Rodzaje edukacji rodzinnej i praktyk wychowawczych. wychowanie w rodzinie i pedagogika rodziny

Wychowawczego – nie jest łatwym zadaniem, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Istnieją różne rodzaje i style wychowania rodzinnego. Jak je zrozumieć? Jakie metody edukacji rodzinnej wybrać? Spójrzmy na odpowiedzi razem.

wychowanie w rodzinie i pedagogika rodziny, w zależności od tego, jak rodzice postrzegają poziom emocjonalny dziecka i monitorować jego ekspozycję wyróżnić następujące style:

• autorytatywny,
• autorytarne,
• liberalny,
• obojętny.

style autorytatywne i autorytarne

Gdy autorytatywny wykształcenie matki i ojca emocjonalnego ciepła są dzieci, ale ich monitoring jest dość wysoki. Rodzice rozpoznają i zachęcamy niezależność dziecka. Ten styl charakteryzuje się gotowością do starzejemy malucha do przeglądu wymagań i zasad nim.

Autorytarny styl jest wyrażona w niskich poziomach percepcji emocjonalnej dzieci i wysokiego poziomu kontroli. Komunikacja z rodziców z dzieckiem wygląda bardziej jak dyktatura, gdy wszystkie wnioski są wymawiane w formie nakazów i wymagań, zakazów i przepisów pod żadnym pretekstem nie zmieni.

style liberalne i obojętne

W rodzinie, w której dzieci otrzymują emocjonalnego ciepła i kontrolę nad nimi jest niskie (do przebaczenia i przyzwolenie), jest w liberalnym stylu wychowania. Wymagania i przepisy, praktycznie bez zarządzania i poziom pozostawia wiele do życzenia.

Gdy obojętny styl z rodziców są bardzo nieliczne uczestniczyć w wychowaniu dziecka postrzegają emocjonalnie zimne, potrzeb i interesów po prostu zignorować. Praktycznie nie ma kontroli ze strony ojca i matki.

Oczywiście, każda z opisanych efektów stylów znajduje odzwierciedlenie w dziecku pewną drogę. Ale dominującą rolę w kształtowaniu typów osobowości zaawansowania wychowania rodzinnego. Je i przyjrzeć się bliżej.

harmonijny typ

Rodzaje wychowania rodzinnego dziecka wpaść harmonijne i dysharmonijne. Pierwszy polega na:

• wzajemne wsparcie emocjonalne;
• zaspokojenie potrzeb wszystkich członków rodziny, zarówno dorosłych jak i dzieci;
• uznanie faktu, że dziecko – osobowości, a może wybrać własną ścieżkę rozwoju;
• promowanie niezależności dzieci.

Ponadto, w trudnych sytuacjach, szanować się nawzajem i są równe prawa rodziców i dziecka w procesie decyzyjnym. Wymagania systemowe dla oparów zawsze są uzasadnione jego wieku i osobowości. Kontrola rodzicielska jest systematyczny, stopniowo najmniejszy członek rodziny przyzwyczaja się do samokontroli. Nagrody i kary jest zawsze zasłużone i rozsądne. Rodzice tam konsystencję i jest konsekwentny w sprawach edukacji, ale każdy zachowuje prawo do własnej opinii na temat sytuacji. Matka lub ojciec mogą wprowadzać zmiany w systemie edukacji w zależności od wieku dzieci.

Dysharmonijne rodzaje edukacji rodzinnej

Są one bardzo zróżnicowane, ale istnieją wspólne cechy w różnym stopniu w zależności od każdej rodziny tej kategorii. Przede wszystkim nieharmonijnych typów szkół rodzina i relacje rodzinne charakteryzują się niskim poziomem akceptacji emocjonalnej dziecka, a nawet możliwością odrzucenia emocjonalnego. Oczywiście, zasada wzajemności w tym zakresie brakuje. Rodzice są praktycznie podzielona i nie ma konsensusu w sprawach edukacji. W relacji z dziećmi, często są niespójne i sprzeczne.

Dysharmonijne rodzaje wychowania rodzinnego, znamienne tym, że w różnych sferach życia rodzicom ograniczyć dzieciom, często niepotrzebnie. Jako część wymogów mogą istnieć dwie pozycje polarne: albo są one zbyt wysokie, lub praktycznie nieobecny. W tym ostatnim przypadku przeważa permisywności. Kontrola rodzicielska nie jest miejsce, gdzie chcesz, i to nie wystarcza. Niezasłużona kara i zbyt często lub, wręcz przeciwnie, są one brakuje.

Dysharmonijne rodzaje wychowania rodzinnego dziecka różnią się tym, że w zwykłej współżycia z córką lub synem, istnieje zwiększone konfliktu. Potrzeby dzieci są spełnione lub niedostatecznie lub nadmiernie. Najczęstsze typy to:

• gipoprotektsiya,
• giperprotektsiya,
• edukacja niespójne,
• edukacja przez rodzaj zwiększonej odpowiedzialności moralnej,
• gipersotsializiruyuschee edukacja,
• wykorzystywanie dzieci,
• kult choroby.

Rozważmy te rodzaje wychowania rodzinnego i relacji rodzic-dziecko.

