Komentarz czytelnika: "1984" (George Orwell). Podsumowanie, działka, znaczenie

2 wersje ekranu, publikacje w 60 językach świata, ósmy na liście najlepszych dwustu książek w wersji Air Force – wszystko to jest książka "1984". George Orwell jest autorem najlepszej powieści anty utopia, zajmującej miejsce honoru wśród klasycznych "my" Zamyatin i "451 stopni Fahrenheita" Bradbury'ego.

Trochę o historii książki

Urodzony w Indiach, były kolonialny sługa George Orwell przeniósł się do Europy, aby zostać pisarzem. Jego twórczość stała się widoczna po publikacji prowokującej książki "Animal Farm" (lub "Animal Farm"). Opisując nierówność kastową ludności, walcząc o wolność myśli i potępiając wszelkie zniewolenia wolności wspólnego człowieka, pisarz rozszerza temat w powieści "1984". Książka ujawnia pragnienie autora, aby pokazać, jaki jest reżim totalitarny, jak niszczy to dla osoby i całego systemu.

Oczywiście takie postępowe podejście raczej nie będzie odwołać się do przedstawicieli rządu rządzącego autorytarnym rządem. "Stocznia" w Związku Radzieckim została nazwana "nędzną" parodią społecznego stylu życia, a sam Orwell stał się przeciwnikiem komunizmu i socjalizmu.

Negacja wszelkiego rodzaju zniewolenia człowieka – fizyczne i moralne, potępienie potępienia i naruszenie prawa człowieka do swobodnego wyrażania się – wszystko jako podstawa otrzymała książkę "1984". George Orwell zakończył pracę nad powieścią w 1948 roku, a w 1949 roku został już opublikowany.

Burzliwa reakcja na publikację pracy nie trwała długo. Wśród aprobatujących wykrzykników, początek kręcenia filmu, tłumaczenia książki na inne języki, także zarzut plagiatu!

Faktem jest, że powieść "1984" George Orwell opublikowała po wydaniu dzieła Jewgienij Zamyatin "My", który opiera się na podobnym pojęciu totalitarnego systemu społeczeństwa i nacisku politycznego na życie osobiste człowieka. Zarzut plagiatu został zniesiony po tym, jak naukowcy mogli wyjaśnić, że Orwell przeczytał "my" po narodzinach własnej idei stworzenia anty utopii.

Takie procesy, gdy różni autorzy zobowiązują się do podobnych praktycznych koncepcji praktycznie w tym samym czasie, są logicznie powiązani z globalnymi zmianami politycznymi i społecznymi w życiu społeczeństwa. Dowodem na to są historyczne procesy w Europie na początku XX wieku, powstanie nowego państwa Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.

Wiersze fabuły powieści

W powieści "1984" możemy warunkowo zidentyfikować dwie główne sfery, w których rozwija się historia – społeczno-polityczna i moralnie-psychologiczna. Te dwa kierunki są tak splecione, że nie da się sobie wyobrazić, bez drugiego. Opis sytuacji polityki zagranicznej ukazuje pryzmat doświadczeń i myśli głównego bohatera. Relacje międzyludzkie są również przejawem struktury społecznej państwa, którą George Orwell opisuje w 1984 roku. Analiza pracy jest niemożliwa bez obu kierunków.

Działania opisane w książce mają miejsce w Oceanii, supermocarstwie, która powstała w wyniku podziału świata na trzy główne części po III wojnie światowej. Oceania uosabia unię amerykańskich stanów, Afryki i Australii, kierując się centrum – Wielkiej Brytanii. Pozostałe dwie części świata nazywają się Eurazją (Związek Radziecki, reszta Europy, Turcja) i Ostasia (obecne kraje Azji).

W każdym z tych państw istnieje wyraźny hierarchiczny system władzy, a zatem podział kulturalny społeczeństwa. Górą rządu w Oceanii jest partia wewnętrzna. Nazywa się także Wielkim Bratem, który niestrudzenie "patrzy na ciebie". Mówiąc prosto, całe życie społeczeństwa jest pod całkowitą kontrolą reguł partii w imię "wspólnego dobra". Starszy brat kontroluje wszystko – pracę, osobiste życie osoby, a także jego myśli, uczucia i emocje. Ten, kto staje się "przestępcami przestępczymi" (którzy nie myślą w sposób, w jaki partia "zezwala"), stoi w obliczu poważnej kary …

