Wydarzenie w czasie i przestrzeni – to historia

Język każdego narodu – jest żywym, stale się rozwija, aktualizowane i ma swoje własne prawa. Niezależnie od tego, czy dana osoba zna te przepisy, czy nie, jego mowy (pisemny i ustny) podlega nich. W tym przypadku, pod niezmienne reguły oznaczało brak pisownię lub znaków interpunkcyjnych oraz organizację język, sposób osoba wybiera sposób wyrażania myśli. W języku rosyjskim istnieją tylko trzy funkcjonalno-semantyczny rodzaj mowy: opis narracyjny argumentu.

rodzaje mowy

Ludzie nawet nie zauważy, że podczas rozmowy, w zależności od celu ich wypowiedzi, opowiadają, opisać lub kłócić. Chociaż większość, a nie być w stanie wyjaśnić, na przykład, że taką narrację. Każdy z tych rodzajów mowy jest charakterystyczne objawy wiedzieć co jest szczególnie niezbędne przy pisaniu tekstów i książek. Pomoże to poprawić, dostępny i logicznie wyrazić swoje myśli, jak również ułatwić zrozumienie innych. Z pomocą opisu słownego przedstawiana osobę, przedmiot lub zjawisko. Można opisać wszystko, ważne jest, aby ujawnić główne cechy, które mogą czytać lub słuchać jasnym, objętości i dokładnie przedstawiają obraz jest. Jeżeli opis niczym człowiek mówi o jego wiek, wzrost, kolor włosów, ale tylko pouczeni, aby uśmiech i oczy, to ten tekst nie zostanie opisane, i to jest mało prawdopodobne, że autor będzie prowadzić czytelnika do swojego planu. Należy również zauważyć, że w opisie pokoju, ważne jest, aby pokazać zakres i charakter przestrzeni, a nie tylko wspomnieć o dwóch starych krzeseł. Z pomocą rozumowania wyjaśnia kontury i potwierdził zdecydowaną pomysł. Tego typu wypowiedzi jest jego skład: po pierwsze, teza (który dowodzi albo zaprzecza), a następnie twierdzi, wraz z przykładami, a kończy się w raporcie. Jeśli nie zastosujesz tego planu, to argument będzie rozpadać na odrębne zdania chaotyczny. To jest historia, porozmawiajmy szczegóły.

Nie tylko zestaw propozycji

Opowiadać – poinformować go zgłosić o jakimś wydarzeniu, obserwując sekwencję czasową. Oznacza to, że działania w tej historii należy wykonać jedną po drugiej, i narracji – są zgodne z planem: krawat (jak zaczął zdarzenie), rozwój (jak to miało miejsce zdarzenie) i izolacji (impreza została zakończona). Można opowiadać od osoby trzeciej (jest to tzw narracji autora) i pierwszej osoby (w tym w tekście wskazuje osobistego zaimka „ja”). W powieści w pierwszej osobie narracja jest najczęściej znaleźć w autobiograficznych dzieł. Do badania technik narracyjnych w tekstach literackich tam narratologii – gałąź nauki, która bada technikę narracyjną autorów, jak również fakt, że taka narracja jako refleksji artystycznej rzeczywistości.

funkcje narracyjne

W każdym tekście narracyjnej opowiada żadnej historii. Pomimo faktu, że zdarzenie należy wykonać jedną po drugiej, podczas prezentacji swojej natury, mogą być stosowane zamiennie, jak w opowieści o przeszłości można opisać lub zawierała prognozę na przyszłość. Wszystkie te metody nie naruszają typ narracji, są przyciągane przez autora rozszerzyć obraz tego, co się dzieje i dla głębszego zrozumienia tego. Jest to wydarzenie, które miało miejsce w ciągu kilku miesięcy, autor może być opisany tak, że czytelnik będzie poznać i zrozumieć nie tylko fakty z tego okresu, a cały bohaterów życia produktów, wszystkie jej najważniejszych wydarzeń w prawidłowej kolejności. Należy zauważyć, że ta historia wiąże się z kombinacji czasu, który tworzy ruch i wyznacza rytm narracji, na przykład: sceny, pauza, wielokropek, podsumowanie.