Gatunek Old Rosyjska literatura

Stara rosyjska literatura pochodzi z czasów Rusi Kijowskiej. Przez osiem wieków, że przeszła kilka etapów rozwoju. Pierwszy – jest pojawienie i kwitnienie literaturze Rusi. Problem jest na podstawie mitologii Słowian, w tradycji ustnej ludzi i uczenia się (po wprowadzeniu chrześcijaństwa) literackie doświadczenie Bizancjum i Bułgarii.

Teraz mamy dwa rodzaje zabytków Starego rosyjskiej literatury: oryginalny i tłumaczone. Z przyjęciem chrześcijaństwa, budowę świątyń i wprowadzenie edukacji szkolnej wzrosło zapotrzebowanie na chrześcijańskiej literatury kościelnej, modlitewniki. Spowodowało to tłumaczone literatura upoważniony Church (Paterik mieszka biblijne, książki itp.) Tłumaczone literatura przybył do Rosji głównie z Bizancjum. Przywiezione w pierwszej kolejności, że było to konieczne dla praktycznych potrzeb nowej religii chrześcijańskiej. Działa nie tylko starannie zachowane i skopiowane i to jest ich kariera literacka kontynuowane na nowych podstawach społeczno-historycznych i kulturowych.

D. Lichaczew wskazał, że z Bizancjum przeniósł daleko od wszystkich gatunków Starego rosyjskiej literatury. Niektórzy nawet nie dostał się na naszej ziemi, a niektóre zostały stworzone na nowo, sam. Wynika to z różnych etapów rozwoju społeczeństwa bizantyjskiego i starych. Dotyczy to na przykład dzieł poezji, prozy, a one zostały przetłumaczone rozumiana w nowy sposób. Doświadczenia z pierwszych poetów bułgarskich nie spowodować kontynuację w Rosji. To samo jest w przypadku przysłów. W Bizancjum, zaczęli zbierać się w 12 wieku, a także zbiór rosyjskich przysłów rozpoczął się dopiero w 17 wieku. Z tego wynika, że jest to niemożliwe, aby wznieść gatunków starej rosyjskiej literatury bizantyńskiej do układu rodzajowego. Pierwotnie były one na różnych etapach.

Główne gatunki literatury starożytnej prezentowane Annals, „nauk” działa hagiograficzne (menology) Orator-moralizatorski prozę.

Większość z nich była popytu w sektorze usług. Aktywnie wykorzystywane teksty biblijne, tłumaczony przez naukowców-wychowawców Cyryla i Metodego oraz ich uczniów z języka greckiego. Niektóre gatunki Starego rosyjskiej literatury przeznaczony do żmudnej życia monastycznego. Jego regulacja została nawet prywatnie czytanie, w którym było kilka rodzajów śpiew, życie.

W ramach niektórych gatunków opracowali nowy produkt (na przykład nowe życie stopniowo powstały w związku z kanonizacji świętych). Inne są ograniczone do pewnej gamy produktów, a wprowadzenie nowych nie jest dozwolony (Ewangelii, Psalmów Listach Apostolskich). Ale mimo to, i obaj trzymali swoje cechy formalne.

Mniej związani tradycji były tak zwane „świeckie” gatunki Starego rosyjskiej literatury. Jednak nie były one świecki w treści i celu czytania w świecie. Nie są one związane z kultem (choć miał również motyw Church), do szczególnych momentów w życiu człowieka można odczytać w dowolnym momencie, więc nie miał rygorystyczne oznak zewnętrznych. Te gatunki, również pochodzi z Bułgarii i Bizancjum, to prace historyczne ( „Opowieść o zniszczeniu Jerozolimy,” Iosifa Flaviya „Devgenievo Ustawa”), kronik i Apokryfy. Te ostatnie nie były uświęcone przez Kościół i napisał temat Starego i Nowego Testamentu, które są uzupełniane i rafinowanego Biblię. Najpopularniejsze bohaterowie apokryfów były Apostołów Piotra i Pawła, Eliasz i Mojżesz; Jednym z najlepszych przykładów takiej pracy – „Walking Dziewicę przez piekło”.

Od 12 wieku, Stara rosyjska literatura osiągnął już taki poziom rozwoju, który nie tylko nie stoi w miejscu, ale również wpływa na rozwój kultury krajów bałkańskich.