Nawiasem mówiąc, miłość i poczucie miłości do bliskich są takie same jak myśl o przestępstwie. Każdy, kto jest fanem tematów miłosnych w literaturze, znajdzie dla siebie kolejną historię. Linia relacji głównego bohatera z ukochaną. Oczywiście, oryginał. Miłość pod bezlitosnym, wzrokiem Wielkiego Brata …

Przestępczość, policja myśli i ekran telewizyjny

W "1984" autor Orwell George pokazuje, ile ideologii przenika życie osobiste osoby. Kontrola nad wszystkimi sferami odbywa się nie tylko w miejscu pracy, w jadalni, w sklepie lub na ulicy. Zegarki na imprezę oraz przy stole w kręgu krewnych, w dzień iw nocy.

Odbywa się to za pomocą tak zwanego telekranu – urządzenia podobnego do telewizora umieszczonego na ulicach iw domach członków partii. Jego celem jest podwójne. Po pierwsze, przez całą dobę, aby przekazać fałszywe wiadomości o zwycięstwach Oceania w wojnie, o tym, jak lepiej stało się żyć w państwie, aby gloryfikować partię. A po drugie, by być aparatem do śledzenia osobistego życia osoby. Telewizor można wyłączyć tylko przez pół godziny dziennie, ale to nie gwarantuje, że nie będzie nadal monitorował wszystkich działań obywateli.

Kontrola zgodności z "normami" życia w społeczeństwie została przeprowadzona przez policję myśli. W razie nieposłuszeństwa była zobowiązana do natychmiastowego złapania umysłu przestępcy i zrobienia wszystkiego, co mogło sprawić, że osoba zrozumie ich złość. Dla pełniejszego zrozumienia: nawet wyraz osoby, która jest nie do przyjęcia dla starszego brata, jest rodzajem myśli, przestępczości, przestępczości.

Doublethink, Newspeak i Ministerstwo

"Wojna jest światem", "czarna jest biała", "ignorancja to potęga". Nie, nie jest to lista antonimów. Są to hasła obecne w Oceanii, które ukazują całą istotę ideologii rządzącej. "Doublethink" – to jest nazwa tego zjawiska.

Jego istota leży w przekonaniu, że jedno i to samo można opisać w odmiennych warunkach. Te cechy mogą istnieć równocześnie. W Oceanie jest nawet taki termin jak "biały-czarny".

Przykładem podwójnego myślenia może być stan wojny, w którym mieszka państwo. Pomimo faktu, że są operacje wojskowe, państwo kraju może nadal nazwać pokojem. Przecież rozwój społeczeństwa nie stoi jeszcze w czasie wojny.

W związku z tą ideologią nazwy ministerstw, w których wydają się nie tak absurdalne członkowie partii zewnętrznej (pośredniego związku w hierarchii społeczeństwa Oceania). Tak więc Ministerstwo Prawdy zajęło się rozpowszechnianiem informacji (kopiowanie starych i upiększających), Ministerstwo Obfitości – z problemami gospodarczymi (na przykład dostawą produktów, które zawsze były niedostateczne), Ministerstwo Miłości (jedyny budynek bez okien, w którym najwyraźniej , Tortury) – ochrona porządku, Ministerstwo Edukacji – rekreacja i rozrywka oraz Ministerstwo Pokoju – oczywiście kwestie wojny.

Wśród populacji użyto skróconych nazw tych ministerstw. Na przykład Ministerstwo Praw Człowieka było częściej mianowane Ministerstwem Sprawiedliwości. I wszystko dlatego, że w Oceanie pojawił się nowy język – newspeak, co oznaczało wykluczenie wszystkich sprzecznych słów partii i maksymalne zmniejszenie kombinacji wyrazów. Uważano, że wszystko, co nie ma własnego terminu, wcale nie istnieje. Na przykład nie ma słowa "rewolucja" – nie ma odpowiednich procesów.

Streszczenie powieści

Działania odbywają się w stolicy Wielkiej Brytanii – Londynie i jej otoczeniu, jak pisze George Orwell w "1984". Krótka treść powieści powinna rozpocząć się od wprowadzenia do głównego bohatera.

Od samego początku czytania staje się jasne, że główny bohater – Smith Winston – pracuje w już znanym Ministerstwie Prawdy właśnie przez tych, którzy "edytowali" wiadomości. Całe życie bohatera zostaje zredukowane do odwiedzenia miejsca pracy, lunchu w stołówce ministerialnej i powrotu do domu, gdzie czeka go nieustępliwy telekran i jasne nowiny w Oceanii.

