150 Dywizja Piechoty i jego historia

Prawie każdy wie, że wynik walki z ZSRR i nazistowskich Niemiec rosła do kopuły Reichstagu transparent Victory. Nie każdy wie, że w tym wypadku z udziałem 150 Dywizję Piechoty. Jednak nawet teraz jest to w zwyczaju dyskutować.

początku drogi

Referencje zdecydowanie zaleca, aby nie mylić różne konwokacje tej formacji. Były trzy, a ich los opracowali inaczej.

Pierwszy podział powstał w wczesną jesienią 1939 roku, a na pierwszy niczego heroicznego nie było w jej czynów. Polityka – to jest bardzo brudny, więc w rzeczywistości, Churchill nie został powiadomiony, aby zagłębić się w tajniki jej „gotowania”. W przeszłości, niemal każdy kraj ma stronę, która może wcale nie być dumnym. Zawiera je, niestety, a historia 150 Dywizji Piechoty, są bezpośrednio zaangażowane w rozbiorze Polski w 1939 roku.

Dziś rozłożeniu bardzo wiele dyskusji na temat II wojny światowej i jej sprawców. Niektóre wydają się demonizować ZSRR, nazywając go wspólnika Hitlera. Ożywione debaty są wokół tak zwanych tajnych protokołów do „Pakt Ribbentrop-Mołotow”. Brutalna prawda jest taka, że historia nie wybacza stan tylko jeden – słabości.

Więcej szczęścia następnym razem

Polska została pokonana i podzielony, ZSRR i hitlerowskie Niemcy podpisały porozumienie „o przyjaźni i granicy państwa.” ZSRR dodany prawie 13 milionów nowych obywateli (nie wszystkie z nich, oczywiście, byli zachwyceni tym), a Dywizja Piechoty 150 był pierwszym zwołanie podbić nowe szczyty. Uczestniczył w językach fińskim i Besarabii w kampanii, a po rozpoczęciu drugiej wojny światowej weszła w walce z podstępnymi wczorajszych sojuszników.

Pierwsze lata Wielkiej Wojny Ojczyźnianej były bardzo trudne i niewesoły zrobił dla narodu radzieckiego. Armia Czerwona poniosła klęskę po klęsce, straty były ogromne, prowadzenie działań wojennych są często niekompetentni. Podczas kampanii obronnej, prawie dołączył do walki, poniósł ciężkie straty, a 150 Dywizja Piechoty – jego skład jest zmniejszony o prawie jedną trzecią mniej niż dwa miesiące. Pod koniec czerwca 1942 roku przestała istnieć (rozwiązany jako zmarły).

Późniejszy los

Miesiąc później zaczęły powstawać nowy skład 150. Dywizji. Jej los był bardziej udany: brała udział w udanych walk o miasto White, wydał Wielki Luke Loknya. W kwietniu 1943 roku została zreorganizowana w 22-tej Dywizji Strzelców Gwardii.

Wreszcie, w 43. września po raz trzeci reaktywowana 150 Dywizji Piechoty, walcząc sposób, który zakończył na dachu Reichstagu. Służył jako podstawa do stworzenia 151 Brygady Piechoty, uczestniczył w walkach II wojny światowej w 1942 roku, pod dowództwem ówczesnego majora Leonida Vasilyevich Jakowlew.

Podłącz to było całkiem blisko. Struktura składa się z czterech batalionów piechoty, artylerii i przeciwpancerne bataliony Bataliony zwiadowców zaprawy, inżynierowie bojowych sygnalizatorów. Brygada walczyła z powodzeniem, nie naprawdę: jeden z pułków lekarzy Ginzburg przypomnieć, że podczas szturmu strat Stara Russa były ogromne. Od 674 pułku, gdzie pełnił zaledwie 50-60 osób lewo. Niemcy były zakorzenione na wzgórzu, musieliśmy wyjść z bagnistych nizin, gdzie nawet technika może przyczynić się do żołnierzy radzieckich. Takie przykłady wybrano strategię w czasie II wojny światowej, niestety, dużo. Pieśń zwycięstwa, które były słowa, które możemy zapłacić cenę, Okudżawa napisał tylko w 1970 roku, ale wydaje się, że niektóre z dowódców bojowych wiedziała, że jej długo przed tym iz jakiegoś powodu, było postrzegane jako przewodnik do działania.

Droga do zwycięstwa

150 karabinu podczas tworzenia podziału, oprócz wspomnianego już 151. przyjęty w strukturze nawet 127-te i 144-szy pożarna. Opcje dzieje się pozycje, bez usuwania kompozycji do tyłu. Natychmiast po utworzeniu dołączył 79. karabin obudowa 22 Army 2-ta Bałtyckie przodu. Jakowlew objął dowództwo dywizji, w tym czasie, pułkowniku.

