Idealizm jest, przede wszystkim, filozofia

Idealizm jest filozoficznym nauczaniem, które zakłada, że podstawowym i głównym są tylko duchowe aspekty naszego życia. Zgodnie z tym stwierdzeniem, podstawą bytu jest wyłącznie świadomość, duchowa czy psychiczna. Jednak materiał, który jest w naszym świecie, jest tylko owocem wyobraźni lub wynikiem istnienia duchowej zasady.

Struktura nauki

Teraz rozważymy jakie formy idealizmu istnieją, jakie są ich cechy i jak się różnią od siebie. Takie nauczanie filozoficzne dzieli się na dwa rodzaje: obiektywne i subiektywne. W pierwszym przypadku idealizm zakłada istnienie pierwszej zasady, głównego źródła duchowego, która nie ma nic wspólnego z żadną materią, ani z wewnętrznym światem poszczególnych jednostek. Być może jest to najbardziej wzniosła forma filozofii, w której panuje władza, pokój i wielkość. Subiektywizmem idealizmu jest zawarcie całego materiału w ramach konkretnego umysłu. Bez świadomości materia nie może istnieć lub jest wynikiem ludzkich myśli i działań.

Podstawy filozofii

Najczęściej filozofowie i mędrcy propagujący tę doktrynę opierają się dokładnie na przepływie obiektywnym. W ich rozumieniu idealizm jest powodem społecznym, w którym ustalane są normy, prawa, wspólne cele, do których każdy powinien dążyć. Podobna tendencja może manifestować się w różnych gałęziach życia, na przykład w nauce. Ideologiczny uczony uwierzy, że każdy powinien dążyć do odkrycia w matematyce lub astronomii. Twórczy idealizm może twierdzić, że każda osoba ma obowiązek dołączyć do muzyki, opanować grę na jakimś instrumencie lub móc pisać zdjęcia. Jego zdaniem, bez takich umiejętności, część osobowości zostaje utracona.

Jeśli chodzi o bardziej dostępne słowa, obiektywnym idealizmem jest uogólnienie, pragnienie zjednoczenia wszystkich w coś. Dlatego ideologowie nie powinni być obecni w polityce. Niesprawiedliwość takich wyroków może prowadzić tylko do wojny i zamieszek w państwie. Najczęściej ideologowie łączą się w swoich kręgach, gdzie dzielą się swoimi doświadczeniami i wiedzą.

Odciski w historii

Jej początkiem jest idealizm w starożytnej Grecji, a jego "ojcem" jest Plato. Po autorytetach ludzie gromadzili się pod jedną wiarą, pod wspólnymi tradycjami i normami moralności, myśliciel usprawiedliwił to wszystko w swoich pracach. W tym czasie ludzie żyli razem z bohaterami z mitów, z bogami i prorokami, którzy najprawdopodobniej istniał tylko w swoim zbiorowym umyśle. Później obiektywny idealizm objawił się w średniowieczu, gdy cały świat podporządkował się władzy Kościoła. Jest to żywy przykład Boskiego zbiorowego umysłu, gdzie każda osoba polegała tylko na Najwyższym.

Przedstawiciele idealizmu

W różnych epokach byli wielcy ludzie, myśliciele, którzy byli oryginalnymi nauczycielami głoszącymi idealizm. Wśród starożytności żyli Platon, Arystoteles, Tomasz z Akwinu i Augustyn. W ciemnych wiekach średniowiecza przedstawiciele idealistycznego modelu społeczeństwa byli licznymi kapłanami i pastorami. Również wśród myślicieli, którzy deklarowali idealizm obiektywny, warto wspomnieć o Hegelu i Schellingu.