Państwo Moskiewskie: powstanie kultury współczesnej

Państwo Moskwa lub Moskwa jest nazwą Rosji w okresie od początku panowania Jana III (1478) do przeniesienia stolicy państwa do Petersburga (1712). Czasami ten okres jest ograniczony do 1547 roku.

Tradycja nazwania Rosyjskiej pre-Petrine czasami królestwo Moskwy została przyjęta i poparta przez historyków XIX wieku, które opierały się na fakcie zmiany stolic. Naukowcy z okresu radzieckiego przyjął to imię.

Pod carskim Iwanem Groźnym pojęcie "państwa moskiewskiego" zostało wymienione w znaczeniu Księstwa Moskiewskiego jako części rosyjskiego królestwa.

Proces powstawania państwa rosyjskiego, oprócz księstwa moskiewskiego, obejmował także Republikę Nowogrodzką oraz Jarosławia, Trydentu, Rostowa i częściowo ryazańskie prynoboty i miasta Czernigow, Bryansk, Novgorod-Seversky, wpłynęły na rozwój cech kulturowych i utworzenie specjalnej "subkultury".

Po upadku kultury rosyjskiej Rusi w Moskwie zaczął się rozwijać na bardzo szczególnej drodze. Droga do chrześcijańskich krajów zachodnich nie została zaakceptowana. Powstawanie cech kulturowych wynikało głównie z czynników geograficznych i politycznych. Państwo rosyjskie nie połączyło ani zachodnich, ani wschodnich kierunków rozwoju historycznego. Ale pochłonęło wiele cech jednej i drugiej kultury. Ponadto rozwój państwa był pod wpływem tradycji pogańskich i prawosławnych.

Królestwo Moskiewskie miało silny wpływ na Złotą Hordę. Z jednej strony jarzmo mongolsko-mongolskiego znacząco spowalniało rozwój kulturalny ziem rosyjskich, gdy miasta uległy zniszczeniu, wiele rzemiosła i kultury rolnej straciły. Kraj został wyrzucony z powrotem w czasie. Z drugiej strony sprzeczne relacje z Hordą doprowadziły państwo do zupełnie nowej drogi rozwoju.

Tak więc system społeczno-polityczny w piętnastowiecznym królestwie moskiewskim odbijał się na silnym wpływie wschodnim. Ujawniło się to w despotyzmie systemu zarządzania i stylu życia w ogóle.

Wiele aspektów światopoglądu, charakterystycznych dla średniowiecznej Rosji, powstało pod wpływem Wschodu. Ponadto, wraz z upadkiem Konstantynopola, Rosja zaczyna urzeczywistniać się jako jedyny obrońca ortodoksji i dalej oddziela kraje zachodnie w sensie kulturowym.

W wyniku oddziaływania wszystkich tych czynników państwo moskiewskie w XVI wieku odznaczało się następującymi cechami kultury i tożsamości narodowej.

Duchowość charakterystyczna dla Wschodu łączyła się z pragnieniem wolności, która jest specyficzna ludziom Zachodu.

W tym samym czasie słabo wyrażała się osobista świadomość, kolektywizm dominował. Ortodoksja pozostała czynnikiem decydującym o utworzeniu światopoglądu. Takie cechy, jak ofiara, bezinteresowność, akceptacja przeznaczenia nabrały wielkiej wartości.

W systemie wartości osoby tamtych czasów jeden z centralnych miejsc zajmował państwo i interesy państwa. Pojęcie ojczyzny było zawsze bardzo ważne dla Rosjan.

Z punktu widzenia rozwoju kultury XVII w. Jest punktem zwrotnym. Zmienia się system wartości i światopoglądu. Cykliczne postrzeganie czasu zostaje zastąpione takimi pojęciami jak przeszłość, teraźniejszość i przyszłość.

Państwo moskiewskie w XVI i XVII w. Stało się utworzeniem narodowego charakteru jako stabilnego połączenia cech charakterystycznych dla narodu. To w XVII wieku takie połączenie stało się zauważalne, a przedstawiciele innych kultur zaczęli ją opisywać.

Również w okresie królestwa moskiewskiego istnieje proces opuszczania sztuki ze względu na wpływ kanonów kościelnych. W XVI wieku powstały wielkie kroniki, aw folklorze ustnym powieści historyczne zastępowały historyczne epiki.

W XVII w. Zaczęły pojawiać się pierwsze oznaki współczesnej kultury.

Można powiedzieć, że w okresie od XIV do XVII w królestwie moskiewskim miało miejsce powstawanie wielkich rosyjskich etnów i jego głównych cech. Okres ten jest również charakterystyczny dla samostanowienia Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. Zmiany te pozostawiły ślad w dalszym rozwoju Rosji.