Wydaje się, że typowy przedstawiciel klasy średniej, filistyn, co miliony. Nawet jego imię jest zwyczajne, niespotykane. W rzeczywistości Winston jest tym, który nie pogodził się z istniejącym systemem społecznym, który jest zdruzgotany przez totalitaryzm, który wciąż zauważa nudę i głód, w którym żyje Londyn, widzi jak zmienia się wiadomość i kto jest dręczony przez to, co zwykli ludzie się nawracają. Jest dysydentem. On jest tym, który pod pozorem obywatela, który jest zadowolony ze wszystkiego, ukrywa prawdziwe pragnienia i zamiary Policji od myśli.

W "1984" gra George Orwella rozwija się dopiero od momentu, gdy główny bohater nie wytrzyma nacisku na opresyjne myśli. Kupuje w miejscu zamieszkania proletariuszy (proletariuszy, najniższej kasty w Oceanie), notatnika i zaczyna pisać dziennik. Pisanie się nie tylko jako przestępstwo, ale istotą tego, co napisano, jest nienawiść do partii. W tym zachowaniu może czekać tylko na najwyższy stopień kary. I to jest dalekie od pozbawienia wolności.

Początkowo Smith nie wie, co nagrać. Ale wtedy zaczyna objaśniać wszystko, co przychodzi mu do głowy, nawet fragmenty wiadomości, z którymi musi stawić czoła pracy. Wszystko to towarzyszy strach przed złapaniem. Ale aby zachować myśli w jedynym bezpiecznym miejscu – własnym umyśle – nie więcej siły.

Po pewnym czasie Winston zaczyna zauważyć, że ktoś idzie za nim. To jego kolega, młoda dziewczyna o imieniu Julia. Pierwszą logiczną myślą bohatera było to, że idzie za nim na polecenie Partii. Dlatego zaczyna odczuwać mieszane uczucia nienawiści, strachu i … atrakcyjności dla niej.

Jednak przypadkowe zderzenie z nią i tajne przesłanie przekazane mu umieścić wszystko na swoim miejscu. Julia zakochuje się w Winstonie. Przyznaję to.

Dziewczyna okazuje się tym, którzy podzielają pogląd Smitha na temat obecnego stanu rzeczy w społeczeństwie. Tajne spotkania, idą do tłumu, gdzie nie musieli pokazać, że są zaznajomieni, jeszcze bardziej zbliżają bohaterów. Teraz jest to wzajemne uczucie. Wzajemne zabronione uczucie. Dlatego Winston zmuszony jest potajemnie wynająć pokój na spotkania ze swoim ukochaną i modlić się, aby ich nie złapano.

Tajemna powieść w końcu zostaje znana Wielkiemu Bratu. Miłośnicy zostają umieszczeni w Ministerstwie Miłości (teraz to imię brzmi jeszcze ironicznie), a następnie będą ciężko zapłacić za ich związek.

Co kończy powieść, George Orwell mówi w 1984 roku. Niezależnie od liczby stron objętych książką, warto spędzić czas na niej.

Związek między ludźmi w powieści

Jeśli wiesz, jak odnosić się do zmysłów w Oceanii, pojawia się pytanie logiczne: "W jaki sposób istnieją tam całe rodziny?" W jaki sposób "1984" opowiada o tym? Książka wyjaśnia wszystkie te kwestie.

Partia "wychowała" odmowę miłości i wolności człowieka od jego młodości. Młodzi ludzie w Oceanii przystąpili do unii antymonowej, w której partia i dziewictwo były czczone, a wszystkie wolne, w tym ekspresja uczuć, uznawane były za niedopuszczalne dla prawdziwego obywatela.

Stosunki małżeńskie powstały tylko za zgodą partii. Nie było żadnej sympatii pomiędzy partnerami. Życie seksualne ograniczało się do narodzin dzieci. Sam Winston też się ożenił. Jego żona, popierająca instalacje partii, była oburzona intymnością fizyczną, a po nieudanych próbach uzyskania dziecka zostawiła męża.

Jeśli chodzi o dzieci, były one odzwierciedleniem relacji między rodzicami. Raczej całkowita obojętność członków rodziny do siebie nawzajem. Od najmłodszych lat dzieci zaszczepiały się fanatycznym oddaniem ideałom partii. Każdy z nich został założony w taki sposób, że może być gotowy przekazać każdemu człowiekowi, jeśli popełnia przestępstwo myślące. Nawet jeśli ich matka lub ojciec okazuje się dysydentami.

