Czym jest cnota? Cnota i vice

Jako bohater słynnej kreskówki: „Jeśli jesteś dobry – to jest dobre, a kiedy wręcz przeciwnie – to jest złe”, wraz z narodzinami każdego człowieka żyjącego w społeczeństwie zobowiązuje pewnych czynności, i dostaje je do odpowiednich szacunków. Celem tego artykułu jest przede wszystkim dobre i sprawiedliwe czyny osoby, która robi dobre lub aspirujących do niego. Co to jest cnota, czym one są i jak mogą pomóc sobie w nabywaniu takich cech? Załóżmy zbadać.

podstawowe pojęcia

Cnota i vice – dla wielu z tych definicji nie jest do końca jasne, ponieważ w zwykłym codziennym użytkowaniu tych słów są rzadkie. Oczywiście, każde dziecko wie, co dobre, a co złe. Jednak w przeciwieństwie do wartości, akceptowane w społeczeństwie, etyki i moralności, cnotą – jest to wewnętrzna potrzeba do czynienia dobra, a nie dlatego, że „w miarę potrzeby”, ale po prostu dlatego, że inaczej nie można. Możliwe jest również, aby rozpoznać cnotę i pewne osobiste cechy, które pomagają mu odnaleźć swoje miejsce w społeczeństwie. Takich jak, na przykład, może być:

• dzięki uprzejmości;
• życzliwość;
• zdolność sympathize i cierpieniu;
• odpowiedzialność;
• uczciwość;
• Efektywność i tak dalej.

Eastern Promises – druga strona mocy, a raczej jej przeciwieństwem. Wszelkie działania prowadzące do zaszkodzić siebie lub świat wokół nich, mogą być uznane za błędne. W związku z tym wada może być uznane i naganne cechy:

• lenistwo;
• chciwość;
• zarozumiałość;
• zakłamanie;
• Zazdroszczę i inni.

Analizy i badania ludzkich przywar i cnót zawsze są zainteresowani w umysłach ludzi wykształconych, zarówno starożytnych i bardziej nowoczesne. Klasyfikacja własne cnoty były różne nauki filozoficzne i religijne.

W dawnych czasach

Starożytni Grecy zauważyli, że droga do sprawiedliwości jest dość ciężki. Cnota nie jest podana przy urodzeniu, droga do niego jest trudne i wymaga znacznego wysiłku. Na podstawie starożytnej filozofii greckiej odróżnienie tych jej gatunku:

• umiar;
• mądrość;
• odwaga;
• sprawiedliwości.

Wiodąca rola w tej Velikiy Sokrat dał mądrość, a źródłem każdej myśli umysł. Ale jego uczeń, przynajmniej wielki filozof Platon uważał, że każda z cnót w oparciu o własności osobistej duszy: mądrość pochodzi od umysłu i odwaga opiera się na woli. Jednak on również podkreślić, że każda nieruchomość bardziej charakterystyczne dla jakiegoś konkretnego tytułu – więc nie oczekuj odwagi lub mądrości rzemieślnika, i umiar – od wojowników i władców.

Argumentując, że takie cnoty nie pamiętam Arystoteles podzielił ludzką istotę na mocy woli (etycznego) i umysłu (dianoeticheskuyu). Wierzył, że zmysłowe, nieracjonalne częścią każdej osoby posłuszny jego psychicznego (racjonalne) część. Cnota jest więc definiowana jako zdolność do znalezienia wokół „kompromis”, odchylenie w jednym kierunku lub innej uznanej wadę. Który jest miarą tego rodzaju pomiędzy brakiem lub nadmiarem niczego.

Och wielki renesans

W średniowieczu, w okresie humanizmu renesansowego, cnota – virtus – została uznana za znaczącą kategorię, która określa idealne osobowości. Uomo wirtuoz – to nazwa osoby posiadającej go. Koncepcja ta obejmuje cały szereg norm moralnych, nabywanie większą różnorodność kolorów w czasie.

