Anatolij Pristawkin: biografia, kreatywność

Anatolij Pristavkin – pisarz, większość z których prace zostały opublikowane w czasach sowieckich. Jego książki zostały przetłumaczone na trzydzieści języków. Główną ideą w jego pracy jest twierdzenie, że świat nie ma prawa istnieć, gdyby zabił dzieci. Życie i dzieło tego pisarza, przedmiotem tego artykułu.

dzieciństwo

Pristavkin Anatolij Ignatevich urodził się na przedmieściach Lyubertsy w 1931 roku. Często jest on usuwany z pamięci historii jego ponu- dzieciństwa. Jednym z nich była związana z rodzinnej tragedii. Dziadek przyszłego pisarza raz, na długo przed narodzinami wnuka, z dala od stolicy, zaczął wyraźnie powiedzieć gospodarstw domowych i sąsiadów o strajkach w Petersburgu. To było w 1905 roku. Kilka dni po powrocie mężczyzna został aresztowany. Winić dopiero w chęci opowiedzenia najnowsze wiadomości do znajomych. Ale po wydaniu pseudonimem „rewolucyjny” ugruntowaną pozycję na niego przez wiele lat.

Nawet Anatolij Pristawkin życia zapomniał ochraniacze na buty, które są tak sklep sprawia, że jego ojciec. Dzięki umiejętnej pracy rodzica przyszłego pisarza wszyscy członkowie rodziny były dobrze karmione, ubrany i obuty, że przed wojną było dość rzadkie. Wkrótce jednak matka zmarła, zaczęła się wojna. A życie nabył smutne odcienie.

sieroctwo

Anatolij Pristawkin stracił rodziców na początku wojny. Jego matka zmarła w 1941 roku i niemal natychmiast wysłany na front ojca.

Chłopiec był przeznaczony los bezdomnych. Stał się jednym z wielu dzieci osieroconych przez wojnę. Podobnie jak inni chłopcy, pozbawione opieki rodzicielskiej, wędrował po kraju, to jest wyrzucane w różnych zakątkach ojczyzny. Był na Uralu, przebył wszystkie przedmieścia. W końcu pojawił się na Północnym Kaukazie, gdzie w ostatnich latach wojny wysiedlono bezdomnych. Ta decyzja, która została podjęta na szczeblu państwowym, poprzedzony wysiedlenia miejscowej ludności. Obszar wynikające z szybkiego działania opróżniony. Może Anatolij Pristawkin by nie stać się jednym z najlepszych pisarzy okresu sowieckiego, gdyby nie było tak smutne fakty w jego biografii.

wczesne lata

Pristavkin Anatolij Ignatevich praca zaczęła bardzo wcześnie. Już w wieku czternastu lat, pracował w jednej z kaukaskich fabryk konserw. Potem była fabryka samolotów, które później z drżeniem przypomniał Anatolij Pristawkin. Jego biografia zawiera również lata nauki w klasach wieczorowych, wojska, brał udział w tej inicjatywie. Jednak małe laboratorium radiowy w fabryce samolotów była dla Pristavkina prawie w domu.

Podczas służby w armii w myśliwiec kunszt zauważył i zaczął w pełni wykorzystać jako recytatora poezji. I to właśnie w tym okresie Pristavkin postanowił po raz pierwszy, aby stworzyć coś własnego.

Pierwsze prace

Anatolij napisał swoją pierwszą sztukę, a potem zaczął pisać wiersze. Początkowo działał tylko jako autor-narrator. To wystarczyło, aby powiedzieć swoje wiersze na scenie. Pragnienie, aby poszerzyć grono słuchaczy przyszło później. Jednak, gdy po pierwsze wydanie dzieła Anatolija widział ich linia zdobył typograficzne, postanowił raz na zawsze, by poświęcić się pisaniu.

Instytut literacki

Po demobilizacji Anatolij Ignatievich zdecydowaliśmy się na edukację literacką, aw 1959 roku wstąpił do Instytutu Gorkiego. Jako student studiował na kursie poezji w jednym z najsłynniejszych twórców tamtych lat. Nauczyciele docenili talent literacki Pristavkina wtedy jeszcze, gdy był studentem pierwszego roku. Jednak jego talent jest uważany przez specjalistów, nie została zawarta na piśmie, pisać wiersze i prace krótkim fikcji. Pierwsze opowieści zostały opublikowane w czasopiśmie literackim w 1959 roku. Te prace na przestrzeni lat zostały przetłumaczone na wiele języków. Poddawanie ich – los dzieci, wojną.

eseje tajga

Po ukończeniu studiów, pisarz udał się do irkucki, budowie części Bracka Elektrownia Wodna. Podczas gdy student Pristavkin nadal odwiedził te miejsca i ludzi, którzy żyją w trudnych warunkach tajgi, stało się niezapomnianym przeżyciem. Nie zostały stworzone eseje tajga.

Kolejny okres w życiu Pristavkina dedykowany do pracy jako dziennikarz w gazecie „Literackiego”. I wkrótce uzyskał honorowy członek Związku Pisarzy. „Kraj Lepiya”, „Ogień w lesie”, „Notatki z moich współczesnych” – prace autora poświęcone tajdze. I nawet po powrocie do stolicy Pristavkin jeszcze wiele lat utraconych z powodu drogiej sercu syberyjskie przestrzenie i regularnie poleciał tam.

Historia mojego dzieciństwa

Ten literacki sukces przyszedł do Anatolii Pristavkina w 1988 roku, po opublikowaniu powieści, których utworzenie trwało przez prawie dziesięć lat. „Spałem Złoty cloud” – dzieła, które autor zaczął pisać na początku lat osiemdziesiątych. Ta książka jest pełna tragedii i prawdy. Jest to odzwierciedleniem faktu, że pisarz widział jako dziecko. Tale przetłumaczone na wiele języków. Tytułowy Film powstał w tym samym roku, a kiedy skończył pracę Anatolij Pristawkin. Zdjęć i materiałów filmowych z filmów, które są powyżej. Później historia została napisana „Kukushata”, historia jest nie mniej tragiczne.

Pod koniec życia pisarz dał dużo siły roboczej publicznego. Otrzymał kilka nagród. Zmarł w Moskwie w 2008 roku.