Od 1943 roku, przebieg wojny, jak mówią, złamał. Wartość bitwy pod Stalingradem i operacjach na Kursk, jak się wydaje, nie można przecenić. Czasami podział odbył się w dniu 40 km na wschód. Udał się gwałtowny atak na nazistów. Dla udanej kampanii o wyzwolenie miasta związek Idritsa uzyskuje prawo być nazywany „150 Idritsa Dywizja Piechoty”, ale za obraźliwe pobliżu jeziora Voshvanzee został odznaczony Orderem Kutuzowa II stopnia.

Podczas walki, najpierw należał do 2, a następnie pod koniec wojny – 1. Frontu Białoruskiego, pobyt wśród związków 3 Armia Uderzeniowa, zadanie bojowe było skierować zdobycie Berlina.

Oficjalna wersja wydarzeń

W dniu 16 kwietnia, 45. Sprawy polityczne 3. Armii zgromadzonych na spotkaniu, podczas którego (z błogosławieństwem kierownictwa), zdecydowano, że ostateczna klęska faszystowskiej Rzeszy by uchwycić Reichstag – symbol zjednoczonych Niemiec.

Nieco później, w dniu 19 tego samego miesiąca, wszystkie oddziały armii rozdano 9 banery szyte jak najszybciej od zwykłej perkalu przeznaczonego do podnoszenia dachu budynku.

Początkowo pod wpływem alkoholu przez zwycięstwo żołnierzy radzieckich zależało trochę o tym, kto dokładnie będzie zdobić kopułę niemieckiego parlamentu, ale później musiał myśleć o pytaniu.

Oficjalna wersja wydarzeń została przedstawiona na początku czerwca, przygotował swój dział polityczny 3. Armii. Zgodnie z nią, flaga 150 Assault Rifle Division została przeniesiona do półki 756 batalion pod dowództwem kapitana Neustroeva.

Próbuje dowiedzieć się prawdy

Żołnierze zmuszeni podział Szprewa i zdobył wielkie schody. Po tym sierżanta Kantariya, Czerwonego Jegorow i Bereście oficer polityczny poszedł na dach, nabijania swoją drogę walki, a podniesione powyżej czerwonej flagi szklaną kopułą. To zdarzyło się w dwie godziny i dwadzieścia pięć minut w godzinach popołudniowych, a już o trzeciej w budynku był świeżo zrobione dowódca – kapitan Neustroev.

Liczni badacze, dokumenty i wspomnienia raport, który oznaczony wersję wydarzeń nie miało nic wspólnego z rzeczywistością, a 150 Idritsa Dywizja Piechoty wprowadził publiczność w błąd, jednak jest mało prawdopodobne, złośliwie.

Istnieją różne opinie na temat kto pierwszy podniósł flagę nad Reichstagu (i to było dla flagi, zbyt). Istnieją dowody na to, według którego polecenie powłoki pospieszył poinformować, że symbol nazistowskich Niemczech z powodzeniem podjęte – stąd różne informacje o wystąpieniu czasu bandery.

Atak i obrona

Wersja wyhodował tak wiele, że znalezienie jedynym prawdziwym nie jest po prostu możliwe.

Jeśli będziemy trzymać się łańcuch zdarzeń, bitwa o Berlin rozpoczęła się w połowie kwietnia. Pod koniec miesiąca, wojska radzieckie dotarcie do głównej twierdzy Hitlera – Reichstagu. Znajduje się w zakresie obrony, był bardzo udany, ponieważ z trzech stron otoczony wodą – Szprewy, 25 m szerokości. Most po zamachach tylko jeden przeżył, rowy przeciwczołgowe i obszar zamienił się w ogromny dół. Berlin metro zostało zalane.

Z czwartej strony budynek bronił dobrze budowle fortyfikacyjne, w tym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, zamienił się w prawdziwą fortecę. Wszystkie podejścia do Reichstagu dobrej cyklu – to było przyczyną przedłużającej się burzy i ciężkich strat poniesionych przez Dywizji Piechoty na 150 i innych związków. Naziści walczył rozpaczliwie śmiertelnie rannego zwierzęcia, walcząc na każdym kroku, na podłodze.

Pierwsza flaga

Pierwsza próba ataku ugrzęznąć, postanowiono poczekać na ciemność – i nagle polecenie 150 Dywizji Piechoty w 25 minucie trzeciego 30 kwietnia Zostało przekazane, że Reichstag jest podjęta i wywieszono czerwoną flagę. W ZSRR panowała radość, ale to było zbyt wcześnie, aby cieszyć. Co było powodem raportu pospiesznym jest nieznany. Istnieje wersja, że oddzielenie mężczyzn jeszcze udało się przebić do budynku i umieścić kilka banerów na ścianach wciąż żołnierzy broniących twierdzy.

