Najnowszy czas: krótki opis

Początek współczesności przypada na XX wiek. Ta era, zdaniem wielu historyków, jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych.

Informacje ogólne

Dla większości krajów na świecie segment ten stał się punktem zwrotnym. Historia współczesności charakteryzuje się wyzwoleniem narodowym i rewolucją społeczną, pojawieniem się nowych państw w wyniku upadku imperium kolonialnego. Ponadto, w tamtej erze miała miejsce złożony proces zmiany systemu państwa-prawnego i społecznego. W niektórych krajach powstała państwowo-socjalistyczna państwowość. Historycy charakteryzują ten wiek jako okrutny, gdyż są to oznaki lokalnych, wielu cywilnych i dwóch wojen światowych. Pomiędzy wieloma krajami świata przez długi czas istniała jakaś alienacja najbardziej zróżnicowanego porządku: narodowości, religii, ideologii. Wynika to głównie ze nierównomierności w rozwoju społecznym, gospodarczym i historycznym stanów. Szczególnie wyraźne wyobcowanie objawia się między stanami kapitalistycznego i socjalistycznego obozu. W czasach nowożytnych powstały bloki wojskowe, które destabilizują sytuację międzynarodową i obecnie są częściowo zachowane. Związek pomiędzy krajami rozwiniętymi gospodarczo a byłymi państwami zależnymi i kolonialnymi jest charakteryzowany jako ostry i raczej sprzeczny.

Rozwój krajów we współczesności

Pomimo pewnej niestabilności w stosunkach międzynarodowych, nastąpiło pewne zbliżenie państw o zbliżonym poziomie rozwoju politycznego i gospodarczego. W drugiej połowie XX wieku zanotowano integrację regionalnych społeczności krajów. Jednocześnie zauważalne było możliwości dalszej unifikacji. Najbardziej żywym przykładem takiej integracji jest powstawanie Unii Europejskiej. Struktura prawna i rządowa wielu krajów, które wpłynęły na te procesy, uległa istotnym i często bardzo niejednoznacznym zmianom. Historyczny rozwój wielu z nich był pełen krytycznych sytuacji, specyficznych zygzaków czy skoków.

Główne kierunki rozwoju państw

Pod koniec XX wieku stało się oczywiste, że nieuchronność wyboru demokratycznej ścieżki na świecie stała się oczywista. Dlaczego tak się stało? Istnieje wiele podstawowych wskazówek dla rozwoju państw we współczesnych czasach. Periodalizacja procesu obejmuje następujące etapy: ewolucja krajów liberalnej demokracji, utworzenie systemu społecznego, tymczasowe utworzenie reżimu autorytarnego (jednym z najbardziej uderzających przykładów jest reżim faszystowski w Niemczech), utworzenie państwa socjalistycznego, które różniło się znacząco od faszyzmu i liberalnej demokracji.

Pod koniec XX wieku silne pragnienie demokratyzacji. Przeważający wówczas liberalizm nie potrafił rozwiązać w swojej klasycznej formie jedynie wielu problemów duchowych, moralnych, gospodarczych i społecznych.

Wyniki demokracji

W wielu krajach udało się wreszcie pokonać zbyt elitarny charakter liberalizmu. Tym samym najnowszy czas oznaczał wprowadzenie równych powszechnych wyborów, stworzenie prawodawstwa chroniącego niektóre z socjalnych i praw pracowniczych ludności. W tym procesie liberalna demokracja straciła swoją rolę w ochronie, a nie ingerowaniu w stosunki gospodarcze. Teraz państwo może, choć częściowo, wtrącać prywatne stosunki własnościowe, ograniczyć je do ogólnego interesu narodowego. Historycy zauważają stopniowe wprowadzanie regulacji i planowanie gospodarki rynkowej. W wyniku wszystkich tych procesów znacząco poprawiła się sytuacja prawna i finansowa głównych warstw obywateli.

Europa we współczesności

Pragnienie państw rozwijających się przyczyniło się do przyspieszenia tempa życia, podziału przestarzałych tradycji. Do 20 wieku wyraził się postęp urządzeń budowlanych, uwarunkowany restrukturyzacją miast. Wymagało to szybkiego rozwoju przemysłu, wzrostu liczby mieszkańców. Rozwój techniczny sprawił, że życie nowych państw europejskich różniło się od życia poprzedniego. Działalność ludowa była coraz bardziej ukierunkowana na masowy charakter, oddalając się od własnych interesów. Jednak niektóre wydarzenia, które wystąpiły po drugiej wojnie światowej, są bardzo niejednoznaczne. Tak więc na przykład w Europie Wschodniej zmiany według niektórych autorów nie były powodowane nie tylko własnymi potrzebami kraju, ale w pewnym stopniu inspirowanymi sąsiadującymi państwami wpływowymi. Prawdziwa demokracja w budownictwie państwowym, która miała miejsce, objawia się w zapewnieniu obywatelom niezbędnej jakości życia, prawdziwemu ochronie praw człowieka i wolności.

Wnioski

W ostatnich czasach ujawniono w Rosji rzeczywistość liberalnej demokracji, jej wszystkich aspektów (zarówno negatywnych, jak i pozytywnych). W tym kontekście we współczesnym ruchu do demokratyzacji coraz większy jest przekonanie, że potrzeba szczególnego podejścia do instytucji państwowych i prawnych. Jednocześnie mechaniczne kopiowanie zagranicznych doświadczeń jest zabronione. W kontekście rozwoju znajduje się potwierdzenie potrzeby kompleksowego pogłębienia i uwzględnienia historii kraju, podstaw prawnych i ekonomicznych, które odpowiadają interesom obywateli. Ocena historii państwowości pozwala zobaczyć, co należy pozostawić w przeszłości, a czego należy się nauczyć i rozwijać.