Hokej na żywo Boris Mikhailov: biografia (foto)

Boris Mikhailov to nazwa znana nie tylko fanom hokeja czasów radzieckich. W latach siedemdziesiątych był znany jako jeden z najlepszych graczy w pierwszej trójce hokeja w Europie i ZSRR. Ten człowiek jest dziś legendą, ponieważ aktywnie i z powodzeniem angażuje się w coaching.

Narodziny i rodzina przyszłej legendy

Boris Mikhailov – hokejowy piłkarz, którego biografia rozpoczęła się w Moskwie, urodził się w 1944 roku. 6 października oczekiwany długoletni syn pojawił się w rodzinie Maria Łukaniewna Malkova i Piotrze Timofejewicz Mikhailow.

Rodzice przyszłego hokeja były zupełnie zwykłymi ludźmi. Mój ojciec pracował jako hydraulik, a moja matka pracowała w znanej fabryce tytoniu "Java". Boris Mikhailov jest hokeistą, którego rodzina miała wiele dzieci. Po urodzeniu urodziło się jeszcze kilka nowych dzieci.

Bracia słynnego hokeja

Alexander, urodzony w 1948 roku, w przyszłości stał się mistrzem chłodzenia. W 1950 roku urodził się brat Anatolij, który spędził całe życie jako kierowca taksówki. Niestety, młodsi bracia Boris nie żyją. Starszy brat Wiktor Pietrowicz zmarł. Spośród 4 dzieci, tylko Boris był entuzjastycznie nastawiony do sportu, który następnie przyniósł całą swoją chwałę u swojej rodziny.

Dzieciństwo i młodość Boris Pietrowicz

W wywiadzie Borys Mikhailow mówi, że jego ojciec, Piotr Tymofejewicz, pochodził z Petersburga. W pewnym momencie służył w Budyonny, w wydziale inteligencji konnej. Po powrocie do Moskwy ojciec pracował jako mechanik. Niestety, życie tego człowieka nie trwało długo. Zmarł w 1954 roku, kiedy jego syn Boris miał 10 lat.

Pełne poparcie rodziny i wychowanie czterech synów zajęło moja matka, Maria Łukanowina. Należy również zauważyć, że kobieta zmuszona była wychowywać własną rodzinę w bardzo trudnych latach powojennych. Ona nie została w 1984 roku, kiedy jeden z jej synów, Boris, został uznanym graczem hokejowym znanym całej Związkowi Radzieckiemu.

Debiut w grze na lodzie

Podobnie jak każdy nastolatek w czasach sowieckich, przyszły słynny piłkarz i napastnik kochali hokej z dzieciństwa. Mikhailov Boris po raz pierwszy spróbował zagrać w tę grę na swoim podwórku z sąsiadami.

Potem został dopuszczony do jednego z hokejowych sekcji stadionu regionalnego, zwanego "Rezerwami Pracy". Kiedy Boris Mikhailov osiągnął wiek 18 lat, wyjechał do Saratowa, gdzie grał przez prawie trzy lata w drużynie Avangard. Ten zespół był jednym z najsłabszych w klasie "A". Ale ponieważ Mikhailow wyróżniał się przeciwko przeciętnym graczom, z woli tej sprawy zauważył Anatolij Kostryukow, szef Moskiewskiej "Lokomotywy" w owym czasie.

"Lokomotywa" w tych latach była jednym z najsilniejszych klubów hokejowych Unii. Dwa lata Mikhailow grał w tym klubie, po czym został wcielony do wojska, a tam Boris dostał się do legendarnego klubu sportowego.

Wzrost kariery i uznanie

Mikhailow miał 23 lata, kiedy oficjalnie został graczem CSKA. Biorąc pod uwagę, że inni piłkarze przyszli do klubu w starszym wieku i mieli więcej doświadczenia, Boris Mikhailov, hokejowy piłkarz o wysokości 176 cm, z początku nie wyglądał na bardzo imponującego w stosunku do ich tła. Ale z biegiem czasu, nieodłączny dla niego, pewny atak taktyki, a także specyficzny styl uderzeń, które przyspieszają przyspieszenia, nie pozostawia wątpliwości, że hokeja na lodzie jest prawdziwym hokeistą.

Boris Mikhailow został uznany za jednego z najbardziej odważnych piłkarzy hokejowych, który nie boi się surowych rywali i zignorował obrażenia i ból. Miał szczęście ze swoimi kolegami z drużyny. Mikhailow grał z takimi gwiazdami, jak Petrov i Kharlamov. Później ten trojczyk będzie nazwany najlepszym wyjściem z czasów radzieckich.

Nagrody, regale i osiągnięcia wielkiego hokeja

Boris Mikhailov – hokejowy piłkarz, którego liczba w meczu w ramach reprezentacji narodowej ZSRR wyniosła 13, a jego kariera rozgrywała się w mistrzostwach kraju 572 meczów. W tych grach udało mu się wyrzucić 428 goli. W sowieckim hokeja nikt nie zdołał zwiększyć tej figury. Ta osoba dość zasłużona stała się właścicielem licznych zwycięstw i tytułów, wśród których:

• Honorowy MS (tytuł zdobył w 1969 po zwycięstwie drużyny na Mistrzostwach Świata).
• 11-czasowy mistrz ZSRR.
• 8-krotny mistrz świata.
• Champion Olimpiady, który odbył się w 1972 w Sapporo iw 1976 roku w Innsbrucku.
• Najlepszy wynik mistrzostw świata, który odbył się w 1973 i 1979 roku.
• Najlepszy napastnik podczas Pucharu Świata w 1974 roku.
• Drugi laureat nagrody w igrzyskach olimpijskich w Lake Placid, który odbył się w 1980 roku.