Z jednej strony, że takie pojęcie cnoty były oparte na przepisach starożytnych etyki i traktowane jako rozsądny powściągliwości w duchowych i fizycznych potrzeb. Z drugiej strony, obraz idealnego mężczyzny – uomo wirtuoza – trochę zmiękczony przez nowe idee o nierozdzielności ciałem i duszą, ziemskim i potrzeb duchowych. Dlatego idealnym został uznany za osobę nie tylko uzasadnione, ale również aktywny, ponieważ pierwszym obowiązkiem człowieka – stałego samodoskonalenia, dążenie do wiedzy i użytecznych działań.

„Nowe” czasy

Z biegiem czasu, że takie pojęcie cnoty nabyte nowe formy. Jeden z czołowych przedstawicieli filozofii „nowego” czasu – Spinoza – uważany za korzyści cnota, że człowiek jest w stanie przynieść ze światem zewnętrznym. Ale według Kanta, cnota – mają silną wytrzymałość psychiczną, aby śledzić swoje obowiązki, nigdy jednak nie staje się nawykiem, ale za każdym razem wymaga świadomego wyboru.

Dobrze znany działacz polityczny, pisarz i dyplomata Benjamin Franklin w swojej autobiografii przedstawił zasadę „Trzynastu cnót”, które powinny być nieodłącznym człowieka sukcesu:

• uspokoić;
• skromność;
• sprawiedliwości;
• umiar;
• gospodarność;
• ciężka praca;
• kolejności;
• cisza;
• determinacja;
• szczerość;
• abstynencji;
• czystość;
• czystość.

Ogólnie rzecz biorąc, lista ta może zostać przedłużony więcej razy, na przykład, pedantyczny Niemcy określić jej znacznie większą liczbę punktów.

cnoty pruskie

Ta lista najlepszych ludzkich cech wywodzi się z czasów Oświecenia luteranizm. Pojęcie cnót niemieckich w czasie panowania króla Fridriha Vilgelma I, Prusy wzmocniły sytuację wewnętrzną w XVIII wieku. To jest nadal tajemnicą, dlaczego został przydzielony zestaw, jednak masa po przyniósł wymierne korzyści i całkiem znaczący ślad w historii Prus. Oto prawdziwe cnoty ludzkie, według Fridriha Vilgelma ja:

• gospodarność;
• umiłowanie porządku;
• szczerość;
• integralności;
• posłuszeństwo;
• pobożność;
• powściągliwość;
• staranności;
• skromność;
• uczciwość;
• lojalność;
• wytrzymałość;
• prostolinijność;
• poczucie sprawiedliwości;
• dyscyplina;
• podporządkowanie;
• niezawodność;
• poświęcenie;
• odwaga;
• odwaga;
• punktualność;
• poczucie obowiązku.

widok Christian

Omawiając różne poglądy na temat pozytywnych cech ludzkiej natury nie może nie dotknąć czegoś takiego jak cnót chrześcijańskich. To jest mniej lub bardziej ogólna koncepcja może być podzielony na dwie główne części:

• kardynał – który to 4 koncepcje, które przybyły do nas z filozofii antycznej;
• teologia – nauka, która wniosła do naszego życia, chrześcijaństwo;

W efekcie mamy listę takich:

• odwaga;
• umiar;
• roztropność;
• sprawiedliwości;
• nadzieję;
• kochać;
• wiara.

Nieco później, lista ta przeszła znaczące zmiany i ustanowił nowy, reprezentujących siedem cnót przeciwieństwie do chrześcijaństwo zachodnie siedmiu grzechów głównych :

• cierpliwość;
• pokora;
• łagodność;
• czystość;
• staranności;
• umiar;
• kochać.

opozycja wewnętrzna

Oczywiście, każdy wie, jakiego rodzaju działania będą dla dobra i zła, które ma jednak cnota i występek są konflikt wewnętrzny dla większości z nas. Trudność wyboru moralnego było zawsze nieodłączne w człowieku. „Wiem, że sprawiedliwy, ale wybrać przyjemne” – to zasada życia jest nadal aktualne. Po tym wszystkim, widać, zrozumienie mocy słowa, jego znaczenie nie znaczy odpowiednie zachowanie.