Książka "1984", George Orwell: opis bohaterów

O bohaterze Winston Smith możesz dodać, że ma 39 lat, jest rodakiem londyńskim na początku lat czterdziestych. Rodzina, w której dorastał, składał się z matki i siostry i był biedny. Jednakże, podobnie jak większość mieszkańców Oceanii, klasy średniej i niższej. W dorosłym wieku Winston często poczuł poczucie winy, związany z faktem, że wybrał najprzyjemniejsze potrawy od młodszej chorej siostry. Tajne zniknięcie jego krewnych raz w dzieciństwie, Smith związane z pracą Partii.

Ukochaną Winston Julia w historii jest młodsza od niego – ma 26 lat. Jest atrakcyjną brunatną kobietą, która także nienawidzi Brata Starszego, ale musi to dokładnie ukryć. Podobnie jak związek z Smithem. Aby złamać wszystkie reguły przyjęte w stanie do tego zbuntowaną naturę i odwagę, niezwykłe dla kogokolwiek z przyjaciół Winston pozwala.

Innym ważnym bohaterem, o którym jeszcze nie wspomniałem, jest O'Brien, oficjalnie znany Winston. Jest to typowy reprezentant elity rządzącej, która, pomimo swojej niezręcznej, plumpowej postaci, wyrafinowała maniery, a nawet dobry umysł. Winston w pewnym momencie zaczyna brać O'Briena za "swojego", nawet nie podejrzewając, że jest z policji myśli. W przyszłości zagra okrutny żart z bohaterem.

Opinie czytelników: "1948", George Orwell

Najczęściej czytelnicy odnoszą się do "1984" jako okropnej, świetnej książki, która ostrzega przed takimi wydarzeniami. Stawia to w wiarygodność, z jaką autor opisuje logiczny koniec wszystkich systemów totalitarnych. Jest to podręcznik demokracji. Wszystko jest tak dokładnie przemyślane w fabule, że kiedy próbujesz stworzyć kolejne zakończenie w historii Winston w swojej wyobraźni, nie uda Ci się. Ta powieść nie może być uważana za po prostu dzieło literackie. Byłby krótkowzroczny, a właściwie głupi. Nawet dla zwolenników stalinizmu i innych autorytarnych systemów kontroli historia ta jest w stanie pokazać drugą stronę monety. Najbardziej zdegenerowani ideologi zwolennicy totalizmu potrafią poczuć się źle. To kolejna siła pracy – najsilniejszy psychologizm. Tak jak w Dostojewskim. Martwe męki Winston Smith są podobne do doświadczeń uciekinierowego systemu Raskolnikowa. Polecam "1984" wszystkim tym, którzy są fanami twórczości Fiodora Mikhailowicza.

Wielu czytelników nie zgadza się, że tylko George Orwell napisał o "komunizmie i ZSRR" w "1984". Krytyka często nazywa pisarza nienawistnego mocarstwa radzieckiego, a sama praca jest "kamieniem w ogrodzie" ówczesnego systemu rządów. Czytelnicy wierzą, że istnieje wyraźne zaprzeczenie jakiegokolwiek zniewolenia osoby przez system. Czasami przesadzone, ale przesadę w pracy literackiej nadal nie zostało anulowane. Faktem jest, że wiele krajów podąża ścieżką rozwoju. I to prędzej czy później kończy się upadkiem zarówno całego systemu, jak i osobistej tragedii jednostki, jak pokazano w "1984" George Orwell. Chodzi o szersze spojrzenie na ideę tej pracy, nie ograniczając się do jednego żywego przykładu Związku Radzieckiego.

Uczucia emocjonalne mówią, że krew w żyłach po prostu staje się zimna, gdy czytasz. Znakomitym symbolem, który można śledzić w codziennym świecie, jest korespondencja historii, zastąpienie pojęć, dostosowanie opinii i stylu życia człowieka do wymogów systemu. Po przeczytaniu – szeroko otwarte oczy i uczucie, że wziąłem zimny prysznic.

Są bardziej krytyczne uwagi. Zasadniczo mówią, że książka jest wyraźnie przeceniana w tym, że zmienia świadomość. Nie zgadzają się ze względu na dziwne uczucie – czytelnik jest pesymistycznym pesymistą, który nie potrzebuje czytać książki, aby zobaczyć niedoskonałości świata, czy książka jest stworzona dla tych, którzy żyją w różowych okularach.

