Jak zakaźna mononukleoza występuje u dzieci?

Zakaźna mononukleoza u dzieci jest dość rzadkim zjawiskiem, zwłaszcza u małych dzieci. Najczęstsze są dzieci w wieku dojrzewania, ponieważ w tym czasie ciało zaczyna rosnąć i rozwijać hormony. Choroba ma kilka nazw: dusznicę monocytową, chorobę Filatowa-Pfeiffera lub mononukleozę zakaźną. Objawy manifestują się rozwojem dławicy piersiowej, pojawieniem się specyficznych plamek na błonie śluzowej jamy ustnej i zapaleniu węzłów chłonnych.

Etiologia mononukleozy i patogeneza choroby

Przyczyną i przyczyną choroby jest wirus Epsteina-Barra, który odnosi się do wirusów opryszczki. Wirus mnoży się w komórkach krwi – limfocyty, powodując ich zmianę wraz z tworzeniem mononuklearnych. Wirus jest przenoszony od chorej osoby, która może niekoniecznie mieć żywą klinikę. Bardzo często jego nosiciel ma ukrytą, wymazaną formę choroby. Wirus może utrzymywać się w organizmie przez kilka miesięcy. Nie obserwuje się wyraźnego uzależnienia od pory roku, a choroba występuje z tą samą częstotliwością w dowolnym momencie.

Wirus wkracza do ciała, gdy jest wdychany powietrzem, kontakt z nosicielem. Zakaźna mononukleoza u niemowląt jest bardzo rzadka, ponieważ są przenoszone przez matkę na odporność. Osoby dorosłe również bardzo często w wieku dojrzałym rozwijają odporność na tę chorobę. We krwi wykrywane są przeciwciała przeciwko wirusowi.

Jak manifestuje się zakaźna mononukleaza, diagnoza choroby

Choroba ma okres inkubacji od tygodnia do miesiąca. W tej sytuacji choroba może stać się nośnikiem. Zakaźna mononukleoza u dzieci i dorosłych zaczyna się od ogólnego złego samopoczucia, bólu mięśni i stawów oraz wzrostu temperatury. Objawy kliniczne są bardzo podobne do zwykłych leków ARVI, a często diagnoza jest wydana przez lekarzy. Po przebiegu procesu zapalnego w nosogardzieli gardła. Na badaniu błona śluzowa jamy nosowej jest obrzęk, hipereza. Tynki są powiększane, czasami tworzą białawą blaszkę. Dziecko skarży się na pocenie się, chrypkę głosu i ból podczas przełykania. Zapalenie błony śluzowej związany jest z odłączalną śluzowatością, często osadza się nos, skutki upojenia wzrastają. Zaangażowanie tkanki limfatycznej prowadzi do wzrostu śledziony śledzion i wątroby oraz regionalnych węzłów chłonnych w szyi.

Krew reaguje również na działanie wirusa i zmienia jego obraz. Liczba leukocytów wzrasta, eozynofile i limfocyty przekraczają ich normę. We krwi istnieją specyficzne komórki mononukleozyjne – mononuklearne. Są to olbrzymie zmienione limfocyty z dużym jądrem i cytoplazmą. Być może jest to główne kryterium diagnozy. Szczegółowy obraz choroby trwa kilka tygodni (około miesiąca), a wyniki badania powracają do normy w ciągu kilku miesięcy. Wirus utrzymujący się w organizmie, osłabiając układ odpornościowy, może wywołać nowe ognisko choroby, więc mówią o swoim falującym przebiegu. Powtarzania się z reguły nie rozwijają się, czasem w bardzo rzadkich przypadkach, może wystąpić pęknięcie śledziony lub pojawienie się zapalenia wątroby.

Rozpoznanie choroby w początkowym stadium jest trudne, ponieważ objawy choroby są podobne do innych chorób wirusowych i układu oddechowego układu oddechowego. W przypadku powiększonych węzłów chłonnych, śledziony, zapalenia migdałków i mononuklearii diagnoza jest łatwa do ustalenia.

Leczenie choroby

Zazwyczaj hospitalizacja nie jest konieczna, zakaźna mononukleoza u dzieci jest leczona w domu. Nie podano specjalnej terapii przeciwwirusowej. Jeśli dziecko wzmaga gorączkę, podaj leki przeciwgorączkowe. Aby zapobiec powikłaniom, należy używać leków przeciwhistaminowych.