Jaka jest misja? Mój ulubiony zawód

Dla niektórych osób, Lipiec – miesiąc związany z beztroski, letnich wakacji, a czasami święta, a studenci wczorajsze przeżył ayut nie bardzo ładne, ale chyba najbardziej ważny okres w jego życiu. Absolwenci tego zadania – do decydowania co jest powołaniem, i dokonania wyboru, w którym b Udet zależy całe życie przyszłe. Ten wybór, na pewno skomplikowane i dlatego zasługuje na szczególną uwagę.

trudność samostanowienia

W celu prawidłowego ustalenia faktu, że takie powołanie, pierwszą rzeczą, którą trzeba zmieść wszystko, co jest mylące i bezpośrednio na to pytanie sam nie ma zastosowania. Musisz starać się abstrahować od przyjaciół, znajomych, krewnych, z wyposażeniem i nie stanowi porady i rozważań.
Trzeba zapomnieć o tym, co jest modne, popularne, prestiżowych, a myślenie nie jest przede wszystkim o pieniądze, ale o sobie. Tak, trochę zdrowych, lub jeśli chcesz naturalny egoizm nie boli, ponieważ bardzo często dzieci, które padły ofiarą dorosłych ciśnieniowych (rodziców, dziadków lub starszych przyjaciół), zastąpić ich aspiracji pragnienia innych, o których mowa w razie jego życia nie jest jego własnym, i niezrealizowane marzenia innych ludzi. Czy to możliwe, aby znaleźć bardziej skuteczny sposób, aby zniszczyć człowiekowi życie na zawsze niż nakłonić go do tego, co mu się nie podoba? Mało.

Wywoływanie i ulubiona rzecz: gdzie jest granica?

Odpowiadając na pytanie o to, co powołanie, ważne jest, aby nie dopuścić podstawienie pojęć. Często ludzie identyfikują się z jego ulubionym miejscem biznesowym, podczas gdy istnieją znaczące różnice między tymi dwoma ludzkich postaciach. Więc dzwoni – to nie tylko „mój ulubiony zawód”, ale coś bardziej abstrakcyjne i mniej namacalne. Jest to raczej rodzaj ruchu wektora osobisty oraz lokalizacja zainteresowania, albo jeśli chcesz punkt odniesienia, do którego chcesz starania dożywotnią. W związku z tym celem, a raczej filozoficzna kategoria opisująca obraz świata i miejsca człowieka w nim, podczas gdy „mój ulubiony zawód” – konkretny przejaw ludzkiego losu, są budulcem sumy i sposób w tym kierunku.

Nawiasem mówiąc, jeśli istnieje, na przykład różnica między byciem nauczycielem i urodzić się być nauczycielem? Pytanie tylko retoryczne.

Wywołanie – dla wybrańców?

Cel, w każdym razie, jest nieodłącznym elementem każdej osoby, ponieważ każdy członek rodzaju ludzkiego jest ogromny kawałek układanki pod nazwą „życie”. Tylko bohaterowie i geniusze nie są podane, aby być: niektórzy uważają ich „ja” w rodzinie i bliskich, inni żyją, kierując nieskończonej pragnienie heroizmu, inni marzą o poprawie światowej. Talentów różnych ludzi, i to jest w porządku, dlaczego obwiniać kogoś o tej niepewności, w połączeniu z niepewnością woli „ciepłe gniazdko”, jest mało warta. Celem człowieka może zależeć wyłącznie od indywidualnego wyboru osoby, a do naruszania tego wyboru – wkraczać na wolności, która jest niezbywalnym prawem każdego członka społeczeństwa.

Tak czy błąd krytyczny?

„Mylić się jest rzeczą ludzką”, ale ludzie przez tysiąclecia swego istnienia, nie można było się z tym żyć, że, być może, nawet w porządku.
Niezdolność do zadowolenia dostępne i chęć do walki bardzo trudne do przodu. Błąd – naturalną częścią naszego życia, i umieścić na jego powołanie krzyża, tylko dlatego, że nie były w stanie zapobiec co najmniej głupie. Szkiełka powinny być nauczane, ale w żadnym wypadku nie może prowadzić na manowce, ponieważ ludzkie przeznaczenie wymaga nie tylko ruch wybranego kanału, ale również zdolność do przezwyciężenia pojawiających się wyzwań. A oni na pewno sporo, a może szczęśliwy w końcu nie będzie jedynym, który nie jest w stanie przejść, ale radzi sobie z niszczeniem złudnych przeszkód, a nie sen.

Jak nie błądzą?