Poniżej znajduje się także opinia rozszerzona: książka może być słusznie uważana za historyczną. I bardzo nowoczesny. Kto zmienił świat? Ten, który nie boi się umierać na ten pomysł. Ten, kto bardziej bał się żyć w tak nieszczęśliwym społeczeństwie. Nie większość mieszkańców, którzy tylko przetrwają, ale tylko jednostki.

Często sprzeczne, ale zawsze żywy i były opinie czytelników. „1984” Dzhordzh Oruell jako pisarz nigdy nie spowodowały one – obojętność. I nic dziwnego – w tej książce, każdy może znaleźć coś dla siebie. Ale przejść obok i nawet nie pytać, co spowodowało takie zamieszanie o tej pracy, nikt nie będzie w stanie bibliofil.

adaptacja

Duża liczba wyróżnień był impulsem dla filmowcy filmowej powieści „1984”. Dzhordzh Oruell nie żyją 6 lat przed wydaniem dużym ekranie swojego potomstwa. Pierwszy film pojawił się w kinach w 1956 roku.

Został on skierowany przez Maykl Anderson, który wraz ze scenarzystą Templeton wykonane ostrość obrazu w społeczeństwie totalitarnym. Historia bohatera, grany przez Edmond O'Brien, porusza się w filmie po drodze. Zrobiono to, aby uprościć i tworzyć bardziej dostępne dla szerokiej publiczności na film. Ale to dało skutek odwrotny. . Szczególnie dla tych, którzy wcześniej byli zaznajomieni z frazą „George'a Orwella” 1984 „Przegląd publiczność była jednoznaczna – film nie dotrzeć do książek na obciążenia emocjonalnego w oryginalnej powieści bardziej dynamiczne i ekscytujące ..

Ciekawostka – nazwisko aktora (O'Brien) pokrywa się z nazwą postaci z książki (funkcjonariusza partyjnego, współpracują z myślą policji). Dlatego zdecydowano się zastąpić go w spisek mający na celu O'Connor.

Następnym, który odważył się zrobić film o „1984” stał się kolejnym Michael, ale teraz Radford, brytyjski reżyser. Jego zdjęcie zostało opublikowane w roku, co zbiegło się z wydarzeniami z książki – w roku 1984. Główną rolę wykonany aktora Dzhon Hert, jego ukochana Julia grał Suzanna Hamilton. Poza tym, ten obraz był ostatnim w karierze i życiu słynnego aktora Richard Burton, znany z „Poskromienie złośnicy”, „najdłuższego dnia” i innych.

Tym razem adaptacja filmowa stała się bardziej udane – wszystkie przekazane fabuły książki odpowiednio ujawnione wizerunki bohaterów. Ale nawet tutaj, publiczność podzielone opinie. „1984”, sam Dzhordzh Oruell jako autor lubił czytelników tak, że nie mogą czuć się z dostosowaniem napięcia emocjonalnego, żarnika, który przekazuje książkę.

Dziś wiemy, że kolejna planowana jest trzecia adaptacja powieści, antyutopia. Pod przewodnictwem reżysera Paul Greengrass. Stał się znany dzięki pracy nad obrazem „The Bourne Supremacy”, „Krwawa niedziela”. Podczas gdy na gipsie, data rozpoczęcia do filmowania, a film nie jest znana. Ale do udziału w czasie porodu obrazu będzie firma Sony Pictures i producent Scott Rudin już prowadzenia interesu w przyszłości filmu opiera się na „1984” (Dzhordzh Oruell). ekranizacją zapowiada się bardziej nowoczesny i wysokiej jakości.

Ogólne wrażenie z lektury

Oczywiście, najbardziej rzetelny, pakietów cechy produktów są prawdziwe opinie. „1984”, Dzhordzh Oruell, a cały świat On stworzył rozbrzmiewało w sercach milionów czytelników. Umieszcza wzruszające i emocjonalne, czasem trudnych, bezkompromisowy i przerażające – tę książkę, jak i samo życie. Może dlatego, że wydaje się tak realne.

„Wolność – znaczy to, że dwa razy dwa jest cztery” – mówi w „1984” Dzhordzh Oruell. Cytaty z tej książki wiedzą, nawet tych, którzy nie czytać. Poznać ją naprawdę warto. I to nie tylko ze względu na jego opinii pochwały. „1984”, Dzhordzh Oruell mogło stać się przez książki i autora, który znajdzie honorowe miejsce na półce w sercu obok innych arcydzieł literatury.