Automatyczny PPSh – broń zwycięstwa

Automatyczny PPSh, będący symbolem radzieckiego wojownika drugiej wojny światowej, jest znany prawie wszystkim w licznych filmach o wojnie. Zaprojektowany jesienią 1940 roku przez projektanta Shpagin ten prosty, niezawodny i bezproblemowy pistolet maszynowy z okrągłym magazynem na dyskach i pochyłym skorupą przez wszystkie lata wojenne stał się głównymi rękami Armii Czerwonej i białoruskich form partyzanckich.

W przedwojennych latach w ZSRR jedyna broń piechoty była karabinem sklepowym. Masowa produkcja broni automatycznej była skomplikowana faktem, że cechy konstrukcyjne produkowanego wówczas PPD-40 zapewniały dużą obróbkę różnych części. Wszystkie jego części były dosyć skomplikowane i miały bardzo sztywne tolerancje tolerancji. Produkcja takiej maszyny na Kremlu została uznana za niedopuszczalny luksus dla wojującego kraju – od 1939 r. Związek Radziecki był w istocie taki. Generalnie potrzebna jest automatyczna broń, która mogłaby być produkowana w milionach egzemplarzy w sklepach każdego zakładu budowy maszyn.

Potem Ogólnokrajowy Komendant Uzbrojeniowy polecił projektantom broni stworzyć taką prostą i niezawodną maszynę, że można było zorganizować masową produkcję w jak najkrótszym czasie w jakimkolwiek przedsięwzięciu. Pod koniec 1940 roku Shpagin przedstawił swój projekt pistoletu maszynowego. Testy wielokątowe i oceny technologiczne wykazały, że maszyna automatyczna PPSS ma wysokie walory walki, niezawodność i prostotę.

21 grudnia tegoż roku przyjęto PPSh, a on natychmiast zaczął wchodzić do wojska. Automatyczna maszyna PPSh, której urządzenie jest nieco podobna do PAP-40, stało się głównymi ramionami Zwycięstwa. Jego automatyka opiera się na zasadzie ruchomej żaluzji, a mechanizm spustowy jest przystosowany do prowadzenia zarówno automatycznego ognia jak i pojedynczych strzałów. Tryb fotografowania jest przełączany za pomocą translatora flag, który również pełni funkcję bezpiecznika.

Aby poprawić trwałość i osiągi, automatyczny pistolet wyposażony jest w specjalną śrubę przepustnicy, a dokładność i dokładność ognia uzyskuje się dzięki zastosowaniu oryginalnej lufy hamulcowej, która jest zarówno przednią powierzchnią obudowy. Takie rozwiązanie projektowe uniemożliwia wypuszczanie gazów odlotowych przez wyrzucanie beczki do góry.

PPSh to automat, który w znaczący sposób przyczynił się do zwycięstwa nad wrogiem i dotarł do radzieckiego żołnierza do samego Berlina. Przez wszystkie trudne lata wojny ten pistolet maszynowy stał się niezawodnym i wiernym towarzyszem nie tylko dla piechoty, ale także czołgów, harcerzy, artylerzystów, saperów, sygnalizatorów, spadochroniarzy. Wysoka elastyczność i prostota projektowania PPSh pozwoliły masowo wyprodukować w trudnych warunkach ewakuacyjnych, gdy maszyny zaczęły pracować bezpośrednio pod otwartym niebem.

Automatyczna maszyna PPSS ma doskonałą obsługę i charakterystykę działania, które pozwalają pozostać uniwersalną i niezawodną bronią w każdych warunkach. W latach wojny powstało ponad sześć milionów egzemplarzy tego pistoletu maszynowego. Dla porównania, faszystowskie Niemcy w tym samym okresie wytworzyły tylko 934,5 tys. Podobnych broni. PPSS automatyczny był jedną z najbardziej masywnych broni, a karabin Mosina stracił tylko ten wskaźnik .