Co to jest „rzecz sama w sobie” filozofii? „Rzecz sama w sobie”, Kant

Co to jest „rzecz sama w sobie» (Ding an sich)? Termin ten odnosi się do filozofii istnienia rzeczy same w sobie, a nie w odniesieniu do ich wiedzy, to znaczy niezależnie od tego, w jaki sposób są one nauczyć. Aby zrozumieć, co Kant powiedział, musimy wziąć pod uwagę, że pojęcie „rzeczy samej w sobie” ma kilka znaczeń, a obejmuje dwa podstawowe znaczenia. Przede wszystkim oznacza to, że znajomość rzeczy istnieć samodzielnie, oprócz logicznych i rozsądnych formach, z których są one postrzegane przez naszą świadomość.

W tym sensie „rzecz sama w sobie”, Kant oznacza, że każde rozszerzenie i pogłębienie wiedzy jest tylko znajomość zjawisk, ale nie same rzeczy. Wynika to z faktu, że występuje on w subiektywnych form rozumu i wrażliwości. Z tego powodu, Kant uważa, że nawet matematyka jest nauką ścisłą, nie odzwierciedla obiektywną rzeczywistość, więc to jest wiarygodne tylko dla nas, jak widać z nieodłącznym nam aprioryczne formy rozumu i wrażliwości.

Poznanie zdaniem Kanta

Co to jest „rzecz sama w sobie” dla Kanta? To czas i przestrzeń, które są podstawą do dokładności matematyki, arytmetyki i geometrii. To nie jest formą istnienia rzeczy bezpośrednio, a formy naszej wrażliwości, nie jest oczywiste. W tym samym czasie, przyczynowości, treści i interakcji nie są obiektami rzeczy, to tylko aprioryczne formy naszego zrozumienia. Pojęcie nauki , co do zasady, nie kopiuje właściwości obiektów, to należy do kategorii rzeczy nałożonych ze względu na „rzeczy”. Kant uważa, że właściwości oferowane przez naukę, nie zależy od choroby każdego konkretnego tematu, ale nie można twierdzić, że przepisy ustawowe, kognitywistyka, niezależne od świadomości.

Ograniczona i nieograniczona wiedza Kanta

Zdolność do uczenia się i mogą być ograniczone i nieograniczone. Kant mówi, że nauka empiryczna nie ma granic dla jego dalszego pogłębiania i poszerzania. Obserwując i analizując zjawiska możemy wniknąć głęboko w przyrodę, a kto wie, jak daleko możemy iść z duchem czasu.

Niemniej jednak, Nauka, według Kanta, może być ograniczona. W tym przypadku odnosi się do faktu, że dla każdego pogłębiania i rozszerzania wiedzy naukowej nie może wykraczać poza formie logicznej, w którym istnieje obiektywna wiedza o rzeczywistości. Oznacza to, że nawet jeśli jesteśmy w stanie w pełni zbadać zjawiska naturalne, nigdy nie będzie w stanie odpowiedzieć na pytania, które są poza granice natury.

Incognisability „rzeczy same w sobie”

„Rzecz sama w sobie” – to w istocie takie same agnostycyzm. Kant zasugerował, że jego doktryna apriorycznych form rozumu i wrażliwości dostał przezwyciężyć sceptycyzm Hume'a i starożytnych sceptyków, ale w rzeczywistości jego pojęcie obiektywizmu i niejednoznacznych znaczeń. Fakt, że, według Kanta, jest „obiektywne”, w rzeczywistości jest całkowicie zredukowane do powszechności i konieczności, które odnoszą się do nich jako priori definicji wrażliwości i zrozumienia. W efekcie ostatecznym źródłem „obiektywizmu” dostaje ten sam przedmiot, a nie rzeczywista świata zewnętrznego, co znajduje odzwierciedlenie w abstrakcji wiedzy intelektualnej.

„Rzecz sama w sobie” w filozofii

Wyjaśniono powyżej rozumieniu „rzecz sama w sobie”, Kant stosowane tylko wtedy, gdy próbuje wyjaśnić możliwość precyzyjnego matematycznych i przyrodniczych. Ale w uzasadniające ideę jego filozofii i etyki, nabiera nieco innego znaczenia. Więc co to jest „rzecz sama w sobie” w filozofii Kanta? W tym przypadku odnosi się do określonych obiektów w zrozumiałej świata – swoboda definicji ludzkiego działania, a nieśmiertelność Boga jako nadprzyrodzonego rozumu i prawdy w świecie. Zasady etyki Kanta także sprowadza się do tego rozumienia „rzeczy w sobie.”

Filozof uznał, że mężczyzna jest nieodłącznym wykorzenienia zła i sprzeczności życia społecznego spowodował je. I w tym samym czasie był przekonany, że dusza człowieka pragnie harmonijnego stanu pomiędzy stanem moralnym umysłu i zachowania. I, według Kanta, to harmonia może być osiągnięta nie empiryczny, ale w zrozumiałej świata. Właśnie w celu zapewnienia moralnego porządku świata, Kant stara się zrozumieć, co to jest „rzecz sama w sobie”. Dla świata „zjawiska”, opowiada o naturze i jej zjawisk jako przedmiot wiedzy naukowej i dla świata „rzeczy same w sobie” – nieśmiertelności, wolności i Boga.

schematyczny incognisability

Jak już wspomniano, „rzecz sama w sobie”, Kant deklaruje niepoznawalny, a to incognisability – dowolny czas i względność, aw zasadzie nie do pokonania przez jakąkolwiek wiedzę filozoficzną i postępu. Bóg jest tak niepoznawalne „rzecz sama w sobie.” Jego istnienie może potwierdzić ani zaprzeczyć. Istnienie Boga – to postulat rozumu. Mężczyzna twierdzi, że Bóg nie jest oparte na rzetelnych danych, a imperatyw kategoryczny świadomości moralnej. Okazuje się, że w tym przypadku, Kant krytykowane powód, by potwierdzić i wzmocnić wiarę. Ograniczenia, które stosuje do rozumu teoretycznego – to ograniczenia, które mają zatrzymać nie tylko naukę, ale także praktyka wiary. Wiara musi być poza tymi granicami i stać się niezniszczalny.

forma idealizmu Kanta

Aby przesłać rozwiązanie konfliktów i sprzeczności – społeczno-historyczne i etyczne – w zrozumiałej świata, konieczne było zastosowanie interpretacji idealistycznej podstawowych pojęć filozofii teoretycznej. Kant był idealistą w filozofii i etyki, ale nie ze względu na jego teoria wiedzy była idealistyczne. Lecz, przeciwnie, była idealistyczna teoria, ponieważ filozofia historii i etyki były idealistyczne. Niemieckie rzeczywistość Kant czasy całkowicie pozbawiona możliwości rozwiązywania rzeczywistych sprzeczności życia społecznego w praktyce i prawdopodobieństwa ich odpowiednie odbicie w myśli teoretycznej.

Z tego powodu, filozoficzne perspektywy Kanta opracowany w tradycyjnym duchu idealizmu pod wpływem, z jednej strony, Hume, a innym – Leibniza, Wolffa. Sprzeczność z tych tradycji i starają się analizować ich interakcji wyświetlany w doktrynie Kanta na granicach i formach ważnej wiedzy.