Dziś praktycznie każdy absolwent szkoły średniej (jeśli nauczył, oczywiście) wie, że po raz pierwszy pojawił się transparent nad Dywizji Piechoty Reichstag 150, który jest słynny bohaterów podciągnięta wyżej kopuły parlamentu niemieckiego. Tymczasem istnieją dowody na to, jak wspomniano żołnierzy wspiął się na dach, flaga już tam był, i podniósł go zupełnie różnych ludzi.

Liczne kandydatów do nagrody

W Reichstagu miał dwa fronton: z jednej Zastosowano rzeźba bogini zwycięstwa (skrzydlaty Nike). Nad drugim ozdobiony posągiem konia cesarza Wilhelma, doprowadza się do podniesionych znaków flag już wymienionych. Ale stało się późno w nocy, o godzinie trzeciej, kiedy budynek został wzięty, a czerwona flaga została powiewały nad Berlinem i był po przeciwnej stronie, w pobliżu pomnika Nike.

Oficjalne dokumenty mówią, 1 maja (po potwierdzeniu przez 2, 3 i 6) o udzielenie po ten wyczyn został prezentowanych kapitan Mac i jego grupa: bojowników Minina, bobry, a Zagitov Lisimenko.

Co było przyczyną niesprawiedliwości, nie jest jasne. Może to rzeczywiście było zupełnie niemożliwe przyznać raport stwierdzający, że pośpiesznie Dywizja Piechoty flag 150 od połowy trzeciego dnia latające nad stolicy pokonanego wroga.

Wielokrotnie znalazł bohatera, ale nie wszyscy

Radzieckie kierownictwo trwała rok się ukarać niewinnego i niezaangażowane nagrodę. Tylko 08 maj 1946 wydał dekret przyznający tytuł „Bohatera Związku Radzieckiego” dla tych, którzy podnieśli sztandar zwycięstwa nad niemieckiego parlamentu w Berlinie.

Oprócz wspomnianego już Neustroeva, Kantaria i Jegorow, wręczono nagrody Davidov i Samsonowa – dowódcy batalionu, który poparł atak skrzydłami. Kory brzozy, według niektórych historyków, lista została ustalona na randze marszałka Victory wykreślone (przyczyna – idiosynkrazji do oficera politycznego).

Jak prawdziwe jest to, opinia publiczna nigdy się nie dowie.

Kwestionując prawo mistrzostwo

Zacięte debaty są nadal. Według 2007 studium rosyjskiego Instytutu Historii Wojskowości, pierwszy podnieść czerwoną flagę na znak niemieckiej były Rakhimzhan Koshkarbaev i Gregory Bulatov, który również nie dostał zasłużone nagrody.

I wspomniał Piotr Zwyczajne Pyatnitskiy go z flagą w ręku biegł po schodach, ale po raz pierwszy ranny, a następnie zabity. Baner z rękami chwycił imiennik – mieszkaniec regionu Zaporoże Peter Shcherbina i zamocowany na kolumnie niemieckiego parlamentu. Wiele lat po wojnie, jego wnuki walczyli o pośmiertnego tytułu cesji dziadek „Bohatera Związku Radzieckiego.”

W zasadzie prawie nie ma sensu spierać się o to, kto był pierwszy – żołnierze 150 Dywizji Piechoty, czy przedstawiciele innych partii.

wygrał wszystko

Uczestnicy imprezy przypomnieć, że przed burzą prawie każdy starał się baner, flagę lub nawet flagę. W trakcie poszedł wszystko dopasować kolory: Zasłony, Pościel, kawałków tkaniny. Bezpośrednio po ataku, Reichstag został ozdobiony ponad pięćdziesięciu płyt kolor krwi, i ustalić, które z nich pochodziło przede wszystkim, że nie jest to możliwe.

Później, gdy Niemcy ostatecznie przesunięta do budynku parlamentu niemieckiego wpadł tłum chcąc napisać na ścianach rodzaju, że niektórzy „starsi wyrażanym bohater Leonid Bykow w słynnym filmie” Idź do walki „:” ruiny Reichstagu zadowolony ".

Wielu zostało sfotografowane na tle ozdobione flagami ścian i szczytów, a następnie zażądał nagrody. To wszystko. Dobrze, że czas już minął. Ktokolwiek podniósł Baner zwycięstwo nad kopułą Reichstagu, 150 Dywizji Piechoty Orderu Kutuzowa, z pewnością zasługuje na to jego nazwa została wpisana na symbol końca najbardziej krwawe i brutalne wojny w historii ludzkości.