Kategorie dialektyki w filoosofii

W dialektyce szeregu ustaw, które określają i uzupełniają swoje podstawowe prawa. Są one wyrażone w kategoriach. Przepisy prawne i kategorie dialektyki istnieć w systemie filozoficznym, gdzie jest określona przez jego treści. Najważniejsze, podstawowe i zasadnicze pojęcia w danej dyscypliny naukowej zwanej kategorii. Priorytetem odkrycia dialektycznych przepisów i tworzenia kategorii przez niemieckiego filozofa Hegla.

Takie kategorie dialektyki jako „istotę zjawiska” odzwierciedla ogólny kształt otaczającego świata przedmiotowego i badań z udziałem ludzi. PODSUMOWANIE – jest wewnętrzny (ukryte) zawartości obiektu, który jest wyrażany w jedności wszystkich różnych form i sprzecznych istnienia i zjawiska – znajduje się na zewnątrz (wyraźne) tworzy jego wykrycie istnienia (ekspresji) przedmiotu. Kategorie „istota i zjawisko” w ludzkim myśleniu oznaczała przejścia od istniejącej różnorodności form podlegających jego wnętrza.

„Forma i treść” – kategoria dialektyki których zawartość jest ustalana przez strony w całości i reprezentuje jedność właściwości obiektu, jego wewnętrzne procesy, relacje elementów i postaci – jest to sposób istnienia i przejawu zawartości.

„Konieczność i przypadek” – kolejna para dialektycznych kategorii, określając charakter rozumienia zjawiska uzależnienia, wyrażając różne rodzaje obligacji, stopień określenia zjawiska. Losowość – odbicie, w przeważającej części, zewnętrzne, bez znaczenia, poszczególne przejawy rzeczywistości, i charakteryzuje się potrzebą regularne połączenie wewnętrzne, stabilnych, wielokrotnych połączeń i relacji z rzeczywistością.

„Przyczyna i skutek” – dialektyka kategorii, które odzwierciedlają powszechną formę zjawisk komunikacji i interakcji. Powód – zjawisko, które określa determinuje powoduje kolejne zjawisko, które nazywa się dochodzenie. Dochodzenie, które powinny powodować zależy od pewnych warunków. Jednym z powodów, dla różnych warunkach mogą powodować różne konsekwencje. Różnica między przyczyną i warunkiem jest względne. Każdy stan w niektórych aspektach może być przyczyną i powodem w pewnym zakresie może być warunkiem. Przyczyna i skutek są dialektyczna jedność: te same powody tych samych warunkach spowodować tego samego dochodzenia.

„Możliwość i rzeczywistość” – kolejne dwie kategorie dialektyki, które odzwierciedlają stan rozwoju jakiegokolwiek przedmiotu lub zjawiska w społeczeństwie, przyrody i człowieka. Mówiąc o możliwości jako dialektycznego kategorii, należy pamiętać, że jest to istniejący trend ewolucji zjawiska lub obiektu, który może powstać w oparciu o wzorzec temat ewolucji i określa go. W ramach tej samej rzeczywistości zrozumieć obiektywnie istniejącej jedności naturalnej ewolucji współzależność zjawisk lub obiektów.

Poniższy dialektyczne kategorie, które uważamy – „jeden szczególny i uniwersalne” Pod jedności mamy na myśli konkretne, ograniczone w czasie i przestrzeni ciała, rzeczy lub pewnego systemu jakości rzeczy. Pod specjalnym – kategoria dialektycznego, która wyraża prawdziwą przedmiot lub zjawisko w korelacji z jego przeciwległym punkcie – indywidualnego i uniwersalnego. Specjalna, zwykle traktowane jako coś, co pośredniczy relacji między jednostką i uniwersalne. W kategorii uniwersalne rozumiemy odbicie obiektywnej jedności różnorodnych zjawisk przyrody i społeczeństwa ludzkiego umysłu.

Tak więc w tym artykule omówiono podstawowe kategorie dialektyki.