Kategoryczne imperatywy Kanta: jakie są nauki wielkiego filozofa?

Czym jest kategoryczny nakaz Emanuela Kanta (Immanuela Kanta)? Filozofia – nauka jest skomplikowana i myląca. Bądźmy jednak spójni i najpierw przejdźmy do teorii. Jest suchy, szary, nudny, jak chude ciasto. Ale chlebem jest chleb, to wszystko głowa, nie można go wyrzucić, bez względu na to, jak może się wydawać "niemożliwe".
Zatem kategoryczne imperatywy Kanta I. to "prawo moralne" sformułowane, zgodnie z którym osoba musi "działać tak, aby maksymalne działanie na podstawie jego woli mogło stać się ogólnym prawem naturalnym". Innymi słowy, jeśli człowiek dąży do przywiązania się do prawdziwie moralnego, musi świadomie podejść do każdego z jego orzeczeń i działań, to znaczy przed lub po (najlepiej "przed") zatrzymać się na chwilę, zamrozić, opuścić jego ciało, odejść od stereotypów istniejących w świadomości , Normy i zasady postępowania, odrzucać logikę i dać prawdziwy obraz tego, co się dzieje:

• Czy twój czyn, twój osąd (maksyma twojego zachowania) stają się jednym uniwersalnym prawem;
• Niezależnie od tego, czy osoba, do której skierowany jest Twój czyn, jest najwyższą wartością, czy też jest to środek do osiągnięcia celu;
• Czy wszystkie wasze działania są ukierunkowane na wspólne dobro, dla dobra całej ludzkości.

Ostatnia propozycja brzmi trochę żałosnie, ale tu jest "efekt motyli" – każde nasze pragnienie, myśl, emocje, marzenie i nadzieja, nawet w mikroskopowej formie, żyje, rośnie i rozprzestrzenia się. Nic nie znika bez śladu. I nikt nie wie, jak to zareaguje i co spowoduje duszę innej osoby. Dlatego musimy być ostrożni i brać odpowiedzialność za każdą wibrację wewnątrz, przez każdą sekundę w naszym życiu, ponieważ może to zmienić wszystko poza uznaniem w naszym życiu iw życiu innej osoby.

Emmanuel Kant: kategoryczny nakaz

A teraz pojawia się pytanie: "Czy to możliwe, czy można żyć zgodnie z ideą nazywaną" kategorycznymi imperatywami Kanta "? W swojej pracy, w swoich wyrokach, wielki filozof proponuje czytelnikowi przystąpienie do wspólnej dyskusji na ten temat i spojrzenie na siebie, człowieka przyzwyczajonego pod każdym względem z innego punktu widzenia …

Zdaniem autora, w każdym, nawet w osobie obdarowanej moralnie, jest jakaś dobra wola, prawdziwa moralność wrodzona w nas od urodzenia. Jest bezwarunkowy. To jest doskonałe. Na przykład "zdolność rozumowania, rozumowania i rozumienia" lub "odwaga, determinacja, celowość" są dobrymi i pożądanymi cechami każdego człowieka. Ale to z jednej strony. A po drugiej? Mogą stać się bardzo "złe i szkodliwe" bez dobrej woli. Zbyt silne i nieprzewidywalne w ludzkiej naturze pragnienie przyjemności i przyjemności, które jest umieszczone przez nasze umysły na równi z szczęściem. Na przykład dziś człowiek jest miły i uczciwy, ponieważ wygląda dobrze w oczach innych ludzi, a to zachowanie daje mu "wyśmienite" przyjemności. A jeśli jutro dobre i uczciwe czyny jest z jednej strony z wielką pokusą lub zagrożeniem dla życia? Co należy zrobić w tym przypadku? Każda własność, każdy talent, jakiekolwiek pragnienie, działanie lub wyrok bez prawdziwej moralności nie będą skierowane nie na doskonałość ducha, a nie na rzecz ludzkości, ale na zaspokojenie egoistycznych potrzeb człowieka.

Jednak wrodzone z nami początkowo niektóre wyższe zasady nie obiecują, że dzisiaj lub jutro będziemy oświeceni. To może pomóc w tworzeniu nas jako moralnego ideału. To paląca latarka w rękach mężczyzny, który zapala się w jego stronę. Ale gdzie iść, w którym kierunku, z kim iw jakim celu, wybór jest naszym, i musi być wolny. Wybieram to czy inaczej, czynię to czy inny sposób, moja droga zapalę moją drogę i widzę, które kamienie mogę wyjechać, więc ja i ja biorę tylko odpowiedzialność za moje życie. Oczywiście nie można zrobić bez potknięcia się i upadku, ale towarzyszy im wzrost, nawrócenie i świadomość tego, kim jesteś na tym świecie, i jaki jest świat. Osoba tak dobrowolnie świadomie rozsądnie idzie na drogę poddania się prawom moralnym. Jest to wieczne koło, które przekazuje tę osobę moralną, a zatem wolną. Dzięki niemu dana osoba staje się wolna, a zatem moralna. Tak więc kategoryczne imperatywy Kanta nie mogą się dziś skutecznie. Jest to, zdaniem filozofa, co człowiek powinien wziąć za podstawę, co dążyć do tego, co za sobą podążać, ponieważ jeśli zadłużasz się do prawa własnego działania zarówno przed jednostką, jak i całym ludzkością, działasz moralnie na najwyższym Poczucie słowa. Co możemy powiedzieć w konkluzji? Jak mówią, kategoryczne imperatywy Kantu są szóstym dowodem istnienia Boga. Dlaczego? Tak, ponieważ bez wiary w Boga istotę nauczania niemieckiego filozofa jest równa zero. Opiera się ona na trzech postulatach. Pierwszym jest wiara w Boga jako symbol ideału moralnego, do którego należy dążyć, a jedynie prawdziwa wiara w Stwórcę uświadamia sobie, że człowiek jest najwyższą wartością, ponieważ jest stworzony na obraz i podobieństwo do Niego. Drugi to nieśmiertelność duszy, ponieważ tylko w perspektywie nieskończoności dusza może w pełni spełnić kategoryczny nakaz. A trzecia wolna wola to nic innego, jak wolę podporządkowaną prawom moralnym.