283 Shares 4414 views

Wiemy, kto powiedział, że czas leczy rany?

Powstanie nowoczesnej poezji często ostrych problemów społecznych. Autorzy nie ukrywają swoje uczucia, wyrażać swoje uczucia, emocje i myśli. Do wolności myśli i własnej opinii przez długi czas nikt nie obwiniał lub karane. Wśród najbardziej popularnych współczesnych prac istnieją wiersze i teksty o bólu i jak go pokonać. Na przykład wiersz „Kto powiedział, że czas leczy rany.”

Kto jest autorem tych słów?

Sama formuła jest znany z wielu, to jest ustanowienie autorstwo zdaniu nie jest możliwe, to jest używane dość często. Na przykład, człowiek, który wątpił, nie powiedział, że leczy czas, nowoczesną kobietę o imieniu Irina Pogorelov. Jest to nowoczesny autor, który napisał ponad 250 wierszy. Pisała małych wiersze o miłości, o samotności, uczuć i doświadczeń. Również w jej twórczości widoczne piękne krajobrazy, a nawet humoru. Ponadto, jego autorstwa należą do poematu niektórych dzieci.

Pomimo wielu tematów, o których pisze, najbardziej znany jej prac jest wers: „Kto powiedział, że czas leczy rany …”. Jego cytat, dyskutować i często krytykowane.

Co czytelnicy nie zgadzają

Pomimo faktu, że Irina Pogorelov, napisał jego osobista opinia opiera się, być może, na doświadczeniu lub jakiejś spekulacji, niektórzy czytelnicy postrzegają swoją pracę negatywnie. Ludzie aktywnie wyrażać swoje zdanie: pisać na forum, zamieszczać komentarze i opinie. Najczęściej jest to sprzeciw wobec brzmienia tego czasu tłumi ból. Aktywnie wyraził taką opinię: ten, kto powiedział, że leczy Time – człowieka, którego tak naprawdę jest utwardzony. Oznacza to, że po pewnym czasie poczuł się lepiej, udał się obsesyjne myśli i było tylko wspomnienia, nie powoduje dyskomfortu.

Kto jeszcze tak myśli?

W rzeczywistości, jest to popularne wyrażenie można znaleźć w wielu współczesnych wierszy innych autorów. Także to jest wykorzystywane przez kompozytorów. Na przykład, T. Rodriguez „Fragmenty pamięci” i Vagran Vazyan „A kto powiedział, że czas leczy rany.”

Opinia i doświadczenie

We wszystkich tych pracach, są zwolennicy i ostra krytyka. Teraz każdy może łatwo i bez konsekwencji do wyrażania swoich poglądów. Stopień, w jakim tekst dotyka czytelnika lub słuchacza – wskaźnik istotności tematu. Ludzie słyszą to, co oni są blisko, że reaguje na ich gust i jakoś pasuje do osobistego doświadczenia. Oczywiście, człowiek, który ma do czynienia z bólu i smutku, może przyjąć, że rok nie będzie niczego naprawić. Z drugiej strony, ulga Ból może być związany z samego człowieka i jego zdolności do życia dalej, nie oglądając się w przeszłość.