Przez długi czas ta sytuacja była postrzegana jako paradoks. I rzeczywiście – logicznie zrozumieć, jak prowadzić życie nieprawości, wiedząc, że jest ona błędna, to jest trudne. Dlatego wiedza o antyku, nie jest stosowana w praktyce, nie są brane pod uwagę. Według Arystotelesa i Sokratesa, jeśli ktoś wie, jak i działających przeciw, to znaczy, że jego działania nie są oparte na prawdziwej wiedzy, lecz na osobistej opinii. W tym przypadku, osoba uprawniona do osiągnięcia tej wiedzy, potwierdzone w praktyce.

Na podstawie doktryny chrześcijańskiej, złe myśli i czyny osoby mówią o grzeszności jego ciała, a następnie trzeba całkowicie zrezygnować z praktyczność ziemia i racjonalność, odrzucić grzesznego ciała, który zapobiega, aby osiągnąć prawdziwą duchową harmonię.

Cokolwiek to było, ale niezależnie od tego, jak dobroć i sprawiedliwość rozsądną rozumieć, że zostało nabyte przez człowieka w procesie zrozumienia dwoistość jego natury i zdolność do rozwiązywania konfliktu wewnętrznego.

Co sprawi, że cnotliwy

Od narodzin do śmierci, człowiek żyje w społeczeństwie własnej naturze. Obserwując zachowanie innych ludzi, uczenie się prawa uchwalone w społeczeństwie, rozwija model zachowania. Otrzymaniu aprobaty lub dezaprobaty swoich działań ze strony innych ludzi, człowiek buduje dla siebie rodzaj skali wartości, przywiązanie do których uznaje się za najbardziej odpowiednie.

uznanie znaczenia i wartości innych ludzi można uznać za ważny krok na drodze do poznania cnoty. Żyjąc w społeczeństwie, jest to niemożliwe, aby polegać wyłącznie na osobistych zainteresowań i przekonań. Jedynie uznanie wartości ludzi mieszkających w pobliżu, trzeźwa ocena ich własnego charakteru moralnego, ciągłe uczenie się może dokonać osoba godna naśladowania.

Jak tradycyjnie wyglądać siedem cnót

Od czasów starożytnych, rzeźbiarze i malarze zawarte swoją wizję wad i zalet w różnych obrazów. Najczęściej był to obraz młodej pięknej kobiety w długich szatach, mając z sobą szereg atrybutów.
cnoty chrześcijańskie, na przykład, może wyglądać następująco:

• Vera – dziewczynka w białej sukience trzyma krzyż, który wyznacza śmierć Chrystusa, albo miskę krystaliczną. Może być również reprezentowane z tarczą lub lampą w ręku.
• Kolejna zaleta – Love – początkowo wyglądał jak ofiarny baranek lub pelikan, w kanonicznym obraz wygląda jak kobieta z wielu dzieci lub pieścić z płonącym sercem w dłoni. Również dość popularny inny obraz – dziewczynka z jednej strony wysiewu nasion, a drugi uścisk.
• Nadzieję – dziewczyna w zielonych szatach, skłonił się w modlitwie, czasami ze skrzydłami czy kotwicy. W innej wersji, to dociera do słońca w modlitwie, a siedzący obok niej płonącym Phoenix.
• Odwaga, roztropność, umiarkowanie i sprawiedliwość jest także przedstawiany w wyglądzie kobiety.

Która jest lepsza, gdzie dążyć?

Zaskakująco, wyjaśniając pojęcie cnoty i oferując drogę do jego osiągnięcia, ani jednego z największych filozofów starożytności i nowoczesności, nie mógł wiarygodnie ustalić, co jest najwyższą cnotą. Sokrates i Platon, na przykład, uważa się, że jest to wiedza (wiedza), Arystoteles – umiar, Konfucjusz – lojalność i szacunek dla starszych. Chrześcijańska nauka o najwyższej mocy nazywa miłość (głównie dla bogów). Prawdopodobnie każdy może ustalić dla siebie, jakie z nich, aby sprawdzić więcej niż inni, bo to jest niemożliwe do osiągnięcia doskonałości we wszystkich kierunkach.