Gipoprotektsiya i giperprotektsiya

Są dwie opcje polarne gdy opieka, uwaga, kontrola zainteresowanie dziecka i jego potrzeb lub przeciętny (gipoprotektsiya) lub zbyt dużo (giperprotektsiya).

kontrowersyjny typ

To sugeruje, że rodzice mają różne poglądy na temat edukacji, pochodzą one do życia. Wpływ na dziecko zmienia się okresowo w zależności od jego wieku, ale strategie edukacyjne wykluczają się wzajemnie i nie do pogodzenia.

Zwiększona odpowiedzialność moralna

Dla dzieci wysokie wymagania są często nieodpowiednie wiek i osobowość.

edukacja Gipersotsializiruyuschee

W takim przypadku należy najpierw przedstawić sukcesy, osiągnięcia dziecka, stosunek do zasady wzajemnej obowiązku, odpowiedzialności i obowiązku. Wszystko to odbywa się bez brania pod uwagę indywidualne cechy i dzieci.

okrutne traktowanie

W tego typu edukacji cięższe karanie wykroczeń i bez zachęty.

Kult choroby

Dziecko jest traktowane jako słaby, chory, bezradny, tworząc wyjątkową atmosferę wokół niego. Prowadzi to do rozwoju własnego interesu i poczucie jego wyjątkowości.

Oprócz modeli i typów, istnieją metody wychowania rodzinnego. Na nich zostaną omówione poniżej.

Metody wpływ na dzieci

Rodzaje kształcenia rodzinnego i stosunków rodzinnych zakłada istnienie następujących metod oddziaływania: miłości, zaufania, osobisty przykład, pokazujący, dyskusja, empatię, instrukcje, monitorowania, elewację osobowości, humoru, pochwały lub zachęty, kary, tradycji, współczucie.

Rodzice wychowują swoje dzieci nie tylko słowem i perswazją, ale przede wszystkim przez osobisty przykład. Dlatego ważne jest, aby zorganizować życie rodzinne, osobiste i społeczne zachowania matki i ojca. Mama i tata nie będzie miał pozytywny wpływ na dziecko, jeśli sami nie stają się lepsze. Metody edukacji rodzinnej działa tylko wtedy, gdy rodzice są zaangażowani i samokształcenie.

Wpływ na dzieci

edukacja rodzina dzieci w wieku przedszkolnym powinny być zorganizowane tak, że wymagania dla dziecka zostały uzgodnione między rodzicami. Pomoże to dzieciom zachowywać, nauczyć się zarządzać swoimi emocjami i działaniami. Musimy porozmawiać o wymaganiach dziecka w formie sugestii, wniosków lub opinii, ponieważ mandative ton spowoduje negatywną reakcję.

W żadnej tradycji zbiorowych są odbiciem charakteru komunikacji i poziom wykształcenia. To samo odnosi się do rodziny. Składane zwyczaje i tradycje mają korzystny wpływ na dzieci. Ponadto łączy rodziców i dziecka. W ramach przygotowań do święta dzieci są przymocowane do boku domowego życia. Przyczyniają się one do czyszczenia i dekoracji domu, wziąć udział w wytwarzaniu żywności i nakrycie stołu, przygotowują prezenty i kartki dla krewnych.

Głównymi składnikami rodziny

edukacja rodzina dzieci w wieku przedszkolnym nie różni się zbytnio od edukacji dzieci innych grup wiekowych. Rodzina, w której istnieje harmonia, jest ochrona, wsparcie dla dziecka, dzięki pewności siebie i poczucia przydatności w tym świecie, który tworzy spokój. Emocjonalny zgodność wszystkich państw członkowskich do ustanowienia odpowiedniego tonu w kontaktach, na przykład, wydaje się, gdy żart z matką lub ojcem jest w stanie zapobiec konfliktu zbliża, aby rozładować napięcie. Stąd pochodzi i rozwój dziecka poczucia humoru, co pozwoli mu być samokrytycyzmu, aby być w stanie śmiać się z siebie i swoje zachowanie, aby znaleźć opór w rzeczywistych sytuacjach życiowych, a nie być drażliwy i płaczliwy.

Najlepszy model stosunków

wychowanie w rodzinie i pedagogika rodziny na celu stworzenie warunków, w których dziecko stworzył model stosunków. Według niej, będzie budować całe swoje życie, będą tworzyć rodzinę, wychowywać dzieci i wnuki. Jaki powinien być model? wychowanie w rodzinie odbywa się w atmosferze życzliwości, ciepła, szczęścia i miłości, zwłaszcza dzieci w tym samym czasie, należy wziąć pod uwagę. Rodzice starają się rozwijać zdolności i najlepsze cechy dziecka, biorąc go za to, co to jest. Wymagania dla dzieci, opartych na wzajemnym szacunku. Edukacja opiera się na pozytywnych cech dziecka, a nie negatywne. W przeciwnym razie dziecko będzie kompleksy stos.

Konkludując

Tak więc, myśląc o poprawność edukację dziecka, najpierw spojrzeć na siebie. Po tym wszystkim, dzieci kopiować ich rodziców. Staramy się coraz lepiej, a dziecko też zacznie się zmieniać. Harmony do swojej rodziny!