Można zastanawiać się i dyskutować na ten temat, ale tajemnica sukcesu jest całkiem prosta: trzeba umieć odpoczywać. Ważne jest, aby znaleźć ujście, ciepły kominek, w którym można rozgrzać i opamięta. Nie można pozwolić, aby obrócić w popiół, bo „spalić” – czyli do osiągnięcia pewnego punktu bez powrotu, kiedy życie nagle traci swoją farbę, a ruch do przodu występuje wyłącznie przez bezwładności. Uczucie zmęczenia tendencję do akumulacji, a tym bardziej osadza się gdzieś w koszach ludzkiej duszy, tym bardziej destrukcyjny wpływ na osobowość posiada. To wtedy misja staje się bodźcem, jak i przekleństwem, wieczne pasek, który nie może być, po prostu nie działa, nie ciągnąć. Tu zaczyna się rutynowe, frustrację, i, w konsekwencji, depresja, apatia, nerwowych załamań i długotrwałej depresji. To pytanie jest nie tylko fizyczne, ale także emocjonalne, zdrowie psychiczne, a więc zaniedbywać tego w każdym razie niemożliwe.

Gdzie szukać pomocy?

Mało kto wątpi, że „człowiek potrzebuje mężczyzny.” Niemniej jednak, wiele osób nie docenia zaangażowanie innych ludzi w ich życiu. Jednakże, bez wyjątku, każdy z nas zna to uczucie, które kiedyś miały Diogenesa, z pochodnią dzieje w poszukiwaniu kogoś. To pragnienie, nie więcej pragnienie zakopać nos w ludzkiej piersi, poczuć ciepło, miłość, zachęta, wsparcie, wyrazić wszystko, co chcę wyrazić, i milczeć o tym, co powinno być jasne i bez słów.

Za każdym wielkim lub człowiekiem sukcesu byli bliscy przyjaciele, krewni, rodzice, którzy wiwatowali, pociesza w smutnych chwilach i kierować na właściwą drogę. Czy starać dla kogoś innego niż siebie, nie ładniejszy niż próbować tylko dla niego samego? Wysokiego powołania wszystkich ludzi, ponieważ w każdym razie jedno – by kochać i być kochanym. To, co sprawia, że warto żyć i za co, być może, nie boi się umrzeć.

Cel i sposoby, aby go osiągnąć

Kwestia powołania często łapie z zaskoczenia, ponieważ na drodze do odpowiedzi na jego ludzie spotykają wiele czynników mylących. Dla tego rodzaju czynniki obejmują, na przykład, pragnienie, aby zarobić dużo. To, oczywiście, nie ma nic złego, ale dokładnie ile bogactwa nie staje się celem samym w sobie, a nie substytutem dla wszystkich ludzkich wartości. W pierwszej kolejności ważne jest, aby nie przekroczyć linię gdy cel uświęca wszelkie środki. Wywołanie może być zabawne tylko wtedy, gdy nie nastąpiło naruszenie najwyższego prawa moralnego. ludzka historia, doświadczenie, literatura wyraźnie pokazują, że szczęście jest zbudowany na „krwi szczęścia innych, w rzeczywistości tak nie jest. A jeśli to realizacja przychodzi do człowieka, od razu, na pewno wyprzedzić go w przyszłości, powodując surowo zapłacić stare rachunki.

Czy to możliwe, aby być rozczarowany w swoim powołaniu?

Ale nie tylko podła czyni nas nieszczęśliwymi. Praca dla duszy jest często kontrastuje z pracą dla pieniędzy, to w tym tkwi jedna z przyczyn, że ludzie w końcu zrezygnować z wybranym zawodzie. Możliwe jest, że jeśli nie umieścić te dwa pojęcia są po przeciwnych stronach, problem zostanie rozwiązany?

Człowiek, staje się bogaty, jeśli dojdziesz do swojego ulubionego doskonałości biznesowej, ale jeśli to jest rozpylany na tym, że on nie miał serca, w nadziei złote góry, sukces jest niemożliwe a priori. Aby być naprawdę szczęśliwy, należy umieścić swoje serce w swoim powołaniu. Muzyk, na przykład, można pisać piosenki, starając się zadowolić publiczność pragnienie i jak najwięcej, aby zarabiać pieniądze, ale potem musi być przygotowany na to, co prawdopodobnie przyjdzie czas, kiedy nie był już w stanie sprostać wymaganiom kapryśnej tłumie, a dobro publiczne zwracam się z dala od niego. Co pozostanie z nim, ale żałuję czasu spędzonego na marne?

Prawdziwy muzyk tworzy z serca, więc nie zależy od kapryśnej mody i pozostaje w pamięci ludzi nie lat lub nawet dekad. Tutaj człowiek może z pewnością powiedzieć, że spełnił swoje przeznaczenie. Po tym wszystkim, w końcu, co jest powołaniem, gdyby nie umiejętność słuchania swojego serca?