Za swój talent, pracowitość i liczne zwycięstwa Michaiłow otrzymał wiele nagród honorowych państwowych:

• Medal "Za Dobrobyt Pracy" (1969);
• Order Odznaka Honorowego (1972);
• Zakon "Czerwonego Pracy" (1975);
• Order Lenina (1978);
• "Za usługi dla Ojczyzny" IV stopnia (2004).

Coaching

Po otrzymaniu srebrnego medalu na Igrzyskach Olimpijskich w 1980 roku Boris Mikhailov, którego zdjęcie jest zaprezentowany w tym artykule, postanowił zakończyć karierę jako gracz. Ale mając duże doświadczenie, wiedzę i miłość do hokeju, udało mu się uświadomić sobie w coachingu.

W różnych momentach kierował SKA w Petersburgu. W latach 1998-2001 był głównym trenerem CSKA Boris Pietrowicz . Dwa lata, począwszy od 2007 roku, zajmował stanowisko trenera Metallurga w Nowokuźniecku.

Należy zauważyć, że pod jego kierownictwem znalazł się w 1993 r. Rosyjski zespół udało się wygrać Puchar Świata i po raz pierwszy zdobył złote medale. W 2002 roku pod jego kierownictwem zespół zdobył tytuł wicemistrza planety.

W swoich wywiadach Boris Pietrowicz mówi nam, że nawet dzisiaj często jest skłonny do pracy jako trener. Ale on odmawia ze względu na wiek i dlatego, że jego umiłowana i oddana żona jest przeciwko takim propozycjom. Ona chce, żeby jej mąż pozostawał w domu trochę.

Żona i dzieci Mikhailova

Z żoną, Tatyana Jegorovna, legendarny gracz hokeja żył prawie 50 lat. Spotkali się po raz pierwszy jako dzieci, w obozie pionierów. Tatyana wtedy miała zaledwie 12 lat, a Boris trochę więcej. Była pierwszą, która zaprosiła faceta do białego tańca, a potem nie spotkali się od kilku lat. Borys Mikhailow mówi, że gdy, 4 lata później, przez przypadek Tatyana znów się spotkała, zdałem sobie sprawę, że to nie jest przypadek. Postanowił poślubić tę dziewczynę.

Tatiana Egorovna kształciła się jako pielęgniarka, a po ślubie urodziła żonę dwóch synów: Yegora i Andrieja. Ponieważ mąż był zawsze w drodze iw obozie szkoleniowym, matka była w pełni zaangażowana w wychowanie dzieci. To naturalne, że domy legendarnego ojca były postrzegane bardzo rzadko. W oparciu o zmieniające się okoliczności Tatyana doprowadziła również całą gospodarkę.

Po dojrzewaniu dzieci przez długi czas małżonek hokeja mieszkał w rodzinnej daczy pod Moskwą, w wiosce Povarovo. Jeśli chodzi o synów, wydaje się, że geny ustalone przez ojca wykazały się. Oboje, dorastając, przywiązali także swoje przeznaczenie hokejem.

Pierwszy syn, Andrei, urodził się w 1967 roku, a drugi, Egor, w 1978 roku. Początkowo starszy dostał się do łyżwiarstwa figurowego, a młodszy pływał. Ale ci faceci podjęli niezależną decyzję o kontynuowaniu drogi ojca. Andrei przez chwilę grał na lodzie, ale potem zdał sobie sprawę, że nie stał się legendarnym napastnikiem i odniósł dość udanej kariery coachingowej, objąwszy stanowisko trenera CSKA-2. W tym samym czasie, jako piłkarz w młodości CSKA Moskwa, otrzymał tytuł mistrza ZSRR.

Młody syn Yegora również osiągnął pewne sukcesy w hokeju. Raz grał dla CSKA, Metallurg, SKA i Dynamo. Egor wziął udział w "Meczu Wszystkich Gwiazd" i wygrał zasłużone zwycięstwo w Pucharze Europy.

Nawyki i charakter legendy hokejowej

Pomimo popularnej miłości i uznania, wszyscy krewni mówią, że Borys Mikhailow pozostał skromnym człowiekiem. Uniwersalne rozpoznawanie wciąż go utrudnia, a czasami czuje się nieswojo. Jego żona Tatiana mówi, że jej mąż nie lubi chodzić na rynki straszliwie, gdzie zwykli ludzie wciąż go rozpoznają i starają się dać żywą legendę jakiś prezent.

Przez cały wolny czas Borys Pietrowicz daje teraz swoim synom i wnukom, starając się przy pierwszej okazji odwiedzić ich. Jednym z młodszych wnuków kontynuowano tradycję rodzinną, aw wieku 7 lat z radością i zainteresowaniem zaczęli uprawiać hokej.

W wolnym czasie Mikhailow prowadzi samochód. Udało mu się kupić "Nissan-Patron" i przejażdżki z przyjemnością na tej maszynie. Tatyana Jegorovna dumnie trzyma wszystkie nagrody męża, z których część została przekazana przez rodzinę do muzeum chwały CSKA. Również para ma nadzieję, że z czasem kolekcja zostanie uzupełniona nagrodami ich synów.

Mikhailow śledzi wszystkie nowiny w świecie hokeja. Próbuje nie przegapić ważnej gry. Ponadto, jeśli się okazuje, stara się być osobiście obecny na wszystkich grach CSKA. Ta osoba w świecie hokeju cieszy się niezaprzeczalnym autorytetem, a w licznych wywiadach proszony jest o komentowanie wyników gier.

W swojej daczy w Povarovo, jego żona Tatyana z przyjemnością uprawia wiele kwiatów, a nawet udało się zbudować tam niesamowity szklarnia. Ona, podobnie jak wiele lat temu, robi wszystko, aby wygoda i komfort jej legendarnej i wciąż kochanej żony.