Wino "Agdam". Krótka historia użycia

"Agdamych", "Zadryan", "Bukharych", "Krepllyach", "Jak pani" – jakiego rodzaju czuły i ironiczny pseudonim nie wymyślono, aby wyznaczyć ten napój w Związku Radzieckim. I to nie jest przypadkowe: wino "Agdam" było jednym z najbardziej popularnych tanecznych win w ZSRR, a potem iw przestrzeni poradzieckiej. Na przykład podczas demonstracji w maju w najlepszych latach "stagnacji" były oczywiście wypowiedzi i slogany, ale nadal główne poczucie tych świąt (zwłaszcza dla silniejszego seksu) było jednością z naturą. A co może być celebrowaniem bez napoju, ożywczym duchem i umysłowymi ludźmi?

Miłość całego narodu

Dlaczego nie piwo, wódka, koniak, a mianowicie wino wzmacniane "Agdam" (zobacz zdjęcie powyżej) i cały szereg innych podobnych napojów? Niewątpliwie w tej kwestii lepiej zrozumieć historyków winiarstwa. Ale nasza opinia znacząca rola w ogromnej popularności "Agdam" wśród ludności odegrała jego taniość, dostępność i efektywność. Po pierwsze, można było kupić go od podstaw, zbierając – dosłownie – troszkę na kieszeniach. Po drugie, została wdrożona nawet w najdalszych zakątkach naszej ojczyzny. Po trzecie, wystarczająca siła napoju (19%!) Pozwoliła na szybkie i skuteczne odurzenie. Sowieci bardzo go szanowali, a nawet dane statystyczne mogą to potwierdzić. W ZSRR rocznie wyprodukowano ponad 200 000 000 decalitrów tanich rogowych win, podczas gdy reszta odmian (suchych, vintage, szampan) wyniosła 150 milionów. Najprostszym wariantem używania była nazwa "za trzy": wino "Agdam" zostało zabrane ze sobą, a Pij gdzieś w bramie lub na jakimkolwiek bezludnym dziedzińcu, za rogiem.

Trochę historii

Oto główne pytanie: "w jakiej" świetlnej "głowie dojrzała idea dojrzewania wina w azjatyckich republikach Unii?" Ale religia ściśle zabrania muzułmanom picia napojów alkoholowych. Logiczny wniosek: w Azerbejdżanie (a także w Uzbekowie z Turkmensami) od początku nie było tradycji destylacji. Nie, oczywiście, uprawa winorośli została opracowana, ale nic, z wyjątkiem rodzynków i rzeczywiście kiście winogron tam nie produkują. Wszystko się zmieniło po rewolucji październikowej. Nowi szefowie Mausersu zastąpili byłych przywódców, którzy czcili religię. Wyzwoleni mieszkańcy Wschodu mogą teraz swobodnie używać alkoholu, ponieważ dowiedzieli się, że nie ma Boga, a Bóg teraz zakazuje cokolwiek. Stało się więc w Azerbejdżanie, aby oddalić winogronę wina, alkoholu.

Fabryka koniaków

A w mieście Agdam, AzSSR jeszcze przed wojną wybudowała fabrykę do produkcji koniaku. Można powiedzieć, że od tego momentu zaczyna się historia najsłynniejszego i najbardziej popularnego "mruka" w ZSRR. Oczywiście winiarstwo powinno zawsze opierać się na tradycjach, cierpiących przez pokolenia. Ale nowo narodzeni producenci win nie mogli się pochwalić tym.

Wino "Agdam" (Azerbejdżan)

W niespokojnej sytuacji znaleźli się genialnie: wyprodukować alkohol zgodnie z pisemnymi instrukcjami. Wszystkie operacje były wykonywane niemal przez stoper, zgodnie z technologią, zatwierdzoną z góry, na najbardziej "party" poziomie. Surowiec? W tym szczególnie nie oszukuj się. W fabryce zaczęły działać wszystkie winogrona, które były obecne w okręgu. I alkohol, dodany do mocowania, miał inne pochodzenie. W rezultacie: w bukiecie i posmaku zawsze były tradycyjne odcienie fuselu. Po użyciu w jamie ustnej pozostała niewielka lepkość, przypominająca osteopę.

Jak widać na zdjęciu wino "Agdam" (czerwone wino stołowe i białe), podobnie jak inne napoje tej kategorii, zostało wlane do "gaśnic" o pojemności 0,7 litra. I prawie z jednego łyku wyciszyło intelektualny potencjał potencjalnego konsumenta. Ludzie powiedzieli: dobrze w mózgu bije! Kraj po prostu uwielbiał wino "Agdam". 19% twierdzy nie jest żartem. I cena jest do zaakceptowania: 2,02 (dwa ruble, dwie kopiejek – prawdziwa magia liczb). Do skutecznego zatrucia na wysokim poziomie – w sam raz. Przykład można zobaczyć na zdjęciu powyżej.

"Agdam" to czerwone wino. Albo biała?

Prosta etykieta wyjaśniła użytkownikowi, że występuje przypadek białego (lub czerwonego) portu! Wino "Agdam", oczywiście, konwencjonalne standardy, nie było takie (ten rzadki przypadek, gdy ogólnokrajowy napój nabywa osobiste imię, pomimo tego, co zostało wytworzone). Jak już wspomniano, użyto jakichkolwiek winogron (a sam napój nabrał różowo odcieni), do mocowania – głównie alkoholu zbożowego. W tradycyjnym znaczeniu terminu wino portowe nie można tego nazwać. Marka Azerbejdżanu była dla wielu złotą złotą: nie jest to obrzydliwe smak i bardzo przystępne (2.02). A jeśli pusta butelka została wtedy wzięta, to 1,85!

Kto "Agdam" pił dzisiaj, te dziewczyny będą miłe …

Tak, nie śmiej się, na wielu młodzieńcach Unii pierwsze pocałunek zdarzyło się temu napojowi na ustach. O wszystkich wierszach składały się pohlesche z wierszy Hayam. A w kraju było wiele anegdotek na temat tego wina. Na przykład, że w Unii narkotyków dozwolone było tylko "Agdam". Możesz je kupić w jakimkolwiek sklepie z artykułami spożywczymi. Ale rząd dodał do tego dodatki smakowe, uniemożliwiały im "na klatce piersiowej" więcej niż 3, maksymalnie 5 "światła". Z tego powodu przedawkowanie w ZSRR było całkowicie nieobecne.

Niestety ten osobliwy "szmurdyak" zatopił się w historii. Przestało ono wychodzić z początkiem konfliktów w Karabachu. Znana fabryka koniaku została zniszczona podczas strzelanin w latach 90. ubiegłego wieku. "Agdam", które można teraz znaleźć w sklepach – nie w jednym! I przypomina na przykład matryoshkę, fałszerstwo, wykonane w Chinach: wydaje się, że wszystko jest na miejscu, ale czegoś brakuje.