir Iwanowicz Chotinenko powiedział, że teraz był przerażony, że nie chce iść na to spotkanie, ponieważ mógł rozmawiać z czcigodnym reżyserem. Rozmawiali przez trzy godziny, po czym Michałkow doradzał Chotinence po służbie do Moskwy i nie zapomnij zabrać ze sobą wszystkiego, co malował lub napisał.

Studiować i pracować w Moskwie

Wracając z wojska, Władimir Iwanowicz Chotinenko zaczyna nowe życie i pracuje w studio filmowym w Sverdłowsku. Jest uznawany za artystę i reżysera. Studnia w Sverdłowsku była wtedy dość znana. Dokonując sukcesu w służbie, Chotinenko pracuje nad zdjęciami "Wyścig z prześladowaniem", "Dym Ojczyzny", "Zdobywca", "Taka muzyka", "Placówka kozacka". – Głos smoka na bezludnym morzu.

Po doświadczeniu dyrektora artystycznego, Vladimir Khotinenko wyjeżdża do Moskwy (a następnie w 1981) i rozpoczął kursy Higher Directing w warsztatach Nikita Michalov. Studiując, Vladimir pełni jednocześnie funkcję asystenta asystenta w takich obrazach nauczyciela jako "Rodnya", "Pięć wieczorów", "Kilka dni z życia Obłomowa", a następnie decyduje się na własne filmy.

O Nikita Mikhalkov, dyrektor Khotinenko powiedział, że do końca dni pozostanie studentem, a pomimo faktu, że każdy z nich robi różne filmy, angażują się w jedną rzecz.

Pierwsze kroki w kinie

Jego pierwszą pracą był obraz "Samotna bez broni", a od razu wygrała nagrodę "Debut" na festiwalu w Tbilisi. Był to przygodowy film o tym, jak radziecka milicja działała w latach dwudziestych.

Sukces inspirował reżysera, a kolejne jego obrazy stały się symbolem sowieckiego kina. Wśród nich były takie obrazy jak "Lustro dla bohatera", "Roy", "Patriotyczna komedia", aw 1993 roku Włodzimierz Iwanowicz Chotinenko wyprodukował jeden z jego najlepszych dzieł, film "Makarow". W głównej roli poeta Alexander Sergeevich Makarov wystąpił Siergiej Makovetsky. Jest to dramat psychiczny człowieka, który pod wpływem broni (pistolet Makarova) zmienia swoje życie, staje się dodatkiem do broni.

"Lustro dla bohatera" to wersja ekranowa fantastycznej przypowieści Svyatoslav Rysas. Autor i reżyser pokazali, jak ludzie są zmuszeni znaleźć się w nadzwyczajnych okolicznościach i jak te okoliczności wpływają na ich życie. Dwaj przyjaciele, Siergiej i Andrzej, przypadkowo przeniesieni do czterdziestu lat temu, 8 maja 1949 roku. Dla każdego z nich los przedstawia zaskoczenie. Andrew może zapobiec śmierci ludzi, a Siergiej – zrozumieć rodziców, aby znaleźć wspólny język z ojcem.

Chotinenko Władimir Iwanowicz: Filmografia

Do kategorii najlepszych filmów należy odnieść się do obrazu "Muzułmanin" z udziałem Jewgienija Mironowa w głównej roli. W filmie wystąpili także Nina Usatova, Alexander Baluev, Alexander Peskov i inni aktorzy. Jest to także dramat psychologiczny o człowieku, który spędził siedem lat w niewoli z Mujahideenem, stając się synem miejscowego chłopa, który wiele się zmienił w swoim życiu. Poprzez przyjęcie islamu, Kolya (Abdullah) Ivanov powraca do rodzinnej wioski. Nie pije lub pali, prowadzi "czysty" styl życia, ale inni, w tym jego matka, nie rozumieją go.

Pijac i rozpacz, booze drastycznie, nazywaja Kolya do wyrzeczenia sie islamu, nawet obcy, ktory przykazuje go zabic, jak mysleli, ze zdradza przyjaciela, pod wplywem Ewangelii, porzuci ten pomysl. Wydawało się, że wszystko powinno się skończyć dla młodego człowieka, ale ludzkie nieporozumienie i dumy stoją w drodze do prawdy.

Seria o Imperium Rosyjskim

Co roku reżyser poprawia swój zawód, aw 2005 r. Strzela do serii, której nie da się uniknąć. To "Upadek Imperium", gdzie przez dziesięć odcinków widać, jak działał kontrwywiadunć Imperium Rosyjskiego. W roli głównej wystąpili Alexander Baluev, Sergei Makovetsky, Chulpan Khamatova.

Akcja odbywa się w przeddzień I wojny światowej, rosyjscy detektywi ścigają niemieckich szpiegów, rewolucje lutowe i październik przechodzą przed widzami, fabuła jest sławnie skręcona, ale najważniejsza jest to, że film ma ducha lojalności wobec rodziny i Ojczyzny. Reżyser filmu pokazał tragedię narodu rosyjskiego bez heroizmu i rewolucyjnego romansu.

Życie osobiste

Dyrektor był żonaty dwukrotnie, najpierw w Uzbeckiej aktorce Dilorom Kambarovej, która urodziła córkę Polinę. Po rozwodu wyjechali do USA, gdzie Pauline uczyła się projektanta kostiumów i obecnie pracuje w studio filmowym w Los Angeles.

Druga żona, Tatyana Jakowlewska, uczy obcego kina w Instytucie Kinematografii. We wspólnym małżeństwie mieli syna, Ilya. Także Vladimir Khotinenko, którego życie osobiste jest uważany, wychował syna Tatyany od jego pierwszego małżeństwa, Denis. Obydwaj chłopcy związali życie z filmem, Denis stał się operatorem, a Ilya podążała śladami swego ojca i studiowała dla reżysera.

Wnioski

Oto lista filmów nakręconych przez Władimira Chotinenki:

• "Dostojewski".
• "Pop".
• "72 metry".
• "Muzułmanin".
• "Lustro dla bohatera".
• "Dziedziczy".
• "Demony".
• "Śmierć imperium".
• "Przybycie pociągu."
• "Passionate Boulevard".

Między innymi Vladimir Khotinenko zagrał rolę aktora w filmach "Medicine Against Fear", "Rodnya", "Kazachya Zastava", "Samolotem do Rosji" i innych, a także jako scenarzysta brał udział w filmach takich jak "Roy" "Patriotyczna komedia", "Demony".

20 stycznia Vladimir Khotinenko obchodzi 65. rocznicę urodzin, w trudnym okresie nadal nazywa życie mistyk i wierzy w cud.